Στοιχεία επταμελούς επιτροπής:
Χριστόδουλος Στεφανάδης Καθηγητής Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών Χρήστος Πίτσαβος Καθηγητής Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών Χαράλαμπος Βλαχόπουλος Επίκουρος Καθηγητής Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών
Περίληψη:
Εισαγωγή: Η αγγειακή γήρανση, η οποία μπορεί να εκτιμηθεί μέσω των δομικών και
λειτουργικών ιδιοτήτων των αρτηριών, έχει δειχθεί πως είναι ανεξάρτητος
προγνωστικός παράγοντας του καρδιαγγειακούς κινδύνου. Υποθέσαμε πως ο αριθμός
των κλασικών καρδιαγγειακών παραγόντων κινδύνου μπορεί να καθορίσει την εξέλιξη
της αγγειακής γήρανσης.
Μέθοδοι: 142 άτομα χωρίς γνωστή καρδιαγγειακή νόσο μελετήθηκαν σε 2 φορές σε
μεσοδιάστημα περίπου 2 ετών (μέση περίοδος παρακολούθησης 1,84 έτη). Η μέση
ηλικία ήταν 51,9±10,8 έτη, ενώ 94 ήταν άνδρες (66,2%). Οι παράγοντες
καρδιαγγειακού κινδύνου, οι οποίοι μελετήθηκαν ήταν η ύπαρξη αρτηριακή
υπέρτασης, δυσλιπιδαιμίας, σακχαρώδους διαβήτη και ιστορικού καπνίσματος. Οι
ασθενείς και οι προαναφερθέντες παράγοντες καρδιαγγειακού κινδύνου αθροίστηκαν
και μετασχηματίστηκαν σε 3 ομάδες, όπου η 1η ομάδα δεν είχε κανένα παράγοντα
(49 άτομα), η 2η ομάδα είχε ένα παράγοντα (52 άτομα) και η 3η ομάδα είχε
τουλάχιστον 2 παράγοντες (41 άτομα). Στην αρχή και στο τέλος της μελέτης
εκτιμήθηκαν η αρτηριακή σκληρότητα (μέσω της καρωτιδομηριαίας ταχύτητας
σφυγμικού κύματος, PWV), τα ανακλώμενα κύματα (μέσω του αορτικού δείκτη
ενίσχυσης σταθμισμένο σε καρδιακή συχνότητα 75 σφύξεις/λεπτό, AIx@75), το πάχος
του έσω-μέσου χιτώνα (IMT) και η ενδοθηλιακή λειτουργία (μέσω της
διαμεσολαβούμενης από τη ροή αγγειοδιαστολής, FMD).
Αποτελέσματα: Άτομα χωρίς παράγοντες είχαν ετήσιο ρυθμό αύξησης της αορτικής
σκληρότητας 0,089 m/s/έτος, άτομα με 1 παράγοντα είχαν ετήσιο ρυθμό αύξησης της
αορτικής σκληρότητας 0,141 m/s/έτος και άτομα με 2 ή περισσότερους παράγοντες
είχαν ετήσιο ρυθμό αύξησης της αορτικής σκληρότητας 0,334 m/s (P=0,009), μετά
από εξομάλυνση για σχετικούς συγχυτικούς παράγοντες. Ο ρυθμός μεταβολής του
AIx75, του IMT και του FMD δε συσχετίστηκε με τον αριθμό των καρδιαγγειακών
παραγόντων κινδύνου σε όλο τον πληθυσμό.
Συμπεράσματα: Η παρουσία περισσότερων καρδιαγγειακών παραγόντων κινδύνου
σχετίζεται με επιτάχυνση της γήρανσης των αρτηριών στο γενικό πληθυσμό.
Λέξεις-κλειδιά:
Καρδιαγγειακή γήρανση, Αρτηριακή σκληρία, Ενδοθηλιακή λειτουργία, Πάχος έσω-μέσου χιτώνα, Καρδιαγγειακή νόσος
