Στοιχεία επταμελούς επιτροπής:
Καθηγήτρια Παθολογίας - Λοιμώξεων Ελένη Γιαμαρέλλου, Καθηγήτρια Παθολογίας - Λοιμώξεων Κυριακή Κανελλακοπούλου, Καθηγητής Παθολογίας - Λοιμώξεων Γεώργιος Πετρίκκος
Μεταφρασμένος τίτλος:
Epidemiological, clinical, laboratory and therapeutic study of urinary tract infections in patients with demyelinating disease.
Περίληψη:
Εισαγωγή: Μελετήσαμε τα κλινικά και εργαστηριακά ευρήματα ασθενών με Πολλαπλή
Σκλήρυνση (ΠΣ) και συναφή δυσλειτουργία της ουροδόχου κύστης. Επιπλέον,
εξετάσαμε τα ποσοστά ασυμπτωματικής βακτηριουρίας και συμπτωματικών
ουρολοιμώξεων στους ασθενείς αυτούς, αναλόγως της χρήσης ή όχι Καθαρών
Διαλειπόντων Αυτοκαθετηρισμών (ΚΔΑ), καθώς και τα αποτελέσματα μακροχρόνιας
αντιμικροβιακής χημειοπροφύλαξης και τους πιθανούς προγνωστικούς παράγοντες
αποτυχίας της θεραπείας.
Μέθοδοι: Στη μελέτη εντάχθηκαν 167 ασθενείς με βεβαία ΠΣ και διαταραχές
ούρησης. Καταγράφηκαν τα επιδημιολογικά, κλινικά και εργαστηριακά ευρήματα των
ασθενών. Στη συνέχεια, οι ασθενείς κατηγοριοποιήθηκαν σε 3 ομάδες, αναλόγως του
Υπολειμματικού Όγκου Ούρων (ΥΟΟ), μετά από υπερηχογραφικό προσδιορισμό. Οι
ομάδες Α και Β περιελάμβαναν ασθενείς με ενδείξεις για ΚΔΑ που χρησιμοποίησαν
(Ομάδα Α, n=39 ασθενείς) ή δεν χρησιμοποίησαν (ομάδα Β, n=53 ασθενείς) ΚΔΑ, ενώ
η ομάδα Γ περιέλαβε ασθενείς που δεν είχαν ενδείξεις και δεν χρησιμοποίησαν ΚΔΑ
(n=75). Ουροκαλλιέργειες ελαμβάνοντο για όλες τις ομάδες στην αρχή και κάθε
μήνα εφ’εξής. Σε ασθενείς που εμφάνισαν βακτηριουρία, χορηγείτο αντιμικροβιακή
θεραπεία κατευθυνόμενη από το αντιβιόγραμμα και μετά την αποστείρωση των ούρων
ετίθεντο σε μακροχρόνια προφύλαξη με νιτροφουραντοΐνη 100 mg ημερησίως. Εάν η
βακτηριουρία υποτροπίαζε ακολουθούσε εκ νέου εκρίζωση με βάση το αντιβιόγραμμα
και στη συνέχεια προφύλαξη με νορφλοξασίνη 400 mg ημερησίως. Υπολογίσθηκαν τα
ποσοστά αποτυχίας της χορηγηθείσας προφύλαξης στις 3 ομάδες ασθενών και έγινε
στατιστική ανάλυση για τον προσδιορισμό των δυσμενών προγνωστικών παραγόντων
έκβασης της χημειοπροφύλαξης.
Αποτελέσματα: Διαπιστώθηκε στατιστικά σημαντική συσχέτιση μεταξύ της βαρύτητας
δυσλειτουργίας της κύστης και του βαθμού προσβολής της πυραμιδικής οδού, καθώς
και του βαθμού αναπηρίας των ασθενών (όλα p<0,001). Παρόμοια συσχέτιση
καταγράφηκε στους ασθενείς με ενδομυελικές βλάβες στην MRI (p=0,001). Το 90%
των ασθενών της ομάδας Α παρουσίασαν βακτηριουρία μετά τους ΚΔΑ. Τα ποσοστά
βακτηριουρίας στις ομάδες Β και Γ ήταν σημαντικά χαμηλότερα (34% και 24%
αντίστοιχα, όλα p<0,001). Η προφύλαξη απέτυχε στο 31% και 22% των ασθενών στις
Ομάδες Α και Β αντίστοιχα, ενώ όλοι οι ασθενείς της Ομάδας Γ ανταποκρίθηκαν
στην προφύλαξη. Συμπτωματικές ουρολοιμώξεις παρατηρήθηκαν μόνο στο 14% των
ασθενών της ομάδας Α. Σημαντικοί προγνωστικοί παράγοντες αποτυχίας της
προφύλαξης, τόσο με νιτροφουραντοΐνη όσο και με νορφλοξασίνη, ήταν η υψηλή
βαθμολογία στην κλίμακα EDSS 6.0 (p=0,01και p=0,05 αντίστοιχα), ο υψηλός ΥΟΟ
(p=0,048 και p=0,075 αντίστοιχα) και η απομόνωση παθογόνων εκ των προτέρων
ανθεκτικών στο σχήμα της χημειοπροφύλαξης (p<0,001 και p=0,007 αντίστοιχα). Η
χρήση των ΚΔΑ δεν είχε σημαντική συσχέτιση με την αποτυχία της προφύλαξης, είτε
με νιτροφουραντοΐνη (p=0,23) είτε με νορφλοξασίνη (p=0,103). Στην
πολυπαραγοντική ανάλυση, μόνο η υψηλή βαθμολογία στην EDSS ( 6.0) καταδείχθηκε
ως σημαντικός δυσμενής προγνωστικός παράγοντας αποτυχίας της χημειοπροφύλαξης
συνολικά (p=0,043).
Συμπεράσματα: Ένα σημαντικό ποσοστό ασθενών με ΠΣ και δυσλειτουργία κύστης που
χρησιμοποίησε ΚΔΑ ανέπτυξε ασυμπτωματική βακτηριουρία. Ωστόσο το συνολικό
ποσοστό ουρολοιμώξεων ήταν χαμηλό. Η αντιμικροβιακή χημειοπροφύλαξη με
νιτροφουραντοΐνη ή νορφλοξασίνη εξουδετέρωσε τη βακτηριουρία πιο αποτελεσματικά
σε περιπατητικούς ασθενείς (EDSS < 6). Η προηγηθείσα χρήση κινολονών ήταν
καθοριστικός παράγοντας αποτυχίας της προφύλαξης με νορφλοξασίνη.
Λέξεις-κλειδιά:
Βακτηριουρία, Πολλαπλή Σκλήρυνση, Προφύλαξη, Προγνωστικοί παράγοντες
