41. Άσκηση νομής χρησικτησίας από τον νυν κύριο; Μερικές σκέψεις για το υποκειμενικό πεδίο εφαρμογής των άρθρων 1041 επ. ΑΚ

42. Ο νέος ευρωπαϊκός Κανονισμός 2020/1784 για τις διασυνοριακές επιδόσεις

43. Διάκριση πραγματικού και νομικού ζητήματος στο δίκαιο της αναίρεσης

44. Σκέψεις για την αρχή της δημοσιότητας στην πολιτική δίκη

45. Ο ηλεκτρονικός πλειστηριασμός: Συγκριτική και δογματική προσέγγιση ενός νέου θεσμού

46. Διαταγή πληρωμής, ευρωπαϊκή διαταγή πληρωμής, υποθήκη και προσημείωση υποθήκης

47. Η γονική μέριμνα και το δικαίωμα επικοινωνίας με το τέκνο εκτός γάμου: δύο θεσμοί σε εξέλιξη

48. Ζητήματα από τον νόμο 4800/2021: ιδίως οι αποφάσεις των γονέων

49. Η σημασία του άρθρου 340 Ι 2 ΚΠολΔ για τη διαγνωστική δίκη – Θεμελιώδη ερμηνευτικά ζητήματα

50. Κάμψη της προαπόδειξης στην διοικητική δίκη και αρχή της ισότητας των διαδίκων

51. Ματαίωση της συζήτησης και παραγραφή

52. Το κύρος και η αποδεικτική δύναμη του ηλεκτρονικού ιδιωτικού εγγράφου βάσει του ν. 4727/2020 για την ψηφιακή διακυβέρνηση

53. Η φύση της διαδικασίας έκδοσης της βεβαίωσης του άρθρου 53 Κανονισμού 1215/2015 κατά τη διασυνοριακή εκτέλεση αποφάσεων υπό το φως της πρόσφατης νομολογίας του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης

54. Κατάχρηση δικαιώματος στην αναγκαστική εκτέλεση: σύγχρονες νομολογιακές εφαρμογές

55. Τυποκρατική ερμηνεία δικονομικών κανόνων και παραβίαση του άρθρ. 6 ΕΣΔΑ. Ένα παράδειγμα από την εφαρμογή των άρθρ. ΚΠολΔ 524§2 και 242§2 στην τακτική διαδικασία

56. Rückwirkende Parteivereinbarung und Verbot des Vertrags zulasten Dritter: Kollisionsrecht und materielles Recht

57. Η έφεση ως κύριος βαθμός ουσίας

58. Επαγωγική και παραγωγική θεμελίωση του ανταλλάγματος ως νόμιμης αιτίας πλουτισμού

59. Αναγνώριση δεδικασμένου αγγλικής δικαστικής απόφασης [με αφορμή την ΠΠρΠειρ 259/2016]

60. Ενιαίοι κανόνες παροχών και εισφορών για μη ομοειδείς κατηγορίες ασφαλισμένων εντός e-ΕΦΚΑ