Μονάδα:
Κατεύθυνση ΠεριοδοντολογίαςΒιβλιοθήκη Οδοντιατρικής
Ημερομηνία κατάθεσης:
2024-07-11
Συγγραφέας:
Τσαντίλα Σωτηρία
Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Μπομπέτσης Γεώργιος, Αναπληρωτής Καθηγητής, Τμήμα Οδοντιατρικής, Σχολή Επιστημών Υγείας, ΕΚΠΑ
Δερέκα Ξανθίππη, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια, Τμήμα Οδοντιατρικής, Σχολή Επιστημών Υγείας, ΕΚΠΑ
Βασιλόπουλος Σπυρίδων, Επίκουρος Καθηγητής, Τμήμα Οδοντιατρικής, Σχολή Επιστημών Υγείας, ΕΚΠΑ
Πρωτότυπος Τίτλος:
Comparison of adjunctive application of implantoplasty or an erythritol air-abrasive device in the surgical treatment of peri-implantitis. Preliminary 3-month clinical and microbiological results of an ongoing randomized clinical trial.
Γλώσσες εργασίας:
Αγγλικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Σύγκριση της αποτελεσματικότητας εφαρμογής αεροστίλβωσης ή λείανσης των σπειρών στη χειρουργική θεραπεία της περιεμφυτευματίτιδας. Κλινική και μικροβιολογική ανάλυση, βαθμός ικανοποίησης ασθενών. Τυχαιοποιημένη κλινική μελέτη με διάστημα παρακολούθησης τριών μηνών.
Περίληψη:
Σκοπός: Σκοπός της παρούσας ερευνητικής μελέτης είναι η αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας της επιπρόσθετης εφαρμογής αεροστίλβωσης ή λείανσης των σπειρών στη χειρουργική θεραπεία της περιεμφυτευματίτιδας, όπως απεικονίζεται από τις μεταβολές των κλινικών και μικροβιολογικών παραμέτρων σε διάστημα παρακολούθησης τριών μηνών μετεγχειρητικά. Δευτερευόντως, στόχος της μελέτης είναι να πραγματοποιηθεί σύγκριση των μικροβιολογικών παραμέτρων των χειρουργικά θεραπευμένων περιεμφυτευματικών ιστών με αυτές των υγιών εμφυτευμάτων.
Υλικά και μέθοδοι: Συνολικά 19 μη καπνιστές με περιεμφυτευματίτιδα και 20 ασθενείς με υγιείς περιεμφυτευματικούς ιστούς συμπεριελήφθησαν στην κλινική μελέτη. Οι ασθενείς με τα νοσούντα εμφυτεύματα έλαβαν αρχικά μη χειρουργική και κατόπιν χειρουργική θεραπεία με την εφαρμογή αφαιρετικής τεχνικής. Το πρωτόκολλο απολύμανσης περιελάμβανε αρχικώς μηχανική απομάκρυνση των εναποθέσεων με βουρτσάκια τιτανίου. Στη συνέχεια, έπειτα από τυχαιοποίηση, σε 10 ασθενείς εφαρμόστηκε επιπρόσθετη εφαρμογή αεροστίλβωσης με κόκκους ερυθριτόλης (ομάδα ΑFL) ενώ στους υπόλοιπους 9 ασθενείς πραγματοποιήθηκε συμπληρωματική λείανση των σπειρών (ομάδα ΙΡΡ). Οι κλινικές παράμετροι καταγράφηκαν κατά την αρχική εξέταση, 6 εβδομάδες μετά τη μη χειρουργική και 3 μήνες μετά τη χειρουργική θεραπεία. Στις ίδιες χρονικές στιγμές πραγματοποιήθηκε λήψη μικροβιολογικών δειγμάτων για την ανίχνευση και ποσοτικοποίηση πέντε περιοδοντοπαθογόνων μικροβίων (Porphyromonas gingivalis, Tannerella forsythia, Prevotella intermedia, Fusobacterium nucleatum and Campylobacter rectus) με την εφαρμογή αλυσιδωτής αντίδρασης πολυμεράσης με τη χρήση μοριακών ανιχνευτών. Παράλληλα, στους ασθενείς της ομάδας υγιών εμφυτευμάτων κατά την αρχική κλινική εξέταση πραγματοποιήθηκε η συλλογή των κλινικών παραμέτρων και μικροβιολογικών δειγμάτων και στη συνέχεια υπερουλική απομάκρυνση των εναποθέσεων με την εφαρμογή αεροστίλβωσης. Ακολούθησε επανεξέταση μετά από 3 μήνες.
