Μονάδα:
Τμήμα ΝομικήςΒιβλιοθήκη Νομικής Σχολής
Ημερομηνία κατάθεσης:
2021-03-28
Συγγραφέας:
Μήτση Χριστίνα
Στοιχεία επταμελούς επιτροπής:
Σπυρίδων Bλαχόπουλος, Καθηγητής, Νομική Σχολή, ΕΚΠΑ
Γεώργιος Δελλής, Καθηγητής, Νομική Σχολή, ΕΚΠΑ
Παύλος-Μιχαήλ Ευστρατίου, Αναπληρωτής Καθηγητής, Νομική Σχολή, ΕΚΠΑ
Χρήστος Γκόρτσος, Καθηγητής, Νομική Σχολή, ΕΚΠΑ
Πατρίνα Παπαρρηγοπούλου, Καθηγήτρια, Νομική Σχολή, ΕΚΠΑ
Βασίλειος Κονδύλης, Αναπληρωτής Καθηγητής, Νομική Σχολή, ΕΚΠΑ
Μεταξία Κουσκουνά, Επίκουρη Καθηγήτρια, Νομική Σχολή, ΕΚΠΑ
Πρωτότυπος Τίτλος:
Το Δικαίωμα στη Δημόσια Διαβούλευση στο Ενωσιακό και Eλληνικό δημόσιο δίκαιο: Μια συγκριτική θεώρηση με τις έννομες τάξεις της Γαλλίας και του Ηνωμένου Βασιλείου
Γλώσσες διατριβής:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Το Δικαίωμα στη Δημόσια Διαβούλευση στο Ενωσιακό και Eλληνικό δημόσιο δίκαιο: Μια συγκριτική θεώρηση με τις έννομες τάξεις της Γαλλίας και του Ηνωμένου Βασιλείου
Περίληψη:
Η παρούσα διδακτορική διατριβή πραγματεύεται το δικαίωμα στη δημόσια διαβούλευση στο Ενωσιακό και Ελληνικό δημόσιο δίκαιο συγκριτικά με τις έννομες τάξεις της Γαλλίας και του Ηνωμένου Βασιλείου. Η διατριβή διαρθρώνεται σε δύο κεφάλαια με άξονα τη νομοθετική κατοχύρωση του διαβουλευτικού δικαιώματος και τη δικονομική προστασία του.
Σε πρώτο πλαίσιο προσδιορίζεται η δημόσια διαβούλευση ως «έννομη σχέση». Επιλέγεται να έρθει στο επίκεντρο της μελέτης ο de lege lata ορισμός του δικαιώματος. Εξετάζεται αρχικά το περιεχόμενο του δικαιώματος μέσα από τους κανόνες του διεθνούς δικαίου και διερευνάται η ενσωμάτωση των κανόνων αυτών στο ισχύον δημόσιο δίκαιο, ενώ αναλύονται ιστορικά τα νομοθετικά ρεύματα διαβουλευτικών δικαιωμάτων στις επιμέρους εθνικές έννομες τάξεις.
Διαπιστώνεται ιδίως ότι η υποχρέωση των δημοσίων οργάνων για δημόσια διαβούλευση δεν κατοχυρώνεται στο ίδιο επίπεδο σε όλες τις υπό μελέτη έννομες τάξεις. Η αντίληψη, εξάλλου, περί του τι είναι Σύνταγμα και ποια είναι η πηγή των συνταγματικών κανόνων διαφέρει ως ένα βαθμό σε κάθε μία από αυτές. Παρουσιάζεται ο τρόπος με τον οποίο ερμηνεύεται το οργανωτικό μέρος ενός Συντάγματος και ο σύγχρονος θεωρητικός διάλογος γύρω από το ειδικότερο ζήτημα της συνταγματικής κατοχύρωσης ειδικών διαβουλευτικών δικαιωμάτων και υποχρεώσεων. Γίνεται αναφορά στους περιορισμούς της διαβουλευτικής διαδικασίας. Μεταξύ των άλλων, παρατηρείται ότι η υποχρέωση της διοίκησης ή του νομοθέτη για δημόσια διαβούλευση δύναται να περιορίζεται. Ωστόσο, ο ευρύτερος δημόσιος διάλογος εξακολουθεί να υπάρχει. Εξετάζεται, γι’ αυτό, η δυνατότητα εφαρμογής μιας θεωρίας περί οργανωτικού κεκτημένου για τα διαδικαστικά διαβουλευτικά δικαιώματα.
Σε δεύτερο πλαίσιο, γίνεται αναφορά στο είδος και στην έκταση του ελέγχου που ασκείται από το δικαστή. Αναφορικά με τις προϋποθέσεις παραδεκτού άσκησης των ένδικων μέσων και βοηθημάτων για την προστασία του συμμετοχικού δικαιώματος, μελετάται ιδίως το έννομο συμφέρον και το τεκμήριο γνώσης από το οποίο άρχεται η προθεσμία άσκησης ενδίκου μέσου ή βοηθήματος. Στη συνέχεια, γίνεται αναλυτική συστηματοποίηση της νομολογίας αναφορικά με την παραβίαση υποχρέωσης διαβούλευσης και τη παραβίαση των ειδικότερων διαβουλευτικών εγγυήσεων κατά περίπτωση. Μελετώνται επίσης ειδικά θέματα δικαστικής προστασίας του δικαιώματος συμμετοχής του κοινού σχετικά με: α) την προστασία της διασυνοριακής διαβούλευσης, β) την αστική ευθύνη του Δημοσίου, λόγω δημόσιας διαβούλευσης και γ) την προκαταρκτική διαβούλευση στις δημόσιες συμβάσεις.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Δίκαιο – Νομοθεσία
Λοιπές θεματικές κατηγορίες:
Δημόσιο Δίκαιο
Λέξεις-κλειδιά:
δημόσια διαβούλευση, πολιτική συμμετοχή, ενδιαφερόμενο κοινό, διαβούλευση, Σύνταγμα, Νόμος, νομοθετική διαδικασία, διοικητική διαδικασία, Ελλάδα, Γαλλία, Ηνωμένο Βασίλειο, Ευρωπαϊκή Ένωση, αρχή τυπικής νομιμότητας, δικαστικός έλεγχος
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
457
