Μονάδα:
Τμήμα Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Επιστήμης (ΙΦΕ - πρώην ΜΙΘΕ)Βιβλιοθήκη Σχολής Θετικών Επιστημών
Ημερομηνία κατάθεσης:
2024-05-31
Συγγραφέας:
Σπήλιος Ιάσων
Στοιχεία επταμελούς επιτροπής:
1. Αντώνης Χατζημωυσής, Καθηγητής, Τμήμα Ι.Φ.Ε., ΕΚΠΑ (επιβλέπων)
2. Στέλιος Βιρβιδάκης, Καθηγητής, Τμήμα Ι.Φ.Ε., ΕΚΠΑ (μέλος τριμελούς συμβουλευτικής επιτροπής)
3. Χρυσόστομος Μαντζαβίνος, Καθηγητής, Τμήμα Ι.Φ.Ε., ΕΚΠΑ (μέλος τριμελούς συμβουλευτικής επιτροπής)
4. Φωτεινή Βασιλείου, Επίκουρη Καθηγήτρια, Τμήμα Φιλοσοφίας, ΕΚΠΑ
5. Παναγιώτης Θανασάς, Καθηγητής, Τμήμα Ι.Φ.Ε., ΕΚΠΑ
6. Γεράσιμος Κακολύρης, Αναπληρωτής Καθηγητής, Τμήμα Φιλοσοφίας, ΕΚΠΑ
7. Κωνσταντίνος Παγωνδιώτης, Επίκουρος Καθηγητής, Τμήμα Φιλοσοφίας, Πανεπιστήμιο Πατρών
Πρωτότυπος Τίτλος:
Ο εαυτός: φιλοσοφικές προσεγγίσεις φαινομενολογικής και αναλυτικής παράδοσης
Γλώσσες διατριβής:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Ο εαυτός: φιλοσοφικές προσεγγίσεις φαινομενολογικής και αναλυτικής παράδοσης
Περίληψη:
Στη διατριβή με τίτλο «Ο εαυτός: φιλοσοφικές προσεγγίσεις αναλυτικής και φαινομενολογικής παράδοσης» θέτοντας ως ερώτημα το αν υπάρχει αναλογία ανάμεσα στην έννοια της θέσμισης από τη φαινομενολογία του Μερλώ-Ποντύ και την έννοια της αυτό-συγκρότησης όπως εμφανίζεται σε κείμενα της Κόρσγκααρντ, ερευνάται ο τρόπος προσέγγισης της εαυτότητας σε δύο παραδόσεις σκέψης της μετακαρτεσιανής φιλοσοφίας. Σε μια προσπάθεια ανάδειξης του αν υπάρχει διάλογος μεταξύ των δύο παραδόσεων, προκειμένου να παρουσιαστούν τα όριά του, χρησιμοποιήθηκαν τρεις θεματικές σε κάθε ένα από τα τρία μέρη της διατριβής. Το πρώτο αναφέρεται στη σωματικότητα, το δεύτερο στον σεβασμό, το τρίτο στην ενδεχόμενη αναλογία της αυτοσυγκρότησης με τη θέσμιση. Οι έννοιες της σωματικότητας και της διυποκειμενικότητας παίζουν καθοριστικό ρόλο για την κατανόηση του άλλου στη φαινομενολογία. Παράλληλα, στην καντιανή παράδοση υπάρχει η αναφορά στην έννοια του σεβασμού ως όριο για δράση και στοιχείο κατανόησης της ετερότητας. Και στις δύο περιπτώσεις που εξετάζονται, εντοπίζεται μια μετάβαση προς κάτι νέο και ανάλογο: από μια υπερβατολογική συνείδηση σε έναν ενσώματο εαυτό, που η έννοια της θέσμισης βρίσκεται στο επίκεντρο και από την ανεξαρτησία των ηθικών αρχών στην κατασκευή ενός εαυτού μέσω των επιλογών και των δράσεων. Συγκεκριμένα, προκύπτει η ακόλουθη αναλογία μεταξύ των δύο παραδόσεων: αντίθετα από μια συνείδηση που συγκροτεί (όπως στη φαινομενολογία του Χούσερλ), με την πρόταση του Μερλώ-Ποντύ είναι δυνατή η επαγωγή, που προσφέρει τη δυνατότητα δημιουργίας ουσιών με τη φαινομενολογική έννοια. Στη φιλοσοφία της Κόρσγκααρντ, τροποποιώντας την καντιανή φιλοσοφία, για την οποία οι ηθικές αρχές υπάρχουν ανεξάρτητα από τις ατομικές πεποιθήσεις, δίνοντας έμφαση σε έναν κονστρουκτιβισμό στο πλαίσιο μιας ηθικής φιλοσοφίας και στον ρόλο της πρακτικής ταυτότητας, παρουσιάζεται ένας εαυτός που συγκροτείται από ένα αυτενεργό υποκείμενο μέσω των επιλογών και των δράσεων και δημιουργούνται έτσι κανονιστικές αρχές.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Θετικές Επιστήμες
Λοιπές θεματικές κατηγορίες:
Φιλοσοφία- Ψυχολογία
Λέξεις-κλειδιά:
Εαυτός, Φαινομενολογία, Αναλυτική Φιλοσοφία
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
94
Αρχείο:
Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο έως 2027-05-31.
ΣπήλιοςΔιατριβή.pdf
2 MB
Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο έως 2027-05-31.
