Department of Music Studies

Η μορφή σονάτας στα γοργά εναρκτήρια και τελικά μέρη της συλλογής opus 10 του Beethoven

Greek

Η παρούσα εργασία ανοίγει με μια ιστορική αναφορά στην περίοδο της ζωής του Beethoven στη Βιέννη. Εν συνεχεία γίνεται αναφορά στη δημιουργία της συλλογής opus 10 του Beethoven και περαιτέρω σχολιασμός για τα είδη της σονάτας που αντιπροσωπεύονται στο πλαίσιό της. Στο επίκεντρο της εργασίας τίθεται η μορφολογική ανάλυση του εναρκτήριου και του τελικού μέρους της σονάτας υπ’ αριθμόν 1, σε ντο-ελάσσονα, του εναρκτήριου και του τελικού μέρους της σονάτας υπ’ αριθμόν 2, σε Φα-μείζονα, καθώς και του εναρκτήριου μέρους της σονάτας υπ’ αριθμόν 3, σε Ρε-μείζονα, της συλλογής opus 10 του Beethoven. Μέσα από αναφορές σε παλαιούς θεωρητικούς (βλ. Koch, Galeazzi, Birnbach), όπως και σε σύγχρονους (βλ. Caplin, Hepokoski και Darcy), επιχειρείται μια ολοκληρωμένη μορφολογική ανάλυση, με περαιτέρω σχολιασμό ορισμένων συνθετικών τεχνικών του Beethoven που παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Ακολουθεί η ενότητα των συμπερασμάτων, που έχει ως στόχο την σύγκριση και την ανάδειξη ομοιοτήτων αλλά και διαφορών στα επιμέρους μέρη, όσον αφορά την μορφή της σονάτας αλλά και το είδος της σονάτας που βρίσκουν εφαρμογή στο πλαίσιο της συλλογής opus 10.
***
Ekaterini-Evangelia Ntikouli: “Sonata form in the fast opening and final movements in Beethoven’s Opus 10 set”
This paper opens with a historical account of Beethoven’s life in Vienna. Then, a reference is made to the creation of his Opus 10 set of sonatas and further commentary on the sonata types used in this collection. The main theme of this paper is an analysis of form concerning the opening and final movements of the sonata no. 1, in c minor, the opening and final movements of the sonata no. 2, in F major, as well as the opening movement of the sonata no. 3, in D major, from Beethoven’s Opus 10 set. Through references to theorists of that era (see Koch, Galeazzi, Birnbach), as well as to contemporary ones (see Caplin, Hepokoski and Darcy), a thorough analysis of music form is attempted, with further commentary on some Beethovenian compositional techniques of special interest. The last section of conclusions aims at comparing and highlighting similarities and differences in the individual movements regarding the sonata as music form and genre in their implementation in Beethoven’s Opus 10 set.

2019

Αικατερίνη-Ευαγγελία Ντικούλη

μορφή σονάτας, μουσική ανάλυση, μορφολογική ανάλυση, 18ος αιώνας, κλασσική μουσική, κλασσική περίοδος, Φούλιας, πτυχιακή εργασία

Fine arts - Entertainment

https://pergamos.lib.uoa.gr/uoa/dl/object/2903511