Περίληψη:
Σημείο εκκίνησης της συγκεκριμένης εργασίας είναι το γεγονός ότι το κίνημα
του Νεοελληνικού Διαφωτισμού, από τις απαρχές του μετά τα μέσα του 18ου
αιώνα, ως βασικό του πρόταγμα είχε θέσει τη διάδοση των Φώτων και της
εθνικής ιδέας στο ελληνικό «γένος». Τα Φώτα (όπως ήταν ο επικρατήσας όρος,
σε μετάφραση του αντίστοιχου γαλλικού) ήταν κυρίως βέβαια κατ’ αρχάς οι
νέες επιστημονικές ιδέες, που είχαν διαμορφώσει το νεωτερικό κοσμοείδωλο
στη Δύση. Με βάση αυτές τις παραδοχές, εξετάζεται στη συνέχεια πώς ο
επιστημονικός λόγος έγινε ο φορέας απελευθερωτικών ιδεών, με κύρια εστίαση
σε δύο έργα που θα μπορούσαν να θεωρηθούν χαρακτηριστικές περιπτώσεις
του νέου επιστημονικού λόγου, με κάποιο βαθμό εκλαΐκευσης για την
ευκολότερη πρόσληψή του από το κοινό: πρόκειται για το Φυσικής Απάνθισμα
του Ρήγα Φεραίου και το Γεωγραφία Νεωτερική των Κωνσταντά-Φιλιππίδη.
Λέξεις-κλειδιά:
Διαφωτισμός, Επιστήμες, Ρήγας Βελεστινλής, Δημητριείς, Ιστορία φυσικών επιστημών
