Κατεύθυνση Χειρουργική Ανατομία
Βιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας

2023-09-21

2023

Δάγλας Κωνσταντίνος

Θεόδωρος Τρουπής, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Δημήτριος Φιλίπου, Επ. Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Δημοσθένης Χρυσικός, Επ. Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ

Συγγενείς ανωμαλίες της μήτρας, Ανασκόπηση της βιβλιογραφίας - Κλινική σημασία

Ελληνικά

Συγγενείς ανωμαλίες της μήτρας, Ανασκόπηση της βιβλιογραφίας - Κλινική σημασία

Εισαγωγή/Σκοπός: Οι ανωμαλίες της γυναικείας γεννητικής οδού αποτελούν μια ετερο-γενή ομάδα με διάφορες αποκλίσεις από την φυσιολογική ανατομία και είναι το αποτέλεσμα διαταραχών στην ανάπτυξη των πόρων του Müller. Οφείλονται πιθανώς σε γενετικά σφάλματα ή επίδραση τερατογόνων παραγόντων στην διάρκεια της εμβρυικής ζωής. Συνήθως είναι ασυμπτωματικές, ενώ οι πιο σοβαρές ανωμαλίες μπορούν να προκαλέσουν διαταραχές στην εμμηναρχή, στην αναπαραγωγική ικανότητα των γυναικών και να συνοδεύονται από ανωμαλίες του ουροποιητικού. Στην παρούσα μελέτη έγινε ανασκόπηση της βιβλιογραφίας για τις συγγενείς ανωμαλίες της μήτρας και την κλινική τους σημασία.
Μεθοδολογία: Έγινε ανασκόπηση της βάσης δεδομένων από PubMed και Scopus και πη-γών από σύγχρονη βιβλιογραφία και UpToDate. Η επιλογή των δημοσιεύσεων προς ανάλυση έγινε βάσει του επιπολασμού, ταξινόμησης, αιτιοπαθογένειας, διαγνωστικής μεθόδου και θεραπείας των ανωμαλιών. Η παρούσα μελέτη αποσκοπεί στο να παρουσιάσει τις διάφορες ανωμαλίες της γυναικείας γεννητικής οδού και την κλινική τους σημασία.
Αποτελέσματα: Οι συγγενείς ανωμαλίες της μήτρας (CUAs) είναι αποτέλεσμα μειζόνων διαταραχών κατά τη διάρκεια της εμβρυϊκής ζωής, οι οποίες σχετίζονται με την ανάπτυξη, τη διαφοροποίηση και τη συνένωση των πόρων του Müller. Πιθανώς να σχετίζονται με μεταλλάξεις στην έκφραση των γονιδίων HOX9-11,13. Συνήθως δεν εμφανίζουν συμπτώματα, ενώ άλλες φορές μπορούν να προκαλέσουν πυελικό άλγος, παρατεταμένη ή μη φυσιολογική αιμορραγία κατά τη περίοδο της εμμηναρχής, καθ΄ έξιν αποβολές ή πρόωρο τοκετό και επο¬μένως να εντοπιστούν σε ασθενείς, συμπεριλαμβανομένων νέων κοριτσιών, που παρουσιά¬ζουν αυτές τις διαταραχές. Ο επιπολασμός τους είναι 5,5% στον γενικό πληθυσμό, 8% σε υπογόνιμες γυναίκες, 12,5% σε ασθενείς με ιστορικό αποβολών και 24,5% σε ασθενείς με αποβολή και υπογονιμότητα. Επιπλέον, η υπάρχουσα βιβλιογραφία υποδηλώνει ότι δεν υπάρχει καθολικά αποδεκτό σύστημα ταξινόμησης για CUAs γεγονός που δημιουργεί προβλήματα, γιατί δεν επιτρέπει στους γιατρούς να κωδικοποιούν τη συμπτωματολογία, τη θεραπεία και την έκβαση των ασθενών που πάσχουν και να συγκρίνουν με μεγαλύτερη ακρίβεια τα ερευνητικά τους δεδομένα με αυτά των άλλων. Διαγνωστικές μέθοδοι εκλογής είναι το 3D U/S και η MRI. Η χρήση λαπαροσκόπησης και υστεροσκόπησης γίνεται κυρίως όταν χρειάζεται θεραπεία. Νεφρικές ανωμαλίες εντοπίζονται στο 20-30% αυτών των ασθενών.
Συμπεράσματα: Ο γυναικολόγος θα πρέπει να γνωρίζει τα επακόλουθα αυτών των συγ-γενών ανωμαλιών, καθώς η αποτυχία να τις αντιμετωπίσει έγκαιρα μπορεί να έχει μακροπρό-θεσμες επιπτώσεις στην ψυχολογική, σεξουαλική και αναπαραγωγική υγεία αυτών των ασθενών. Από την άλλη πλευρά, η συμμετοχή μιας διεπιστημονικής ομάδας για την προεγχει-ρητική διαχείριση, τη χειρουργική προσέγγιση και την παρακολούθηση, είναι υψίστης σημασίας για την lege artis αντιμετώπιση αυτών των ασθενών.

Επιστήμες Υγείας

Συγγενείς ανωμαλίες της μήτρας, Επιπολασμός, Ταξινόμηση, Μοριακή βιολογία, Διάγνωση, Θεραπεία, Επίπτωση στην υγεία και αναπαραγωγή

Όχι

0

Ναι

122

109

Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο. H πρόσβαση επιτρέπεται μόνο εντός του δικτύου του ΕΚΠΑ.

https://pergamos.lib.uoa.gr/uoa/dl/object/3359231