Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Κωνσταντίνος Στραβοδήμος, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Δημήτριος Δημητρούλης, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Γεράσιμος Τσουρούφλης, Επικ. Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Περίληψη:
Εισαγωγή/Σκοπός: Καταγραφή και αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας των τεχνικών που χρησιμοποιούνται για τον διεγχειρητικό εντοπισμό των ενδοφυτικών νεφρικών όγκων.
Υλικό και Μέθοδος: Πραγματοποιήθηκε σύνθετη αναζήτηση στις βάσεις δεδομένων: PubMed, Cochrane Library, Web of Science και Google Scholar μέχρι τον Αύγουστο 2020. Τα κριτήρια καταλληλότητας για ένταξη στην μελέτη ορίστηκαν σύμφωνα με τις οδηγίες PRISMA. Υπολογίστηκε ο λόγος σχετικών πιθανοτήτων, OR (95 % CI), για την επιτυχία εντοπισμού, την τεχνική επιτυχία, τα θετικά χειρουργικά όρια και την υποτροπή, στους πλήρως ενδοφυτικούς όγκους. Ο κίνδυνος μεροληψίας (Risk of Bias), εκτιμήθηκε με χρήση του εργαλείου ROBVIS.
Αποτελέσματα: 77 μελέτες χρησιμοποιήθηκαν για την σύνθεση των αποτελεσμάτων, οι οποίες περιλάμβαναν 1,317 ενδοφυτικούς όγκους, με τους 758 να είναι ενδοπαρεγχυματικοί. 356 ενδοφυτικοί όγκοι αντιμετωπίστηκαν λαπαροσκοπικά και 598 ρομποτικά, και ο εντοπισμός τους πραγματοποιήθηκε με χρήση μεθόδων βασισμένων στην υπερηχογραφική καθοδήγηση, τον εκλεκτικό αρτηριακό εμβολισμό, την CT διπλής πηγής (dual-source), την επεμβατική σηματοδότηση, την 3D εκτύπωση, αλλά και διάφορων παραλλαγών της τεχνικής επαυξημένης πραγματικότητας. Η επιτυχία εντοπισμού ήταν 97.8-100%, τα θετικά χειρουργικά όρια 0-12.5 % (ενδοπαρεγχυματικοί όγκοι: 95 % CI; 0.255-1.971, OR 0.709 στην λαπαροσκοπική και 95 % CI ; 0.379-3.109, OR 0.086 στην ρομποτική μερική νεφρεκτομή), υποτροπή 0-3.9 % (ενδοπαρεγχυματικοί όγκοι: 0% υποτροπή στην λαπαροσκοπική και 95 % CI ; 0.0917-2.25, OR 0.454, στην ρομποτική μερική νεφρεκτομή), και επιπλοκές 0-60 % . 363 όγκοι, αντιμετωπίστηκαν με επεμβάσεις κατάλυσης, χρησιμοποιώντας τεχνικές εντοπισμού όπως CT-καθοδήγηση, ινοπτική θερμική καταγραφή, εκλεκτικό αρτηριακό εμβολισμό, υπερηχογραφική καθοδήγηση και επεμβατική σηματοδότηση. Η τεχνική επιτυχία ήταν 33.4-100 % (ενδοπαρεγχυματικοί όγκοι: 95 % CI ; 0.00157-2.060, OR 0.0569 για επεμβατικές και 95 % CI ; 0.598-13.152, OR 2.804 για μη επεμβατικές τεχνικές εντοπισμού) και η υποτροπή 0-20%.
Συμπέρασμα: Οι τεχνικές διεγχειρητικού υπερήχου, εμφάνισαν αποδεκτά ογκολογικά αποτελέσματα και ικανότητα εντοπισμού στην λαπαροσκόπηση και τις ρομποτικές επεμβάσεις. Οι τεχνικές επαυξημένης πραγματικότητας, δεν υπερείχαν των συμβατικών τεχνικών. Η υπέρυθρη ακτινοσκόπηση με ενδοφλέβια χορήγηση πράσινου της ινδοκυανίνης, αποδείχθηκε ανεπαρκής για τον εντοπισμό αυτών των όγκων, αν και όταν χορηγήθηκε εκλεκτικά με αγγειογραφία, τα αποτελέσματα ήταν ενθαρρυντικά, όπως και στις υπόλοιπες τεχνικές βασισμένες στον αγγειογραφικό εμβολισμό. Η επεμβατική σηματοδότηση με διαδερμική τοποθέτηση, εντός του όγκου, σύρματος ή μεταλλικών πηνίων αγγειογραφίας βοήθησε στην ασφαλή και επιτυχή σηματοδότηση των ενδοπαρεγχυματικών ισοηχογενών όγκων, τα δεδομένα όμως ήταν ανεπαρκή για την ασφαλή εκτίμηση της αποτελεσματικότητας. Η CT καθοδήγηση, συνδυασμένη με υπέρηχο ή ινοπτική θερμική καταγραφή, στις επεμβάσεις θερμικής κατάλυσης, έδειξε αυξημένη τεχνική επιτυχία, σε αντίθεση με την μεμονωμένη υπερηχογραφική καθοδήγηση που εμφάνισε πτωχά αποτελέσματα.
Λέξεις-κλειδιά:
Τεχνικές κατάλυσης, Ενδοφυτικοί όγκοι, Νεφρός, Λαπαροσκόπηση, Ρομποτικές χειρουργικές επεμβάσεις
