Μονάδα:
Τμήμα Γεωλογίας και ΓεωπεριβάλλοντοςΒιβλιοθήκη Σχολής Θετικών Επιστημών
Ημερομηνία κατάθεσης:
2023-11-20
Συγγραφέας:
Μπέσιου Ευαγγελία
Στοιχεία επταμελούς επιτροπής:
1. Antonarakou Assimina Professor Faculty of Geology & Geoenvironment NKUA Scientific topics: Micropalaeontology, Marine geology, didactics of Geosciences (Supervisor) aantonar@geo.uoa.gr
2. Mulch Andreas Professor (W3), Goethe-Universität Frankfurt & Senckenberg Biodiversity and Climate Research Centre, Scientific topics: Stable isotope paleoaltimetry, Interactions of mountains, climate and biodiversity, Paleoclimate reconstructions (Member) andreas.mulch@senckenberg.de
3. Krijgsman Wout Professor Utrecht University, Scientific topics: Paleomagnetismstratigraphy, Messinian salinity crisis, Paratethys (Member) w.krijgsman@uu.nl
4. Vasiliev-Popa Iuliana Senior Researcher at Senckenberg Biodiversität und Klima Forschungzentrum, Frankfurt am Main, Germany, Scientific topics: Geology,
Stratigraphy, Organic Geochemistry (Member) Iuliana.VasilievPopa@senckenberg.de
5. Triantaphyllou Maria Professor Faculty of Geology & Geoenvironment NKUA, Scientific topics: Micropalaeontology, palaeoenvironments, Stratigraphy (Member) mtriant@geol.uoa.gr
6. Drinia Hariklia Professor Faculty of Geology & Geoenvironment NKUA, Scientific topics: Palaeoecology – Sequence Stratigraphy - Sedimentology (Member) cntrinia@geol.uoa.gr
7. Tsourou Theodora Assistant Professor Faculty of Geology & Geoenvironment NKUA, Scientific topics: Palaeontology, (Member) ttsourou@geol.uoa.gr
Πρωτότυπος Τίτλος:
Paleoceanographic and Paleoclimate conditions in the eastern Mediterranean Sea during the Late Miocene
Γλώσσες διατριβής:
Αγγλικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Παλαιοωκεανογραφικές και Παλαιοκλιματικές συνθήκες στην ανατολική Μεσόγειο, κατά τη διάρκεια του Ανώτερου Μειόκαινου
Περίληψη:
Το Ανώτερο Μειόκαινο θεωρείται ως περίοδος κρίσιμων παλαιοκλιματικών και παλαιοωκεανογραφικών αλλαγών που διαδραματίστηκαν στην λεκάνη της Μεσογείου, με σημαντικές επιπτώσεις τόσο στον βιοτικό όσο και στον αβιοτικό κόσμο. Ειδικότερα, η περίοδος της μετάβασης Τορτονίου-Μεσσηνίου (TMT) είναι σημαντική στην μελέτη και στην παλαιοωκεανογραφική και κλιματική ανασύσταση, λόγω των σημαντικών παλαιοπεριβαλλοντικών αλλαγών που προηγήθηκαν της Κρίσης Αλατότητας Μεσσηνίου (MSC). Επιπλέον, η παλαιοπεριβαλλοντική ανασύσταση περιόδων που ήταν θερμότερες από το σημερινό κλίμα προσελκύουν το ενδιαφέρον των επιστημόνων, καθώς δίνουν την δυνατότητα της πρόβλεψης πιθανών κλιματικών αλλαγών στο άμεσο μέλλον. Επομένως, η μελέτη της μετάβασης Τορτονίου-Μεσσηνίου συνεισφέρει στην ανάπτυξη μοντέλου του σύγχρονου μεσογειακού κλίματος. Με αυτό τον σκοπό, διερευνώ τις σοβαρές αλλαγές στον μακροπρόθεσμο υδρολογικό κύκλο και το κλίμα που έλαβαν χώρα στην περιμετρική περιοχή της Μεσογείου, ως ανάλογο για το μελλοντικό υποτροπικό κλίμα. Στο τέλος του Μεσσηνίου, η περιοχή της Μεσογείου γνώρισε μια δραματική υδρολογική και βιοτική κρίση που προκλήθηκε από μια ισχυρή αλληλουχία γεωδυναμικών και κλιματικών παραγόντων.
