Abstract:
Σκοπός της εργασίας αυτής ήταν να εξετάσει τους λόγους που απομακρύνουν ή αποκλείουν τη γυναίκα της Ιορδανίας από την αθλητική δραστηριότητα. Χρησιμοποιώντας τα εργαλεία των κοινωνικών επιστημών και την κοινωνιολογική προσέγγιση, στην πρώτη ενότητα μελετήθηκαν η θέση της γυναίκας στο Ισλάμ και την Ιορδανία, καθώς και ο αθλητισμός από ισλαμική σκοπιά (Najy, 1995; Mansour, 2000; Alkakei, 2001; Υοnes, 2001; Mouner, 2003; Yones & Ibrahem, 2003; El-Azhary, 2005; Αλζιούντ, 2008). Στόχος της δεύτερης ενότητας ήταν να διερευνηθούν οι επιπτώσεις των ηθών και εθίμων στην αθλητική δραστηριότητα των μαθητριών της Ιορδανικής κοινωνίας-τόσο στην περιφέρεια όσο και την πόλη—και ο βαθμός παρέμβασης των κηδεμόνων/γονέων τους. Τα ερωτηματολόγια διανεμήθηκαν συνολικά σε 2.000 μαθήτριες και κηδεμόνες/γονείς: 1000 μαθήτριες της Ιορδανίας, ηλικίας 14-16 ετών, εκ των οποίων οι 580 εκπροσωπούσαν την αστική κοινωνία και οι 420 την αγροτική και αντίστοιχα ο ίδιος αριθμός ερωτηματολογίων μοιράστηκε στους κηδεμόνες/γονείς τους. Ως κηδεμόνας, των εν λόγω μαθητριών ορίζεται ο πατέρας ή ο μεγαλύτερος αδελφός. Η ιορδανική νομοθεσία δεν αναγνωρίζει τη μητέρα ως κηδεμόνα της κόρης της. Συμπεράσματα: Αναδεικνύεται ότι τα ήθη και έθιμα της αραβικής κοινωνίας, η θρησκεία, η εθνικο-θρησκευτικές και κρατικές δομές, ο αναλφαβητισμός, ο ενδυματολογικός κώδικας του Ισλάμ, οι κοινωνικές προκαταλήψεις, η έλλειψη αθλητικών χώρων αποκλειστικά για γυναίκες, η ανεπάρκεια «κατάλληλης» αθλητικής ενδυμασίας για τη μουσουλμάνα, καθώς και η έλλειψη αθλητικής κουλτούρας στην Ιορδανία, αποτελούν σοβαρά εμπόδια για τη συμμετοχή των κοριτσιών και των γυναικών στο μάθημα της φυσικής αγωγής και στον αγωνιστικό αθλητισμό.
....... ....... ABSTRACT IN ENGLISH: This study examines the participation of Muslim girls and women in physical education classes and competitive sports in Jordanian society. The first part of the study, using a sociological approach, focuses on international dialogue on the position of «Women in a Qur'anic Society» (Αl-Faruqi, 1984), namely in Islamic cultures, including Jordanian society, and subsequently examines sport from an Islamic perspective. The second part examines socio-cultural attitudes concerning Jordanian girls’ and women’s participation in sports. Questionnaires were distributed to 1000 female high school students in Jordan between the ages of 14-16— 580 from urban areas and 420 from agricultural. An equivalent number (1000 questionnaires) was also distributed to their male parents or legal guardians. According to Jordanian legislation (law 34:1973) a female (the mother) is not recognized as a legal guardian. The results of the study indicate that the reasons that Jordanian girls and women are discouraged or forbidden from participating in sport activities—although there are exceptions to the rule—are due to cultural perspectives, socio-religious barriers and perceptions concerning women's bodies as well as the lack of “appropriate sport attire”, social prejudices and attitudes, the scarcity of exclusively female sport spaces/installations and so forth. In Jordanian society girls and women still confront many obstacles to sport participation.
Keywords:
Αθλητισμός από ισλαμική σκοπιά, φύλο, γυναίκα, εμπόδια στην αθλητική δραστηριότητα, ήθη και έθιμα, κοινωνικο-θρησκευτικοί περιορισμοί, «κατάλληλη» αθλητική ενδυμασία
