Abstract:
Στην εργασία αυτή αναλύεται κριτικά το έργο Death of Nature. Women, Ecology and the Scientific Revolution της Carolyn Merchant. Κατά την Carolyn Merchant η περιβαλλοντική καταστροφή είναι αποτέλεσμα της επικράτησης της Επιστημονικής Επανάστασης του 17ου αιώνα. Η Επιστημονική Επανάσταση πρόβαλλε μια μηχανιστική λογική και ένα είδος ουδέτερης γνώσης. Μια λογική βασισμένη στον καρτεσιανό δυϊσμό όπου άνθρωπος και φύση βρίσκονται σε ασυμφιλίωτη αντίθεση και όπου η ευημερία του ανθρώπινου είδους εξαρτάται εν πολλοίς από την υποταγή της φύσης στις ανθρώπινες ανάγκες.
Σύμφωνα με την οικοφεμινιστική θεώρηση, ο πλανήτης Γη είναι ένας ζωντανός οργανισμός και η μέθοδος προσέγγισής του δεν μπορεί να είναι παρά ολιστική και όχι αναγωγιστική και αποσπασματική, όπως προτείνει η θετικιστική επιστήμη.
Στην εργασία αυτή υποστηρίζεται ότι στον αντίποδα αυτής της θεώρησης στέκεται ένα σώμα επιστημονικής γνώσης με ιστορικότητα, με εσωτερικές διαμάχες και με τη δυνατότητα για μια συστημική προσέγγιση μη αναγωγικού τύπου. Μια άλλη εικόνα για την επιστήμη και τη σχέση της με τη φύση όπως αυτή προκύπτει από τα σύγχρονα επιτεύγματα των επιστημών μετά τον 19ο αιώνα.