Με το παρόν, παρουσιάζω μια μελέτη πολλαπλών αναλύσεων σε ημιπελαγικά ιζήματα της ανατολικής Μεσογείου (Κρήτη, Ελλάδα), από το ανώτερο Τορτόνιο έως το κατώτερο Μεσσήνιο. Οι επιλεγμένες περιοχές μελέτης είναι η τομή Ποταμίδα (δυτική Κρήτη) και η τομή Καπαριανά (κεντρική Κρήτη), οι οποίες παρέχουν ένα καλά αστρονομικά χρονολογημένο αρχείο που επιτρέπει την εξέταση των αλλαγών στις παλαιοκεανογραφικές παραμέτρους μέσω της μελέτης ποικίλων μορφών ζωής. Διαφορετικοί τύποι οργανισμών παράγουν συγκεκριμένες οργανικές ενώσεις που χρησιμεύουν ως μοριακοί βιοδείκτες, ένα κλειδί για την καλύτερη κατανόηση του κλίματος του παρελθόντος. Η ανακατασκευή της θερμοκρασίας της επιφάνειας της θάλασσας (SST) βασίστηκε στην βιογεωχημική μέθοδο TEX86 και πραγματοποιήθηκε σε δείγματα από το τμήμα της Ποταμίδας. Οι καταγραφές της θερμοκρασίας δείχνουν ότι επικρατούσε μια σχετικά θερμή φάση μέχρι τα 7,36 εκ. χρόνια, ενώ στο χρονικό διάστημα 7,31‒7,28 εκ. χρόνια παρατηρείται μεγάλη διακύμανση στο εύρος των θερμοκρασιών. Το όριο Τορτόνιου/Μεσσήνιου χαρακτηρίστηκε από χαμηλότερες τιμές θερμοκρασίας στην επιφάνεια της θάλασσας. Μέσα σε αυτό το χρονικό διάστημα και ιδιαίτερα μεταξύ 7,23 και 7,21 εκ. χρόνια, καταγράφηκε μια τάση μείωσης των τιμών θερμοκρασίας περίπου 10°C. Επίσης, πραγματοποιήθηκαν γεωχημικές αναλύσεις και από τις δύο τομές που μελετήθηκαν σε επιλεγμένα είδη τρηματοφόρων (Globigerinoides obliquus και Cibicides kullenbergi) καθώς και σε ιζήματα από το τμήμα των Καπαριανών. Ωστόσο, μόνο στην τομή Ποταμίδα χρησιμοποιείται ο συνδυασμός των αναλύσεων βιοδεικτών και ισοτόπων οξυγόνου σε πλαγκτονικά τρηματοφόρα για την εκτίμηση της ανασύστασης της αλατότητας της επιφάνειας της θάλασσας (SSS) της Μεσογείου, κατά τη διάρκεια της μετάβασης Τορτονίου-Μεσσηνίου . Τα δεδομένα από τα ισότοπα οξυγόνου σε τρηματοφόρα και από τα ισότοπα του άνθρακα από το τμήμα της Ποταμίδας παρουσιάζουν μία εμφανή αποσύνδεση μεταξύ της υδάτινης στήλης της επιφάνειας και της βαθύτερης υδάτινης στήλης και μια αυξανόμενη παραγωγικότητα στο ανώτερο Τορτόνιο, αντίστοιχα. Επιπρόσθετα, πραγματοποιήθηκε περαιτέρω μικροπαλαιοντολογική ανάλυση για το χρονικό διάστημα 7,36-7,24 εκ. χρόνια και στις δύο περιοχές μελέτης καθώς και από το ισοδύναμο χρονικό διάστημα από την τομή Φανερωμένης (ανατολική Κρήτη). Συγκεκριμένα, στο είδος Globorotalia menardii, ένα είδος που είναι ιδιαίτερα ευαίσθητο στις αλλαγές της υδάτινης στήλης. Στόχος της μελέτης είναι η εξέλιξη του τρηματοφόρου όσον αφορά το πρότυπο κατανομής μεγέθους και τη σχετική συσχέτιση με τις περιβαλλοντικές παραμέτρους, κυρίως με τη θερμοκρασία της επιφάνειας της θάλασσας, την αλατότητα, τη στρωματοποίηση της στήλης νερού και την παραγωγικότητα. Η ερμηνεία των αποτελεσμάτων δείχνει ότι οι διακυμάνσεις του μεγέθους του G. menardii συσχετίζονται καλύτερα με το ισοτοπικό σήμα οξυγόνου και τις υπολογισμένες τιμές αλατότητας που υποδεικνύουν ότι τα μορφολογικά χαρακτηριστικά επηρεάζονται κυρίως από τις κατακόρυφες αλλαγές της στρωματοποίησης της υδάτινης στήλης και συνεπώς την αλατότητα. Ειδικότερα, η σχέση μεταξύ τους είναι αντιστρόφως ανάλογη, όπου σε συνθήκες υψηλής αλατότητας το μέγεθος του G. menardii γίνεται μικρότερο. Αυτή η διατριβή προάγει την κατανόησή μας σχετικά με την παλαιοκεανογραφική εξέλιξη και επεκτείνει περαιτέρω τις γνώσεις μας για τη μεταβλητότητα του παλαιοκλίματος στην ανατολική Μεσόγειο κατά τη διάρκεια του Ύστερου Μειόκαινου.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Θετικές Επιστήμες
Λέξεις-κλειδιά:
Ισότοπα, Παλαιοπεριβαλλοντική αναπαράσταση Ανωτέρου Μειοκαίνου, όριο Τορτονίου/Μεσσηνίου,Παλαιοθερμοκρασιακή μέθοδος ΤΕΧ86, πλαγκτονικά τρηματοφόρα, κατανομή μεγέθους
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
336
Αρχείο:
Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο έως 2026-11-20.
PhD Thesis_Besiou pergamos.pdf
4 MB
Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο έως 2026-11-20.
