Dissertation committee:
Τερζής Γ., Αναπληρωτής Καθηγητής, ΣΕΦΑΑ, ΕΚΠΑ
Γεωργιάδης Γ., Καθηγητής, ΣΕΦΑΑ, ΕΚΠΑ
Καραμπάτσος Γ., Επίκουρος Καθηγητής, ΣΕΦΑΑ, ΕΚΠΑ
Σπέγγος Κ., Αναπληρωτής Καθηγητής, Α' Νευρολογική Κλινική, ΕΚΠΑ
Μπογδάνης Γ., Λέκτορας, ΣΕΦΑΑ, ΕΚΠΑ
Μπάγιος Ιωάννης, Καθηγητής, ΣΕΦΑΑ, ΕΚΠΑ
Βαγενάς Γ., Καθηγητής, ΣΕΦΑΑ, ΕΚΠΑ
Summary:
Η επίδραση της προπόνησης ισχύος με υψηλά και χαμηλά φορτία και η σχέση του ρυθμού εφαρμογής της δύναμης με τη ριπτική επίδοση στον κλασικό αθλητισμό δεν έχουν διερευνηθεί. Πραγματοποιήθηκαν δύο εργασίες, σκοπός της πρώτης ήταν να μελετηθεί η επίδραση της προπόνησης ισχύος με υψηλές και χαμηλές αντιστάσεις στην περίοδο κορύφωσης της επίδοσης σε αθλητές ρίψεων και σκοπός της δεύτερης να διερευνηθεί η σχέση μεταξύ του ρυθμού εφαρμογής της δύναμης, της ριπτικής ικανότητας και της αρχιτεκτονικής δομής των μυών πριν και μετά από προπόνηση δύναμης-ισχύος, σε αθλητές ρίψεων.
Στη πρώτη μελέτη συμμετείχαν 13 αθλητές ρίψεων (ηλικία: 18±3 έτη, μάζα: 81±22 kg, ανάστημα: 172±10cm). Ακολούθησαν αθλητική προετοιμασία όλο το προπονητικό έτος, η οποία κατέληξε στη χειμερινή και στην εαρινή περίοδο φορμαρίσματος. Η προπόνηση είχε όμοια χαρακτηριστικά έντασης και όγκου σε όλο το έτος για όλους τους αθλητές, εκτός από τις περιόδους φορμαρίσματος όπου πραγματοποιήθηκε προπόνηση ισχύος με διαφορετικές αντιστάσεις. Οι αθλητές χωρίστηκαν σε δύο ομάδες και πραγματοποίησαν τα δύο προγράμματα φορμαρίσματος, με 30% ή 85% της 1-ΜΑΕ, με διασταυρούμενο διαχωρισμό από τη χειμερινή στην εαρινή περίοδο. Πριν και μετά από κάθε φορμάρισμα μετρήθηκε η αγωνιστική ρίψη, η ριπτική ικανότητα, η μέγιστη δύναμη, το κατακόρυφο άλμα, ο ρυθμός εφαρμογής της δύναμης, η αρχιτεκτονική του έξω πλατύ μηριαίου, η σωματική σύσταση και η κόπωση των αθλητών. Η αγωνιστική ρίψη αυξήθηκε 4,6±3,5% μετά από το φορμάρισμα με χαμηλά φορτία και 5,6±3,1%μετά από το φορμάρισμα με υψηλά φορτία. Το φορμάρισμα με υψηλά φορτία βελτίωσε περισσότερο τη δύναμη, την ισχύ και τον ρυθμό εφαρμογής της δύναμης, άλλα προκάλεσε υψηλότερη κόπωση (p<0.05). Η αρχιτεκτονική του έξω πλατύ μηριαίου δεν μεταβλήθηκε σημαντικά. Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι και τα δύο προγράμματα αυξάνουν όμοια τη ριπτική επίδοση. Το φορμάρισμα με 85% 1ΜΑΕ οδηγεί σε μεγαλύτερη αύξηση της δύναμης και της ισχύος, μεταβλητές που συμβάλλουν σημαντικά στη ριπτική επίδοση, ενώ το φορμάρισμα με 30% 1ΜΑΕ ίσως μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε ειδικές συνθήκες (τραυματισμοί-κόπωση) με εξίσου καλά αποτελέσματα.
Η δεύτερη μελέτη διήρκησε 10 εβδομάδες και συμμετείχαν 12 αθλητές/τριες ρίψεων (ηλικία: 19±5 έτη, μάζα: 80±21 kg, ανάστημα: 172±8 cm). Η προπόνηση στόχευε στη θερινή αγωνιστική περίοδο. Οι μετρήσεις έγιναν στην αρχή και στο τέλος της προπονητικής παρέμβασης και περιλάμβαναν: αγωνιστική ρίψη, ριπτική ικανότητα, μέγιστη δύναμη, ρυθμό εφαρμογή της δύναμης, αρχιτεκτονική του έξω πλατύ μηριαίου, και εκτίμηση της σωματικής σύστασης. Τα αποτελέσματα της μελέτης έδειξαν σημαντικές συσχετίσεις μεταξύ του ρυθμού εφαρμογής της δύναμης και της ριπτικής ικανότητας (r = 0,59-0,92) και μεταξύ της αρχιτεκτονικής δομής του έξω πλατύ μηριαίου μυός και της ριπτικής ικανότητας (r = 0,62-0,81). Ο γραμμικός συνδυασμός του ποσοστού αύξησης του ρυθμού εφαρμογής της δύναμης και ποσοστού αύξησης του πάχους του έξω πλατύ μηριαίου μυός προέβλεπαν το 53% της διασποράς στην ποσοστιαία αύξηση της ρίψης σφαίρας. Τα αποτελέσματα υποστηρίζουν ότι η μέτρηση του ρυθμού εφαρμογής της δύναμης μπορεί να αποτελέσει μια λειτουργική δοκιμασία πρόβλεψης της ριπτικής ικανότητας ενώ τα αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά του έξω πλατύ μηριαίου μυός μπορούν να προσφέρουν χρήσιμες πληροφορίες για τις προπονητικές προσαρμογές των ριπτών.
Keywords:
Κλασικός αθλητισμός, αθλητικές ρίψεις, μυϊκή υπερηχογραφία, φορμάρισμα, περιοδισμός
