Επίδραση των αναστολέων αρωματάσης, λετροζόλης και αναστραζόλης, στον οστικό μεταβολισμό και στο λιπιδαιμικό προφίλ θηλυκών επίμυων. Βιοχημική, ιστολογική και εμβιομηχανική μελέτη.

Διδακτορική Διατριβή uoadl:1306280 220 Αναγνώσεις

Μονάδα:
Τομέας Υγείας - Μητέρας - Παιδιού
Βιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας
Ημερομηνία κατάθεσης:
2016-07-20
Έτος εκπόνησης:
2016
Συγγραφέας:
Μπούτας Ιωάννης
Στοιχεία επταμελούς επιτροπής:
Καθ. Περρέα Δ, Καθ. Γρηγορίου Ο, Αναπλ. Καθ. Σαλάκος Ν
Πρωτότυπος Τίτλος:
Επίδραση των αναστολέων αρωματάσης, λετροζόλης και αναστραζόλης, στον οστικό μεταβολισμό και στο λιπιδαιμικό προφίλ θηλυκών επίμυων. Βιοχημική, ιστολογική και εμβιομηχανική μελέτη.
Γλώσσες διατριβής:
Ελληνικά
Περίληψη:
Εισαγωγή: Οι αναστολείς αρωματάσης χρησιμοποιήθηκαν αρχικά ως μή χειρουργική
θεραπεία για τη μείωση των επιπέδων των οιστρογόνων σε ορμονοευαίσθητους
καρκίνους.
ΣΚΟΠΟΣ: Ο σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν να μελετήσουμε τις επιδράσεις των
αναστολέων αρωματάσης, Αναστραζόλης και λετροζόλης, στον οστικό μεταβολισμό και
στο λιπιδαιμικό προφίλ σε ένα πειραματικό μοντέλο με θηλυκούς επίμυες.

Υλικό και μέθοδος: Για την εκπόνηση της μελέτης χρησιμοποιήθηκαν 45 θηλυκοί
επίμυες wistar, οι οποίοι υπεβλήθησαν σε χειρουργική επέμβαση ωοθηκεκτομής.
Μετά την ωοθηκεκτομή τα ζώα χωρίστηκαν τυχαία σε 3 ομάδες. Στην πρώτη ομάδα δεν
χορηγήθηκε κάποια ουσία. Στη δεύτερη ομάδα χορηγήθηκε Αναστραζόλη και στην
τρίτη Λετροζόλη. Η ολική διάρκεια χορήγησης των αναστολέων αρωματάσης ήταν 120
ημέρες.
Αιμοληψίες πραγματοποιήθηκαν τη χρονική στιγμή 1 (Τ1), 60 ημέρες μετά την
έναρξη του πειράματος (Τ2) και στο τέλος του πειράματος (120 ημέρες-Τ3) μετά
απο 12 ώρες νηστείας. Σε αυτό το σημείο προστέθηκε μια ομάδα 10 επίμυων
παρόμοιας ηλικίας με σκοπό να παρατηρήσουμε τις πιθανές διαφορές στις μετρήσεις
των βιοχημικών δεικτών καθώς και στα εμβιομηχανικά χαρακτηριστικά του οστού που
μελετήσαμε με τις άλλες 3 ομάδες παρέμβασης.
Οι βιοχημικοί δείκτες που αξιολογήθηκαν ήταν: Γλυκόζη, Χοληστερόλη,
Τριγλυκερίδια, HDL-ch, LDL-ch, καθώς επίσης και οι δείκτες οστικού μεταβολισμού
OPG και RANKL. Εν συνεχεία ακολούθησε η εμβιομηχανική μελέτη των μηριαίων οστών.

Αποτελέσματα: Η χορήγηση λετροζόλης για μια περίοδο 4 μηνών, ασκεί αρνητική
επίδραση στο λιπιδαιμικό προφίλ ωοθηκεκτομημένων επίμυων με ιστοπαθολογικές
διαταραχές στο ήπαρ. Η αναστραζόλη αντιθέτως φαίνεται να ασκεί μια ηπιότερη
επίδραση και ίσως αποτελεί μια ασφαλέστερη επιλογή σε μετεμμηνοπαυσιακές
γυναίκες. Από την σκοπιά της εμβιομηχανικής η αναστραζόλη και η λετροζόλη δεν
φαίνεται να επηρεάζουν σημαντικά τη δύναμη θραύσης του οστού ούτε την
αντίστοιχη απορροφούμενη ενέργεια. Ωστόσο, είναι αρκετά ενδιαφέρον το γεγονός
ότι επηρεάζουν σημαντικά τη στιβαρότητα του οστού.

Συμπεράσματα: Μελλοντικές μελέτες θα πρέπει να αξιολογήσουν την επίδραση των
αναστολέων τρίτης γενιάς στο λιπιδαιμικό προφίλ καθώς επίσης και τη σχέση
μεταξύ παθολογικών δεικτών οστικού μεταβολισμού και εμβιομηχανικών
χαρακτηριστικών του οστού σε πειραματικά πρωτόκολλα, με σκοπό την αποσαφήνιση
του κινδύνου καταγμάτων που αυξάνεται με τη χρήση των αναστολέων αρωματάσης.

Λέξεις-κλειδιά:
Αναστραζόλη, Λετροζόλη, Καρκίνος μαστού, Οστεοπόρωση, Λιπιδαιμικό προφίλ
Ευρετήριο:
Όχι
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Εικονογραφημένη:
Ναι
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
215
Αριθμός σελίδων:
219
Αρχείο:
Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο.

document.pdf
81 MB
Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο.