Τομέας Χειρουργικής
Βιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας

2012-11-21

2012

Μάζης Γεώργιος

Παναγιώτης Ν Σουκάκος (επιβλέπων), Αναστάσιος Δ Κανελλόπουλος, Παναγιώτης Ι Παπαγγελόπουλος.

Συγκριτική μελέτη των επεμβάσεων εξωαρθρικής αρθρόδεσης του ταρσού και οστεοτομίας επιμήκυνσης πτέρνης σε παιδιά με σπαστική βλαισοπλατυποδία επί εδάφους εγκεφαλικής παράλυσης.

Ελληνικά

Σκοπός: H συγκριτική μελέτη των αποτελεσμάτων δύο δόκιμων χειρουργικών τεχνικών
διόρθωσης της σπαστικής βλαισοπλατυποδίας σε ασθενείς με εγκεφαλική παράλυση,
της εξωαρθρικής αρθρόδεσης του ταρσού (subtalar extraarticular arthrodesis -
Grice-Green procedure) και της οστεοτομίας επιμήκυνσης πτέρνης (calcaneal
lengthening osteotomy).
Υλικά & Μέθοδος: Μελετήθηκαν αναδρομικά τα αποτελέσματα της εξωαρθρικής
αρθρόδεσης του ταρσού σε 11 ασθενείς (16 πόδια) και της οστεοτομίας επιμήκυνσης
πτέρνης σε 10 ασθενείς (16 πόδια). Οι ασθενείς αυτοί έχουν ταυτοποιηθεί
(matched) σχετικά με τον τύπο της πάθησης και την ηλικία τους. Προκειμένου να
αξιολογηθούν τα αποτελέσματα των επεμβάσεων χρησιμοποιήθηκαν επτά ακτινολογικές
παράμετροι προεγχειρητικά, άμεσα μετεγχειρητικά και κατά το στάδιο του τελικού
κλινικού ελέγχου μετά την επέμβαση. Επιπροσθέτως, προκειμένου να συγκριθούν τα
λειτουργικά αποτελέσματα των δύο μεθόδων χρησιμοποιήθηκε η κλίμακα λειτουργικής
ταξινόμησης Gross Motor Function Classification System (GMFCS) προεγχειρητικά
και κατά το στάδιο του τελικού ελέγχου.
Αποτελέσματα: Για την προσθιοπίσθια γωνία αστραγάλου και πρώτου μεταταρσίου ,
την προσθιοπίσθια γωνία αστραγάλου και πτέρνης , την πλαγία γωνία αστραγάλου
και πτέρνης, την πλαγία γωνία αστραγάλου και πρώτου μεταταρσίου (Meary angle),
την παράμετρο naviculocuboid overlap και την παράμετρο talonavicular coverage
angle αποκαλύφθηκε μια στατιστικά σημαντική διαφορά μεταξύ των ομάδων (p<0.05)
με την οστεοτομία επιμήκυνσης πτέρνης να λαμβάνει τη χειρότερη θέση σε
σχέση με την εξωαρθρική αρθρόδεσης του ταρσού κατά Grice-Green. Η ανάλυση για
την πλαγία γωνία μεταξύ πτέρνης και οριζόντιου επιπέδου (calcaneal pitch
angle), έδειξε μια στατιστικά σημαντική διαφορά μεταξύ των ομάδων (p=0.003) με
την εξωαρθρική αρθρόδεσης του ταρσού κατά Grice-Green να λαμβάνει τη χειρότερη
θέση σε σχέση με την οστεοτομία επιμήκυνσης πτέρνης. Η ανάλυση για τα
λειτουργικά αποτελέσματα των δύο μεθόδων με την κλίμακα λειτουργικής
ταξινόμησης Gross Motor Function Classification System (GMFCS) δεν έδειξε
στατιστικά σημαντικές διαφορές στην ιεράρχηση των τεχνικών (p>0.05).
Συμπεράσματα: Παρά τα προφανή ανατομικά και εμβιομηχανικά πλεονεκτήματα της
οστεοτομίας επιμήκυνσης πτέρνης, η εξωαρθρική αρθρόδεση του ταρσού κατά
Grice-Green μπορεί να έχει ένδειξη στη θεραπεία επιλεγμένων ασθενών με σπαστική
βλαισοπλατυποδία και μειωμένο επίπεδο λειτουργικής ικανότητας.

Σπαστική βλαισοπλατυποδια, Εγκεφαλική παράλυση, Εξωαρθρική αρθρόδεση του ταρσού, Οστεοτομία επιμήκυνσης πτέρνης

Όχι

0

Ναι

134

xxxvii, 257

Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο. H πρόσβαση επιτρέπεται μόνο εντός του δικτύου του ΕΚΠΑ.

https://pergamos.lib.uoa.gr/uoa/dl/object/1305568