Το κοντσέρτο για πιάνο στον Johann Nepomuk Hummel: μια συγκριτική ανάλυση των κοντσέρτων opus 110 και opus posth. 1

Σύνολο ερευνητικών δεδομένων uoadl:2903518 711 Αναγνώσεις

Μονάδα:
Τμήμα Μουσικών Σπουδών
Τίτλος:
Το κοντσέρτο για πιάνο στον Johann Nepomuk Hummel: μια συγκριτική ανάλυση των κοντσέρτων opus 110 και opus posth. 1
Γλώσσες Τεκμηρίου:
Ελληνικά
Περιγραφή:
Ο Johann Nepomuk Hummel συνθέτει το έργο του κατά το χρονικό διάστημα που μεσολαβεί ανάμεσα στην κλασική και τη ρομαντική περίοδο. Υπήρξε μαθητής του Mozart και υπό την καθοδήγησή του ως πιανίστας κατάφερε να μείνει στην ιστορία λόγω των εξαιρετικών δεξιοτεχνικών του ικανοτήτων. Στην παρούσα εργασία γίνεται μια προσπάθεια κατανόησης του μεγαλείου του πιανιστικού έργου του• μελετώνται μορφολογικά το πρώτο κοντσέρτο του οποίου οι παρτιτούρες είναι διαθέσιμες στο ευρύ κοινό (opus 110), καθώς και το τελευταίο του (opus posth. 1), σε μία προσπάθεια σύγκρισης και κατανόησης της συνέχειας του έργου του. Οι μορφές που χρησιμοποιεί για κάθε μέρος διαφέρουν, ενώ ο ίδιος επιτυγχάνει να προσθέσει το προσωπικό του στοιχείο και να τις εξελίξει σε μεγάλο βαθμό. Για την ανάλυση και την σύγκριση αυτή γίνεται αναγωγή στις θεωρίες τόσο του Koch, όσο και σε αυτές πιο σύγχρονων θεωρητικών, όπως οι Hepokoski & Darcy και Caplin.
***
Dimitra Alexiou: “Johann Nepomuk Hummel’s piano concertos: a comparative study of the Concertos opus 110 and opus posth. 1”
Johann Nepomuk Hummel composes his works during the time between the classic and the romantic musical period. He was a pupil of Mozart, and under his guidance he mastered the pianistic technique and was able to leave his mark in music history because of his great virtuosic skills. In this thesis we try to understand the magnificence of his work; we study the formal structure of the first concerto (opus 110) of which the score is widely available, as well as the structure of his last one (opus posth. 1), trying to compare and understand the evolution of his music creation. The forms that the composer uses are different for each concerto movement, while he manages to leave his personal mark and to develop these forms at a great length. For the analysis of the concertos we refer to music theories by Koch, Hepokoski & Darcy, and Caplin.
Έτος δημιουργίας:
2019
Συγγραφείς:
Δήμητρα Αλεξίου
Λέξεις-κλειδιά:
μουσική / μορφολογική ανάλυση, μορφή σονάτας κοντσέρτου, μορφή σονάτας χωρίς επεξεργασία, μορφή ρόντο, τριμερής μορφή, κλασσικισμός, ρομαντισμός, 19ος αιώνας, Φούλιας, πτυχιακή εργασία
Κύρια θεματική κατηγορία:
Καλές Τέχνες - Ψυχαγωγία
Αλεξίου Δήμητρα.pdf (26 MB) Άνοιγμα σε νέο παράθυρο