Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Αναστάσιος Φιλίππου, Αναπληρωτής Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Μαρία Μαριδάκη, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια, ΤΕΦΑΑ, ΕΚΠΑ
Θεόδωρος Πιτταράς, Επίκουρος Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Περίληψη:
Σκοπός: Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η συστηματική ανασκόπηση της επίδρασης των προγραμμάτων αερόβιας άσκησης και ασκήσεων με αντιστάσεις στη νόσο του Parkinson.
Υλικό και μέθοδος: Έγινε αναζήτηση στις βάσεις επιστημονικών δεδομένων PubMed, Pedro, Cinahl, Scopus και Embase για το χρονικό διάστημα 2015-2020. Κριτήρια επιλογής ήταν η υψηλής ποιότητας τυχαιοποιημένες μελέτες (βαθμολογούμενες πάνω από 6 με βάση τη κλίμακα Pedro) και η παρέμβαση να αφορά μόνο ασκήσεις αντιστάσεων ή αερόβιες ασκήσεις, ή συνδυασμό τους, χωρίς συγχρόνως να υπάρχει συνδυασμός με άλλες θεραπευτικές παρεμβάσεις.
Αποτελέσματα : Με βάση τα κριτήρια επιλογής και αποκλεισμού, έγινε τελική επιλογή 31 μελετών. Από την ανάλυση των μελετών φαίνεται ότι η χρήση της αερόβιας άσκησης έχει θετική επίδραση στην λειτουργική ικανότητα, στη βελτίωση των κινητικών συμπτωμάτων, στην αύξηση της μυϊκής δύναμης, στην βελτίωση της ισορροπίας και της ευλυγισίας των ασθενών με νόσο του Parkinson. Παρατηρείται, επίσης, μείωση της καρδιακής συχνότητας ηρεμίας, μείωση της αρτηριακής πίεσης, βελτίωση της αναπνευστικής λειτουργίας και βελτίωση της μεταβολικής λειτουργίας των μυών, ενώ θετική επίδραση αναδείχθηκε και ως προς τα συμπτώματα κόπωσης και κατάθλιψης αυτών των ασθενών.
Τα προγράμματα ασκήσεων με αντιστάσεις έχουν, επίσης, θετική επίδραση στη μυϊκή δύναμη, στη μείωση της βραδυκινησίας και του τρόμου, καθώς και στη βελτίωση της ισορροπίας. Ειδικότερα, βελτιώνονται οι χωρικές και οι χρονικές παράμετροι της βάδισης και ελαττώνονται τα συμπτώματα ακαμψίας. Βελτιώνεται, επίσης, η λειτουργικότητα και μειώνεται ο φόβος της πτώσης σε αυτούς τους ασθενείς, ενώ τα προγράμματα άσκησης με αντιστάσεις έχουν θετική επίδραση στην καρδιακή συμπαθητική και παρασυμπαθητική λειτουργία, στις νοητικές λειτουργίες, π.χ., στη μνήμη, καθώς και στο αίσθημα κόπωσης, στο άγχος, στη νευρικότητα και στις διαταραχές ύπνου.
Συμπεράσματα : Η χρήση των προγραμμάτων αερόβιας άσκησης και ασκήσεων αντιστάσεων φαίνεται ότι έχει θετική επίδραση σε λειτουργικά (κινητικά) και κλινικά συμπτώματα της νόσου του Parkinson, τόσο η κάθε μια από τις δύο μορφές άσκησης όσο και σε συνδυασμό τους. Η θετική επίδραση που έχουν τόσο η αερόβια άσκηση όσο και οι ασκήσεις με αντιστάσεις στη λειτουργικότητα και στη ποιότητα ζωής των ασθενών με Parkinson καθιστούν αυτές τις μορφές άσκησης χρήσιμες συνιστώσες ενός θεραπευτικού προγράμματος αυτών των ασθενών.
Λέξεις-κλειδιά:
Νόσος Parkinson, Αερόβια άσκηση, Άσκηση με αντιστάσεις, Ασκήσεις μυϊκής ενδυνάμωσης
