Στοιχεία επταμελούς επιτροπής:
Ε. Πατσούρης, Π Κορκολοπούλου, Μ.Σιακαντάρη
Περίληψη:
Στη βιβλιογραφία παρατηρούμε συστηματική προσπάθεια να απαντηθεί το ερώτημα
κατά πόσο κάποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του ατόμου συνδέονται με μηχανισμούς
ανάπτυξης νεοπλασιών. Eξ’ όσων γνωρίζουμε, δεν έχουν δημοσιευτεί αντίστοιχες
μελέτες σε ασθενείς με λέμφωμα. Κυτοκίνες όπως IL-1, IL-2, IL-10 κ.α. έχουν
συσχετιστεί με παρουσία ψυχοπαθολογικών καταστάσεων.
Μέθοδος: 77 ασθενείς με λέμφωμα κλήθηκαν να συμπληρώσουν κατά τη διάγνωση της
νόσου καθώς και μετά τη θεραπεία την κλίμακα κατάθλιψης Zung, την κλίμακα
ψυχοσωματικής επιβάρυνσης SCL-90R και τα ερωτηματολόγια προσωπικότητας HDHQ και
EPQ. Τα ίδια εργαλεία δόθηκαν στους οικείους των ασθενών. Ταυτόχρονα, σε 49
περιστατικά, λάβαμε ορό αίματος προκειμένου να μετρηθούν με ELISA τα επίπεδα
των IL-1, IL-1Ra, IL-2, IL-10 και του δείκτη φλεγμονής suPAR, προ και μετά
θεραπεία.
Αποτελέσματα: Οι ασθενείς με λέμφωμα και οι οικείοι αυτών εμφανίζουν ψυχωτισμό,
καταναγκασμό, κατάθλιψη, νευρωτισμό. IL-10, IL-2 και suPAR συσχετίστηκαν θετικά
με άγχος, κατάθλιψη, ψυχαναγκασμός, ψυχωτισμός. Οι ανοσολογικοί δείκτες (πλην
της IL-1) μειώθηκαν μετά τη θεραπεία, ενώ το ψυχομετρικό αποτύπωμα των ασθενών
παρέμεινε σταθερό. Παρατηρήθηκε θετική σχέση μεταξύ φορτίου νόσου και IL-10,
suPAR. Αυξημένα επίπεδα IL-1, IL-2, IL-10 και οριακά suPAR συσχετίστηκαν με
δυσμενέστερη ελεύθερης νόσου επιβίωση. Η IL-1Ra αναδείχθηκε ευνοϊκός παράγοντας
πρόγνωσης.
Συμπεράσματα: Οι ασθενείς με λέμφωμα έχουν ιδιαίτερη και εγκατεστημένη
ψυχοπαθολογία. Η μείωση των IL-1Ra, IL-2, IL-10 και suPAR μετά τη θεραπεία
απεικονίζει την σχέση τους με τη λεμφωματική νόσο σε αντίθεση με την IL-1.
IL-1, IL-1Ra, IL-2, IL-10 και suPAR δε μπορούν να προβλέψουν το θεραπευτικό
αποτέλεσμα, αλλά έχουν προγνωστική αξία στο λέμφωμα. Η φλεγμονή ενδέχεται να
είναι κοινός παρανομαστής μεταξύ λεμφωμάτων και νόσων ψυχικής σφαίρας.
Λέξεις-κλειδιά:
Λέμφωμα , Χαρακτηριστικά προσωπικότητας, Ψυχωτισμός, Νευρωτισμός, Κατάθλιψη
