Γενετική Μελέτη της Οικογενούς Σπαστικής Παραπληγίας στον Ελληνικό Πληθυσμό

Διπλωματική Εργασία uoadl:3232816 132 Αναγνώσεις

Μονάδα:
Κατεύθυνση Εφαρμογές της Βιολογίας στην Ιατρική
Βιβλιοθήκη Σχολής Θετικών Επιστημών
Ημερομηνία κατάθεσης:
2022-09-29
Έτος εκπόνησης:
2022
Συγγραφέας:
Βουδομμάτης-Στεργίου Χαράλαμπος
Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Καραδήμα Γεωργία, Επίκ. Καθηγήτρια Ιατρικής, ΕΚΠΑ,
Κόλλια Παναγούλα, Καθηγήτρια Βιολογίας, ΕΚΠΑ,
Κούτσης Γεώργιος, Επίκ. Καθηγητής Ιατρικής, ΕΚΠΑ
Πρωτότυπος Τίτλος:
Γενετική Μελέτη της Οικογενούς Σπαστικής Παραπληγίας στον Ελληνικό Πληθυσμό
Γλώσσες εργασίας:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Γενετική Μελέτη της Οικογενούς Σπαστικής Παραπληγίας στον Ελληνικό Πληθυσμό
Περίληψη:
Η Οικογενής Σπαστική Παραπληγία (Hereditary Spastic Paraplegia, HSP) είναι ένα κλινικά και γενετικά ετερογενές κληρονομικό νόσημα το οποίο χαρακτηρίζεται από προοδευτική εγκατάσταση δυσχέρειας βάδισης και αμφοτερόπλευρη πυραμιδική συνδρομή που προσβάλλει τα κάτω άκρα. Κληρονομείται μέσω όλων των κλασικών τρόπων μεντελιανής κληρονομικότητας, Μέχρι σήμερα εντοπίζονται περισσότεροι από 100 γενετικοί τόποι που εμπλέκονται στην παθογένεση της HSP. Ωστόσο, δεν υπάρχουν πολλές μελέτες οι οποίες να έχουν αξιολογήσει το γενετικό φάσμα της HSP στην Ελλάδα. Έως τώρα η Μονάδα Νευρογενετικής της Α΄ Νευρολογικής Κλινικής, του Αιγινητείου Νοσοκομείου του ΕΚΠΑ, έχει πραγματοποιήσει μελέτη στην οποία διερευνήθηκε για πρώτη φορά το κλινικό και γενετικό φάσμα της HSP σε ενήλικους Έλληνες ασθενείς με στοχευμένη αλληλούχηση επόμενης γενιάς (Targeted Next-Generation Sequencing, Targeted NGS) θέτοντας γενετική διάγνωση στο 51% των περιπτώσεων (11 παραλλαγές). Εκτός όμως από τις σημειακές παραλλαγές, ένα ποσοστό των παραλλαγών αφορά σε ελλείψεις και διπλασιασμούς σε συγκεκριμένα γονίδια σχετιζόμενα με τη νόσο. Επομένως, σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η περαιτέρω διερεύνηση των Ελλήνων ασθενών με HSP της Μονάδας που έχουν βρεθεί αρνητικοί για σημειακές μεταλλαγές με NGS, για copy number variants (CNVs) με την εφαρμογή της τεχνικής multiplex ligation-dependent probe amplification (MLPA), αποσκοπώντας στην πιο ολοκληρωμένη εικόνα της γενετικής τους ταυτότητας. Στη μελέτη συμπεριλαμβάνονται 26 ασθενείς δείκτες με μέσο όρο ηλικίας έναρξης των συμπτωμάτων τα 31 έτη και κύριο σύμπτωμα έναρξης τη δυσχέρεια βάδισης. Οι ασθενείς ελέγχθηκαν για την ανίχνευση ελλείψεων ή διπλασιασμού στα γονίδια ATL1, SPAST, REEP1, SPG7, NIPA1, NIPA2. Από τους 26, 3 ασθενείς βρέθηκαν θετικοί για έλλειψη στο γονίδιο SPAST διαμορφώνοντας την συχνότητα CNV στην κοόρτη στο 11,53%. Από τους θετικούς ασθενείς οι δύο διαγνώστηκαν με έλλειψη του εξονίου 1 και ένας με έλλειψη του εξονίου 5 στο γονίδιο SPAST. Θετική βρέθηκε και η μητέρα του ενός θετικού ασθενούς για έλλειψη του εξονίου 1 στο γονίδιο SPAST. To ποσοστό των θετικών για CNVs ασθενών της μελέτης μας δεν παρουσιάζει στατιστικώς σημαντική διαφορά με την διεθνή βιβλιογραφία. Η ανίχνευση CNVs φαίνεται ότι είναι απαραίτητη για την ολοκλήρωση της γενετικής διερεύνησης της HSP δίδοντας τη δυνατότητα για γενετική συμβουλή και προσυμπτωματικό έλεγχο της νόσου σε σημαντικά μεγαλύτερο ποσοστό ασθενών.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Θετικές Επιστήμες
Λέξεις-κλειδιά:
Οικογενής Σπαστική Παραπληγία, έλλειψη, δυσχέρεια βάδισης, σημειακές μεταλλαγές, γενετική διερεύνηση
Ευρετήριο:
Όχι
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Εικονογραφημένη:
Ναι
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
176
Αριθμός σελίδων:
68
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΒΟΥΔΟΜΜΑΤΗΣ - thesis.pdf (1 MB) Άνοιγμα σε νέο παράθυρο