Abstract:
Στο σύγχρονο δημοκρατικό κράτος δικαίου και ιδίως στα κοινοβουλευτικά πολιτεύματα, η επιλογή ενός συγκεκριμένου εκλογικού συστήματος αντικατοπτρίζει όχι μόνο την πολιτική παράδοση, την πολιτική παιδεία ή την «ωριμότητα» μιας κοινωνίας σε συγκεκριμένο χώρο και χρόνο, αλλά και την ένταση των πολιτικών παθών, το μέτρο «χειραγώγησης» της πολιτικής.
Σε ένα πρώτο επίπεδο λοιπόν, τίθεται το ερώτημα, πώς ορίζεται η έννοια του εκλογικού συστήματος. Εν προκειμένω επιχειρείται μια συνοπτική παρουσίαση των στοιχείων που χαρακτηρίζουν τα διάφορα εκλογικά συστήματα μέσα από την παράθεση συγκριτικών παραδειγμάτων. Στη συνέχεια, εξετάζεται το ισχύον θεσμικό πλαίσιο στην Ελλάδα υπό το πρίσμα του Συντάγματος και της ΕΣΔΑ και, παράλληλα παρουσιάζονται τα εκλογικά συστήματα που ίσχυσαν στην Ελλάδα από την Μεταπολίτευση μέχρι το 2016 (οπότε και ψηφίστηκε ο νόμος 4406/2016 - «Αναλογική εκπροσώπηση των πολιτικών κομμάτων, διεύρυνση του δικαιώματος εκλέγειν και άλλες διατάξεις περί εκλογής Βουλευτών»).
Keywords:
εκλογικός νόμος, εκλογικό σύστημα, Βουλή, κοινοβουλευτική δημοκρατία, έλεγχος του κύρους των εκλογών, Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο, εκλογοδικείο, έλεγχος συνταγματικότητας, αναλογικό εκλογικό σύστημα, πλειοψηφικό εκλογικό σύστημα, εκλογικές περιφέρειες, ενεργητικό εκλογικό δικαίωμα, παθητικό εκλογικό δικαίωμα,