Αποτελέσματα: Ο δείκτης πλάκας ήταν μειωμένος καθόλη τη διάρκεια της μελέτης, σε όλες τις ομάδες. Η μη χειρουργική θεραπεία απέτυχε να ικανοποιήσει τα κριτήρια ολοκλήρωσης της θεραπείας περιεμφυτευματίτιδας (απουσία θυλάκων ≤ 5 χιλ. με ≤ 1 επιφάνεια με σημειακή αιμορραγία σύμφωνα με το δείκτη ΜΒΙ και απουσία πυορροής) κατά την επανεξέταση, 6 εβδομάδες μετά από τη θεραπεία. Η χειρουργική θεραπεία οδήγησε σε βελτίωση των κλινικών παραμέτρων. Παρατηρήθηκε μείωση του βάθους θυλάκου και στις δύο ομάδες κατά 1.3 χιλ. σε σχέση με τα προεγχειρητικά βάθη θυλάκων των 5.7 χιλ. και 5.3 χιλ. που καταγράφηκαν στις ομάδες AFL και ΙΡΡ, αντίστοιχα. Επιπλέον, παρατηρήθηκε σημαντική μείωση των δεικτών αιμορραγίας (ΜΒΙ, ΒοΡ) και πυορροής (SoP). Τα κριτήρια ολοκλήρωσης της θεραπείας επιτεύχθηκαν στο 52.63% των εμφυτευμάτων που έλαβαν χειρουργική θεραπεία και συγκεκριμένα σε 5/10 εμφυτεύματα στην ομάδα ΑFL και 5/9 εμφυτεύματα στην ομάδα ΙΡΡ. Σε ό.τι αφορά τις μικροβιολογικές παραμέτρους, η μη χειρουργική θεραπεία δεν οδήγησε σε σημαντικές μεταβολές της ποσότητας των υπό μελέτη μικροβίων. Αντίθετα, 3 μήνες μετά την εφαρμογή χειρουργικής θεραπείας παρατηρήθηκε σημαντική ελάττωση του αριθμού των μικροβίων του κόκκινου συμπλέγματος (P. gingivalis, T. forsythia) σε σχέση με την επανεξέταση των 6 εβδομάδων, ενώ σημαντική μείωση των επιπέδων του F. nucleatum σημειώθηκε μόνο στην ομάδα ΙΡΡ. Παρόλα αυτά δεν παρατηρήθηκαν διαφορές μεταξύ των ομάδων για κανένα από τα υπό μελέτη μικρόβια. Επιπρόσθετα, 3 μήνες μετεγχειρητικά τα επίπεδα των P. gingivalis, T. forsythia και P. intermedia δε διέφεραν μεταξύ των ομάδων παρέμβασης (AFL, IPP) και της ομάδας των υγιών εμφυτευμάτων, ενώ όμοια επίπεδα του C. rectus παρατηρήθαν μόνο μεταξύ των ομάδων AFL και υγιών εμφυτευμάτων. Δεν καταγράφηκαν ανεπιθύμητες ενέργειες και ο βαθμός ικανοποίησης των ασθενών ήταν υψηλός και στις δύο ομάδες. Στατιστικά σημαντικά υψηλότερο αίσθημα οιδήματος κατά την πρώτη εβδομάδα μετεγχειρητικά αναφέρθηκε από τους ασθενείς μετά την εφαρμογή αεροστίλβωσης.
Συμπεράσματα: Η εφαρμογή αεροστίλβωσης ή λείανσης των σπειρών οδηγεί σε σημαντική βελτίωση των κλινικών και μικροβιολογικών παραμέτρων, 3 μήνες μετά τη χειρουργική θεραπεία περιεμφυτευματίτιδας, χωρίς να παρατηρείται διαφορά μεταξύ των ομάδων. Μετεγχειρητικά, το μικροβιακό προφίλ των υπό μελέτη περιοδοντοπαθογόνων μικροβίων προσομοιάζει αυτό των υγιών εμφυτευμάτων. Ωστόσο, και τα δύο θεραπευτικά πρωτόκολλα εμφανίζουν περιορισμένη αποτελεσματικότητα στην επίτευξη του θεραπευτικού στόχου.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Επιστήμες Υγείας
Λέξεις-κλειδιά:
Χειρουργική θεραπεία περιεμφυτευματίτιδας, Λείανση σπειρών, Αεροστίλβωση, Ερυθριτόλη, Περιεμφυτευματική μικροβιακή χλωρίδα
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
425
