Κατεύθυνση Μοριακή και Εφαρμοσμένη Φυσιολογία
Βιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας

2017-11-08

2017

Παλατσίδη Ευαγγελία

Χαρμανδάρη Ευαγγελία, Καθηγήτρια, Ιατρική, ΕΚΠΑ
Σερτεδάκη Αμαλία, Ε.ΔΙ.Π., Ιατρική, ΕΚΠΑ
Κουτσιλιέρης Μιχαήλ, Καθηγητής, Ιατρική, ΕΚΠΑ

Διερεύνηση απαλείψεων των γονιδίων Gh1, Pou1f1 (Pit1), Prop1, Ghrhr, Lhx3, Lhx4, Hesx1 με τη μέθοδο MLPA σε ασθενείς με Πολλαπλή Υποφυσιακή Ανεπάρκεια

Ελληνικά

Διερεύνηση απαλείψεων των γονιδίων Gh1, Pou1f1 (Pit1), Prop1, Ghrhr, Lhx3, Lhx4, Hesx1 με τη μέθοδο MLPA σε ασθενείς με Πολλαπλή Υποφυσιακή Ανεπάρκεια

Ως Πολλαπλή Υποφυσιακή Ανεπάρκεια (ΠΥΑ ή Combined Pituitary Hormone Deficiency – CPHD), ονομάζεται η κλινική κατάσταση εκείνη η οποία χαρακτηρίζεται κλασικά από έλλειψη αυξητικής ορμόνης σε συνδυασμό με έλλειψη ακόμα μίας τουλάχιστον υποφυσιακής ορμόνης. Παρά το γεγονός ότι παρουσιάζει παγκοσμίως σχετικά μικρό επιπολασμό στο γενικό πληθυσμό, περίπου 1:8.000 (Spatz 2004), έχουν διεξαχθεί αρκετές μελέτες στην προσπάθεια διερεύνησης της αιτιοπαθογένειάς της, λόγω των σοβαρών κλινικών σημείων και συμπτωμάτων που μπορούν να εμφανίσουν οι πάσχοντες.
Αιτιολογικά, η ΠΥΑ προκαλείται τόσο από γενετικούς, όσο και από μη γενετικούς παράγοντες. Οι γενετικές αιτίες οι οποίες προκαλούν την εμφάνισή της, συνήθως αφορούν σημειακές μεταλλάξεις γονιδίων τα οποία παίζουν σημαντικό ρόλο στην οντογένεση της υπόφυσης, όπως και στη διαμόρφωση δομών του εγκεφάλου (π.χ. υποθαλάμου). Μέχρι σήμερα, έχουν αναφερθεί περίπου 30 γονίδια, μεταλλάξεις των οποίων συμμετέχουν στην παθογένεια της ΠΥΑ ▪ ανάμεσα σε αυτά είναι και τα Gh1, Pou1f1 (Pit1), Prop1, Ghrhr, Lhx3, Lhx4 και Hesx1.
Εκτός από τις σημειακές μεταλλάξεις πιθανή αιτία της ΠΥΑ είναι και η αλλαγή του αριθμού των αντιγράφων ενός γονιδίου, δηλαδή διπλασιασμός ή ετερόζυγη απάλειψη ολόκληρου ή μέρους του γονιδίου. Σκοπός της παρούσας έρευνας, ήταν η ανίχνευση πιθανών απαλείψεων ή διπλασιασμών ενός εκ των γονιδίων αυτών με την χρήση της τεχνικής του MLPA σε ομάδα ασθενών με ΠΥΑ στους οποίους δεν είχε ανιχνευθεί σημειακή μετάλλαξη του γονιδίου Prop1, οι οποίες αποτελούν την συχνότερη αιτία οικογενούς ΠΥΑ.
Μελετήθηκαν δείγματα DNA 17 παιδιατρικών ασθενών, οι οποίοι παρουσίαζαν ανεπάρκεια μίας ή περισσότερων υποφυσιακών ορμονών. Η εργασία πραγματοποιήθηκε στο εργαστήριο Μοριακής Ενδοκρινολογίας της Μονάδας Ενδοκρινολογίας, Μεταβολισμού & Σακχαρώδη Διαβήτη, Α’ Παιδιατρικής Κλινικής, της Ιατρικής Σχολής ΕΚΠΑ.
Στα εξετασθέντα δείγματα, δεν ανιχνεύθηκε καμία απάλειψη γονιδίου. Αντίθετα, καθώς η MLPA εξετάζει εκτός από απαλείψεις, και τυχόν διπλασιασμούς γονιδίων, διαπιστώθηκαν: ένας διπλασιασμός του εξονίου 6 του γονιδίου Pou1f1 (σε 1 ασθενή, ένας διπλασιασμός του εξονίου 2 του γονιδίου Ghrhr σε 1 ασθενή και ένας διπλασιασμός του εξονίου 2 του γονιδίου Prop1 σε 1 ασθενή. Συνολικά δηλαδή, το 17,65% των εξετασθέντων δειγμάτων παρουσίασαν κάποια μεταβολή των αντιγράφων των γονιδίων τους και πιο συγκεκριμένα, διπλασιασμό.
Καταληκτικά, το γεγονός ότι το σύνολο των παραλλαγών αυτών παρουσιάζονται για πρώτη φορά συγκριτικά με τη βιβλιογραφία, και σε συνδυασμό με τις ελάχιστες αναφορές που έχουν σημειωθεί για διπλασιασμούς ή ελλείψεις των γονιδίων που ευθύνονται για την ΠΥΑ, είναι σαφές πως ανοίγεται ένα καινούργιο πεδίο, το οποίο επιδέχεται περαιτέρω διερεύνηση και το οποίο θα βοηθήσει στη διαλεύκανση της αιτιοπαθογένειας της ΠΥΑ.

Επιστήμες Υγείας

Πολλαπλή υποφυσιακή ανεπάρκεια, MLPA, Απαλείψεις, Διπλασιασμός, Gh1, Pou1f1 (Pit1) , Prop1, Ghrhr, Lhx3, Lhx4, Hesx1

Όχι

0

Ναι

62

110

Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο. H πρόσβαση επιτρέπεται μόνο εντός του δικτύου του ΕΚΠΑ.

https://pergamos.lib.uoa.gr/uoa/dl/object/2152872