Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Ρωσσέτος Γουρνέλλης, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Αθανασία Παπαδοπούλου, Διδάκτωρ, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Βασιλική Ευσταθίου, Διδάκτωρ, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Περίληψη:
Εισαγωγή
Η πανδημία COVID - 19 έχει διαταράξει τις ισορροπίες και έχει επιφέρει σημαντικές δυσκολίες σε κάθε τομέα της ζωής των ανθρώπων. Ειδικότερα, οι νοσηλευτές βιώνουν έντονα αυτές τις δυσκολίες, καθώς έρχονται σε συνεχή επαφή με τον ιό. Η ψυχική τους υγεία πλήττεται, με τα ποσοστά κατάθλιψης, άγχους, διαταραχών ύπνου και επαγγελματικής εξουθένωσης να ανεβαίνουν, ενώ υπάρχουν ποικίλοι παράγοντες που δρουν επιβαρυντικά, και άλλοι που δρουν προστατευτικά ενάντια στις δυσμενείς συνέπειες της διαρκούς επαφής με τον ιό. Στόχος αυτής της έρευνας είναι να αναδείξει ποιοι παράγοντες μπορεί να αυξήσουν την πιθανότητα εμφάνισης ψυχοπαθολογίας κατά την περίοδο της πανδημίας, και ποιοι μπορεί να μειώσουν την επίδραση αυτή.
Μέθοδος
Στην έρευνα συμμετείχαν συνολικά 243 νοσηλευτές, εκ των οποίων οι 211 ήταν γυναίκες και οι 32 ήταν άνδρες, ηλικίας από 23 έως 58 ετών. Για την αξιολόγηση του άγχους χρησιμοποιήθηκε η κλίμακα Generalized Anxiety Disorder Scale(GAD-2). Για την αξιολόγηση της καταθλιπτικής διάθεσης και του αυτοκτονικού ιδεασμού χρησιμοποιήθηκε η κλίμακα The Patient Health Questionnaire-2 (PHQ-2) και το λήμμα 9 της PHQ για την αξιολόγηση αυτοκτονικού ιδεασμού. Για την αξιολόγηση της επαγγελματικής εξουθένωσης χρησιμοποιήθηκε η κλίμακα Olden-burg Burnout Inventory (OLBI), για την αξιολόγηση του ύπνου χρησιμοποιήθηκε η Κλίμακα Αϋπνίας Αθηνών (AIS), ενώ τέλος για την αξιολόγηση της ανθεκτικότητας χρησιμοποιήθηκε η κλίμακα Connor - Davidson Resilience Scale (CD-RISC-2).
Αποτελέσματα
Τα αποτελέσματα έδειξαν πως το γυναικείο φύλο και η ύπαρξη ανήλικων παιδιών σχετίζονται με αυξημένη πιθανότητα για εμφάνιση καταθλιπτικής και αγχώδους συμπτωματολογίας, ενώ η προϋπάρχουσα σωματική ασθένεια και ο φόβος νόσησης σχετίζονται με αυξημένη πιθανότητα επαγγελματικής εξουθένωσης και αϋπνίας. Το στίγμα και η εργασία με ασθενείς που νοσούν με COVID - 19 βρέθηκε πως αυξάνουν την πιθανότητα τόσο για καταθλιπτικές και αγχώδεις εκδηλώσεις, όσο και για επαγγελματική εξουθένωση και αϋπνία. Η ψυχολογική ανθεκτικότητα και, συγκεκριμένα, η γρήγορη επάνοδος μετά από δυσκολίες ή ασθένεια, φαίνεται πως είναι παράγων που μειώνει την πιθανότητα εμφάνισης καταθλιπτικής και αγχώδους συμπτωματολογίας, αϋπνίας και επαγγελματικής εξουθένωσης.
Συμπεράσματα
Η ψυχική υγεία των νοσηλευτών έχει δεχτεί ισχυρά πλήγματα κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Το γυναικείο φύλο, ο φόβος νόσησης, η εργασία με ασθενείς COVID - 19, η ύπαρξη παιδιών, ο στιγματισμός και η προϋπάρχουσα ασθένεια επιτείνουν τις συνέπειες της πανδημίας στην ψυχολογία των νοσηλευτών, ενώ η ψυχολογική ανθεκτικότητα δρα προστατευτικά. Είναι σημαντικό να πραγματοποιηθούν οι σωστές παρεμβάσεις, για την προαγωγή της ψυχικής υγείας των νοσηλευτών και για να αποφευχθούν παρόμοιες καταστάσεις, μελλοντικά.
Λέξεις-κλειδιά:
Ψυχική Υγεία, Νοσηλευτές, Παράγοντες, COVID 19
