Μονάδα:
Κατεύθυνση Κλινικές Μελέτες: Σχεδιασμός και ΕκτέλεσηΒιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας
Ημερομηνία κατάθεσης:
2024-04-03
Συγγραφέας:
Βρεττού Αναστασία
Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Μαρία Γαβριατοπούλου, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Μιχαήλ Λιόντος, Επίκουρος Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Ιωάννης Ντάνασης-Σταθόπουλος, Διδάκτωρ, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Πρωτότυπος Τίτλος:
Η περιφερική νευροπάθεια ως παρανεοπλασματική εκδήλωση: Βιβλιογραφική ανασκόπηση
Γλώσσες εργασίας:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Η περιφερική νευροπάθεια ως παρανεοπλασματική εκδήλωση: Βιβλιογραφική ανασκόπηση
Περίληψη:
Τα παρανεοπλασματικά νευρολογικά σύνδρομα (ΠΝΣ) αποτελούν μια ετερογενή ομάδα
νευρολογικών διαταραχών που μπορεί να αφορούν σε οποιοδήποτε μέρος του νευρικού
συστήματος ατόμων με συμπαγείς όγκους ή αιματολογικές κακοήθειες. Συχνά προκαλούνται
από ανοσομεσολαβούμενους μηχανισμούς και μπορεί να σχετίζονται με ή χωρίς τη συνύπαρξη
ανιχνεύσιμων αυτοαντισωμάτων στον ορό και στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό. Τα ΠΝΣ είναι
πιθανό να αναπτυχθούν πριν την εμφάνιση της κακοήθειας, κυρίως με υποξεία κλινική πορεία,
παρέχοντας ενδείξεις για την παρουσία υποκείμενης νόσου. Η υπόθεση ότι η αύξηση της
χρήσης των αναστολέων σημείων ελέγχου του ανοσοποιητικού (immune checkpoint
inhibitors-ΙCIs) μπορεί να συνδέεται με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης ΠΝΣ τονίζει τη σημασία
της έγκαιρης διάγνωσης και θεραπείας τους. Τα ανανεωμένα διαγνωστικά κριτήρια που
δημοσιεύθηκαν το 2021 αφορούν στα επίπεδα διαγνωστικού κινδύνου ανάλογα με τον κλινικό
φαινότυπο (υψηλός/ενδιάμεσος) και τα ανευρισκόμενα αντισώματα
(υψηλός/ενδιάμεσος/χαμηλός) και παρέχουν μία χρήσιμη ταξινόμηση των ΠΝΣ,
συμπεριλαμβανομένων και τον παρανεοπλασματικών νευροπαθειών. Από τα ΠΝΣ του
περιφερικού νευρικού συστήματος, ο φαινότυπος υψηλού κινδύνου είναι η υποξεία αισθητική
νευρωνοπάθεια, ενώ η αξονική αισθητικοκινητική πολυριζονευροπάθεια και το σύνδρομο
Morvan ταξινομούνται στους φαινότυπους ενδιάμεσου κινδύνου. Το φάσμα των ΠΝΣ του
περιφερικού νευρικού συστήματος περιλαμβάνει επίσης λιγότερο συχνές μορφές
νευροπάθειας, όπως η αισθητική/αισθητικοκινητική/κινητική νευροπάθεια, η κινητική
νευρωνοπάθεια, οι αυτόνομες νευροπάθειες και οι ανοσοεπαγώμενες νευροπάθειες. Επιπλέον,
οι εστιακές νευροπάθειες, η νευροπάθεια των μικρών ινών και οι κρανιακές νευροπάθειες
σπάνια μπορεί να είναι παρανεοπλασματικής αρχής. Διαφορική διάγνωση πρέπει να γίνεται
από την περιφερική νευροπάθεια που επάγεται από χημειοθεραπευτικά μέσα. Η θεραπευτική
προσέγγιση των ΠΝΣ αποτελείται κυρίως από εξαίρεση της υποκείμενης κακοήθειας και
ανοσοτροποιητική αγωγή. Η διερεύνηση νεοεμφανιζόμενης διαταραχής του περιφερικού
νευρικού συστήματος θα πρέπει να εγείρει την υποψία ΠΝΣ. Η συσχέτιση των ICIs με την
εμφάνιση ΠΝΣ αναδεικνύει την αναγκαιότητα σχεδιασμού μελετών που θα περιλαμβάνουν
στα καταληκτικά τους σημεία τόσο την εμφάνιση νευροπαθειών όσο και την αξιολόγηση του
τίτλου σχετιζόμενων αντισωμάτων προ και μετά την έναρξη της θεραπείας. Η ανεύρεση
βιοδεικτών θα μπορούσε μελλοντικά να βοηθήσει στην έγκαιρη διάγνωση των συνδρόμων
αυτών και των ειδικών κακοηθειών που τα συνοδεύουν.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Επιστήμες Υγείας
Λέξεις-κλειδιά:
Παρανεοπλασματικές νευροπάθειες, Παρανεοπλασματικά σύνδρομα περιφερικού νευρικού συστήματος, Αναστολείς σημείων ελέγχου ανοσοποιητικού, Ανοσοθεραπεία
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
279
