1. Μετά την τραγωδία

2. Κάθαρσις και μάθησις

3. Το τραγικό και ο δυτικός κόσμος

4. Πλασματικότητα και αποτελεσματικότητα : δύο ειδοποιά γνωρίσματα της λογοτεχνίας κατά την αριστοτελική Ποιητική

5. Αριστοτελική μεταφορά και φροϋδική κατασκευή : η γοητεία της αναλογίας

6. Θεατές και "θεωρία" στον "Προτρεπτικό" του Αριστοτέλη

7. Η δραματική λογική : για την ελληνική σημασία του δράματος

8. Μήδεια : η περιπέτεια του προσώπου

9. Η λειτουργία της θυσίας

10. Χρήση και κακοποίηση του παιδιού και του εφήβου στη διάρκεια των αιώνων

11. Ο ψυχικός χώρος και χρόνος της ανθρώπινης τραγωδίας

12. Ο υστερικός λόγος και η τραγική διάσταση της επιθυμίας

13. Μεταφορά, μύθος και σύμβολο

14. Η πρόκληση του αινίγματος , το παράλογο και το παράδοξο

15. Μεταξύ αινίγματος και παραδόξου : μυστικό, βία και οικογένεια

16. Κρίση του συμβολικού και κοινωνικός πόνος

17. Οικουμενικότητα βασικών ψυχικών λειτουργιών στην αρχαία τραγωδία

18. Μήδεια, μη επικοινωνήσιμη μοναξιά

19. Τραγικότητα