Περίληψη:
Το σύνδρομο Beckwith–Wiedemann είναι γενετική διαταραχή που σχετίζεται με την
υπερανάπτυξη. Έχει συχνότητα εμφάνισης ~1/13700.Τα κυριότερα χαρακτηριστικά των
ασθενών είναι μακρογλωσσία, μακροσωμία,ομφαλοκήλη και η παρουσία αυξημένου
κίνδυνου εμφάνισης παιδικού καρκίνου.
Το BWS σχετίζεται με επιγενετικές αλλοιώσεις/ διαταραχές της γονιδιακής
αποτύπωσης στην περιοχή 11p15.5 του χρωμοσώματος 11 και αφορά τα γονίδια
IGF2,Η19,CDKN1C,KCNQ1 και KCNQ1OT1 που βρίσκονται εκεί. Σε ένα ~85% ασθενών οι
βλάβες είναι σποραδικές ενώ σε ένα ~15% υπάρχει οικογενειακό ιστορικό. Στις
οικογενείς περιπτώσεις το BWS σχετίζεται κυρίως με μεταλλάξεις του γονιδίου
CDKN1C.
Το γονίδιο CDKN1C υφίσταται γονιδιακή αποτύπωση και εκφράζεται μόνο από το
μητρικό αλληλόμορφο. Η πρωτεΐνη CDKN1C ρυθμίζει αρνητικά την κυτταρική ανάπτυξη
και τον κυτταρικό πολλαπλασιασμό.
Για τον γονιδιακό έλεγχο απομονώθηκε DNA από περιφερικό αίμα 13 ασθενών με BWS.
Στους ασθενείς πραγματοποιήθηκε έλεγχος για αλλαγές μεθυλίωσης των IC1 και IC2
στην περιοχή 11p15 μέσω MS-MLPA, 9 από τους οποίους έφεραν αλλαγές. Ακολούθως
πραγματοποιήθηκε ανίχνευση μεταλλάξεων στους υπόλοιπους 4 ασθενείς στο γονίδιο
CDKN1C μέσω πρωτοκόλλου ECMA και αλληλούχισης DNA, όπου δεν βρέθηκαν
παθολογικές μεταλλάξεις. Για την επιβεβαίωση του αποτελέσματος έγινε έλεγχος
σε: δύο γονείς, 8 φυσιολογικά άτομα και δύο άτομα που παραπέμφθηκαν για σ.
Silver Russel λόγω συσχέτισης του, με το CDKN1C .
Συνοψίζοντας:α) δεν βρέθηκαν παθολογικές μεταλλάξεις στους ασθενείς, μόνο
πολυμορφισμοί, και μεταλλάξεις με μη επιβεβαιωμένη επίδραση β) βρέθηκε μεγάλη
συχνότητα διαγραφής αμινοξέων στον τομέα PAPA της πρωτεΐνης CDKN1C, στο
φυσιολογικό πληθυσμό καθώς 4 στα 8 φυσιολογικά άτομα παρουσίασαν διαγραφή γ)
διαπιστώθηκε εξαιρετικά χαμηλή εμφάνιση παθολογικής μετάλλαξης στο CDKN1C σε
ασθενείς με BWS στην Ελλάδα.
Λέξεις-κλειδιά:
Γονίδιο CDKN1C, Σύνδρομο Beckwith–Wiedemann , Mετάλλαξη γονιδίου, Γονιδιακή αποτύπωση, Περιοχή 11p15.5
