Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Μπολέτης Ιωάννης, Καθηγητής, Ιατρική σχολή, ΕΚΠΑ
Σαραφίδης Παντελεήμων, Αναπληρωτής Καθηγητής, Ιατρική σχολή, ΑΠΘ
Μαρινάκη Σμαράγδη, Επίκουρη Καθηγήτρια, Ιατρική σχολή, ΕΚΠΑ
Περίληψη:
Υπόβαθρο: Καθώς το ενδιαφέρον για τις μεταμοσχεύσεις από ζώντα δότη αυξάνεται,
οι επιπτώσεις της δωρεάς στους δότες απασχολούν όλο και παραπάνω. Νέοι βιοδείκτες
καρδιαγγειακού κινδύνου και καρδιαγγειακής νόσου, όπως η αρτηριακή σκληρία,
πιθανόν να βοηθήσουν στην αξιολόγηση των επιπτώσεων της δωρεάς και του
καρδιαγγειακού κινδύνου σε αυτή την ειδική ομάδα πληθυσμού.
Σκοπός της μελέτης: Κύριος στόχος της μελέτης είναι η αξιολόγηση των μεταβολών
μετά τη δωρεά νεφρού μίας μεμονωμένης καταγραφής της αορτικής πίεσης, της πίεσης
ενίσχυσης, του δείκτη ενίσχυσης και της PWV όπως αυτές καταγράφονται με τη
συσκευή SphygmoCor.
Υλικό και μέθοδοι : Η παρούσα μελέτη αποτελεί προοπτική παρατήρησης
(prospective cohort study) στην οποία συμπεριλήφθηκαν συνολικά 33 δότες νεφρικού
μοσχεύματος, οι οποίοι εξετάστηκαν 1 μήνα (+/-10 ημέρες) πριν την
προγραμματισμένη επέμβαση δωρεάς νεφρού και 3 μήνες (+/- 10 ημέρες) μετά. Στους
ασθενείς αυτούς πραγματοποιήθηκε καταγραφή δημογραφικών παραμέτρων,
εργαστηριακών παραμέτρων, αντιυπερτασικής φαρμακευτικής αγωγής. Στην συνέχεια
προσδιορίστηκαν οι τιμές της καρωτιδο-μηριαίας ταχύτητας σφυγμικού κύματος (c-f
PWV), των τιμών αρτηριακής πίεσης ιατρείου και παραμέτρων που αφορούν τις
κεντρικές κυματομορφές. Αυτές είναι οι κεντρικές αορτικές πιέσεις, η πίεση ενίσχυσης
(Augmentation Pressure, AP), ο δείκτης ενίσχυσης (ΑIx), ο δείκτης ενίσχυσης
σταθμισμένος για καρδιακή συχνότητα 75 παλμών (ΑΙx@HR75 ) και η ενίσχυση της
διαφορικής πίεσης (PP amplification).
Αποτελέσματα: Ο πληθυσμός της μελέτης είχε μέση ηλικία τα 54,8±11,01 έτη και
75,8% ήταν γυναίκες. Ως αναμενόταν μετά την δωρεά εμφανίστηκε στατιστικά
σημαντική διαφορά στις τιμές της ουρίας, της κρεατινίνης και τον υπολογιζόμενο
ρυθμό σπειραματικής διήθησης (eGFR). Οι τιμές της αρτηριακής πίεσης ιατρείου δεν
διέφεραν στατιστικά σημαντικά προ της δωρεάς και 3 μήνες μετά. Επίσης δεν διέφερε
σημαντικά ο αριθμός των δοτών που λάμβαναν αντιυπερτασική αγωγή και ο αριθμός
των αντιυπερτασικών φαρμάκων. Όσον αφορά τις κεντρικές κυματομορφές, οι
κεντρικές αορτικές πιέσεις, η AP, ο ΑIx, ο ΑΙx@HR75 και η PP amplification δεν
διέφεραν στατιστικά σημαντικά. Η διάμεση καρωτιδο-μηριαία ταχύτητα σφυγμικού
κύματος (c-f PWV) αυξήθηκε από 7(1,62)m/s σε 7,55(2,23)m/s τρείς μήνες μετά την
δωρεά (p=0,011). Στην πολυπαραγοντική ανάλυση λογιστικής παλινδρόμησης που
λάμβανε υπόψη τις παραμέτρους πριν την δωρεά, ο μόνος παράγοντας που εμφάνισε
ανεξάρτητη συσχέτιση με τη μεταβολή της ταχύτητας σφυγμικού κύματος ήταν η
ηλικία (0,054 95% CI:0,001-0,107, p=0,045). Στην πολυπαραγοντική ανάλυση
λογιστικής παλινδρόμησης που λάμβανε υπόψη τις μεταβολές των παραμέτρων από
την αρχική εκτίμηση των δοτών πριν την δωρεά στην επανεκτίμηση τους, κανένας
παράγοντας δεν εμφάνισε ανεξάρτητη συσχέτιση με τη μεταβολή της ταχύτητας
σφυγμικού κύματος.
Συμπεράσματα: Η παρούσα μελέτη κατέδειξε ότι επιδείνωση σε νεότερους
παράγοντες κινδύνου όπως η αρτηριακή σκληρία δεν συνοδεύεται από αλλαγές στην
αρτηριακή πίεση αναδεικνύοντας ότι η εκτίμηση της αρτηριακής πίεσης δεν αποτελεί
ικανοποιητική μέθοδο εκτίμησης του καρδιαγγειακού κινδύνου μακροπρόθεσμα σε
ζώντες δότες νεφρικού μοσχεύματος.
