Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Ξάνθος Θεόδωρος, Καθηγητής, Τμήμα Μαιευτικής, ΠΑΔΑ
Ιακωβίδου Νικολέττα, Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Εκμεκτζόγλου Κωνσταντίνος, Επ. Καθηγητής, Τμήμα Ιατρικής, Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο Κύπρου
Περίληψη:
Εισαγωγή: Οι καρδιαγγειακές επιπλοκές επί λοίμωξης COVID-19 σχετίζονται με υψηλή νοσηρότητα και θνητότητα ακόμη και απουσίας καρδιαγγεικής νόσου ή παραγόντων κινδύνου και μπορούν να αναγνωρισθούν μέσω της μέτρησης των επιπέδων της τροπονίνης.
Σκοπός: Ο σκοπός της παρούσας αναδρομικής μελέτης ήταν η διερεύνηση του ρόλου της αυξημένης τροπονίνης επί λοίμωξης COVID-19 στην εμφάνιση καρδιακών επιπλοκών και στην έκβαση των νοσηλευομένων ασθενών άνευ ιστορικού στεφανιαίας νόσου. Ως δευτερεύοντας στόχος τέθηκε η αναγνώριση των πιθανών παραγόντων κινδύνου αύξηση της τροπονίνης μεταξύ των εν λόγω ασθενών.
Υλικό και Μέθοδος: Το δείγμα της μελέτης αποτέλεσαν 87 νοσηλευόμενη ασθενείς με επιβεβαιωμένη λοίμωξη COVID-19, χωρίς ιστορικό στεφανιαίας νόσου, που νοσηλεύθηκαν στο Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο «ΑΤΤΙΚΟΝ», το χρονικό διάστημα Μαρτίου 2020-Μαρτίου 2023. Τα δεδομένα συλλέχθηκαν από τους ιατρικούς φακέλους των ασθενών, κατόπιν λήψεως άδειας από το επιστημονικό συμβούλιο του νοσοκομείου (αρ. ΕΒΔ778/21-12-2022), μέσω ενός εντύπου καταγραφής, το οποίο συμπεριελάμβανε δημογραφικά και ιατρικά χαρακτηριστικά, χαρακτηριστικά της νοσηλείας, επιλεγμένους βιοδείκτες καθώς και την έκβαση των ασθενών. Η στατιστική ανάλυση των δεδομένων έγινε με τη χρήση του στατιστικού πακέτου SPPSv.25 και η στατιστική σημαντικότητα τέθηκε στο <0,05.
Αποτελέσματα: Η μέση ηλικία των ασθενών ήταν τα 65,4±16,9 έτη, με το 80,5% να έχει συνοδό νόσημα, με κυριότερα την υπέρταση, το σακχαρώδη διαβήτη και τη δυσλιπιδαιμία, εκ των οποίων το 34,3% είχε τρία συνοδά νοσήματα. Η πλειοψηφία των ασθενών νοσηλεύθηκε στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ). Η μέση τιμή της τροπονίνης ανήλθε στα 739,2±1.454,8 pg/mL και οι κυριότερες καρδιακές επιπλοκές ήταν το STEMI (28,7%), NSTEMI (23%), κολπική μαρμαρυγή (18,4%), μυοκαρδιοπάθεια Takotsubo (10,3%), ανακοπή (13,8), καρδιογενής καταπληξία (11,5%) και οξεία μυοκαρδίτιδα (8%). Βρέθηκε θετική συσχέτιση μεταξύ των τιμών της τροπονίνης και της επίπτωσης του STEMI (p=<0,01), της κοιλιακής ταχυκαρδίας (p=<0,05), της καρδιογενούς καταπληξίας και του αριθμού καρδιακών επιπλοκών (p=<0,01). Οι ασθενείς επί STEMI είχαν κατά πολύ υψηλότερες τιμές τροπονίνης συγκριτικά με τις άλλες καρδιακές επιπλοκές (p=0,017), ενώ επί υπερκοιλιακής ταχυκαρδίας (p=0,000), κολποκοιλιακού αποκλεισμού (p=0,001), ταχυαρρυθμίας (p=0,006), οξείας περικαρδίτιδας (p=0,003), καρδιακής ανεπάρκειας (p=0,000) και αποκλεισμού δεξιού σκέλους (p=0,003), οι τιμές της τροπονίνης ήταν χαμηλότερες συγκριτικά με τις άλλες επιπλοκές. Η θνητότητα ανήλθε στο 57,5% αλλά δεν βρέθηκε συσχέτιση μεταξύ των επιπέδων της τροπονίνης με την έκβαση των ασθενών, αλλά ούτε με τους φλεγμονώδεις δείκτες ή τους παραδοσιακούς δείκτες κινδύνου καρδιαγγειακού συμβάματος. Ωστόσο, η καπνιστική συνήθεια βρέθηκε να είναι προβλεπτικός παράγοντας των τιμών της τροπονίνης (p=0,040).
Συμπεράσματα: Η τροπονίνη είναι σημαντικός βιοδείκτης για την αναγνώριση καρδιακών επιπλοκών επί COVID-19 μεταξύ ασθενών άνευ γνωστής στεφανιαίας νόσου και γι’ αυτό το λόγο η τακτική της μέτρηση και σε αυτούς τους ασθενείς μπορεί να βοηθήσει στην άμεση αντιμετώπιση των καρδιακών συμβαμάτων μειώνοντας τη νοσηρότητα και τη θνητότητα που σχετίζεται με αυτά επί λοίμωξης COVID-19.
