Summary:
Τα ευρήματα της παρούσας μελέτης υποστηρίζουν την υπόθεση ότι η αλλοιωμένη
πλακουντιακή λειτουργία ευθύνεται για τις
υπερτασικές διαταραχές κύησης. Η έκταση των πλακουντιακών
αλλοιώσεων, όπως των εμφράκτων, της ινιδοειδούς νέκρωσης των λαχνών και της
υπερωριμότητας των λαχνών συσχετίζονται σημαντικά με τη βαρύτητα της υπέρτασης.
Επιπλέον η αγγείωση και αγγειογένεση του πλακούντα είναι σημαντικά φτωχότερη
όταν η υπέρταση είναι βαρύτερη (Πίνακας ΙΙ).
Το βάρος νεογνού και το βάρος πλακούντα εξαρτώνται σημαντικά
από τη βαρύτητα της υπέρτασης και όχι μόνο από την παρουσία της. Ο βαθμός της
πρωτεϊνουρίας αλλά και της προωρότητας είναι επίσης συνάρτηση του ύψους της
υπέρτασης(ΠίνακαςΙ).
Επιπλέον η παροχή αίματος, οξυγόνου και θρεπτικών ουσιών στο
έμβρυο εξαρτώνται έμμεσα από το ύψος της αρτηριακής πίεσης της εγκύου. Η
επιδείνωση της αιμοδυναμικής κυκλοφορίας στην ομφαλική, μέση εγκεφαλική αρτηρία
του εμβρύου και τη μητριαία αρτηρία της εγκύου βρίσκεται σε ισχυρή
αλληλεπίδραση με τη βαρύτητα της υπέρτασης, όπως αυτό φαίνεται από τη μελέτη
των Doppler δεικτών υπερηχογραφίας ΡΙ, RI, S/D. Επίσης η πλακουντιακή
λειτουργία επηρεάζει το ύψος των δεικτών
αυτών(Πίνακας ΙΙΙ). Τελικά, το ύψος της υπέρτασης όσο και οι δείκτες της
αιμοδυναμικής κυκλοφορίας των μητριαίων αρτηριών της εγκύου αλλά και της
ομφαλικής και μέσης εγκεφαλικής αρτηρίας του νεογνού aντικατοπτρίζουν την
ιστολογική κατάσταση και λειτουργία του πλακούντα.
Keywords:
Placenta, Doppler ultrasonography, Blood pressure, Pre-eclampsia, Pregnancy
