Σύνδρομο κοιλιακού διαμερίσματος μετά από ενδαγγειακή αποκατάσταση ραγέντων ανευρυσμάτων κοιλιακής αορτής

Διπλωματική Εργασία uoadl:1314159 200 Αναγνώσεις

Μονάδα:
Κατεύθυνση Ενδαγγειακές Τεχνικές
Βιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας
Ημερομηνία κατάθεσης:
2016-06-17
Έτος εκπόνησης:
2016
Συγγραφέας:
Γαλανόπουλος Γεώργιος
Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Γ. Γερουλάκος, Ι. Κακίσης, Χ. Κλωνάρης
Πρωτότυπος Τίτλος:
Σύνδρομο κοιλιακού διαμερίσματος μετά από ενδαγγειακή αποκατάσταση ραγέντων ανευρυσμάτων κοιλιακής αορτής
Γλώσσες εργασίας:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Abdominal compartment syndrome after endovascular repair of ruptured abdominal aortic aneurysms
Περίληψη:
H ρήξη ΑΚΑ αντιπροσωπεύει μια συχνή αιτία θανάτου στις δυτικές
κοινωνίες. Η συνολική θνητότητα, που προκύπτει από τη ρήξη ενός ΑΚΑ
αγγίζει το 80 –
90%.
Το 1994 αντιμετωπίστηκε για πρώτη φορά ενδαγγειακά ένα ραγέν
αορτολαγόνιο ανεύρυσμα και έκτοτε η τεχνική αυτή έγινε αρκετά
δημοφιλής. Μολονότι αποτελεί μια ελάχιστα επεμβατική μέθοδο
αντιμετώπισης της ρήξης και ενώ φιλοδοξούσε να υπερκεράσει ή ακόμα
και να αντικαταστήσει την ανοιχτή αντιμετώπιση, αυτό δε συνέβη. Οι
λιγοστές πολυκεντρικές, τυχαιοποιημένες μελέτες, που έχουν δημοσιευτεί
τα τελευταία χρόνια, απέτυχαν να δείξουν την υπεροχή της μιας
τεχνικής έναντι της άλλης, σε επίπεδο βραχυπρόθεσμης
θνητότητας. Το ΣΚΔ
αποτελεί μια δυνητικά θανατηφόρα επιπλοκή της ρήξης ΑΚΑ. Περιγράφτηκε
για πρώτη φορά μετά από rEVAR το 2000 και η επίπτωσή του μπορεί
να φτάσει το 21% ή και περισσότερο. Είναι αλήθεια, ότι η ακριβής
επίπτωση του ΣΚΔ μετά από rEVAR δεν είναι εύκολο να εξαχθεί από
τις ως τώρα μελέτες, διότι αυτές αναφέρονται σε μικρούς, ως επί το
πλείστον, αριθμούς ασθενών και παρουσιάζουν μεγάλη
ετερογένεια. Η «κλειστή» αντιμετώπιση
της ρήξης, που δεν επιτρέπει την εκκένωση του αιματώματος, σε
συνδυασμό με το οίδημα του εντέρου, είναι παράγοντες, που συντελούν
καθοριστικά στην αύξηση της ενδοκοιλιακής πίεσης και την εμφάνιση
ΣΚΔ. ‘Εχει υπολογιστεί, ότι η 30ήμερη θνητότητα μετά από rEVAR
κυμαίνεται από 13 έως 31%, ενώ αν ο ασθενής εμφανίσει ΣΚΔ, η
θνητότητα μπορεί να φτάσει ακόμα και
100%. Συνεκτιμώντας τα
παραπάνω στοιχεία, θα πρέπει να υπογραμμιστεί η εξέχουσα σημασία της
έγκαιρης διάγνωσης και αντιμετώπισης. Η κλινική υποψία και η στενή
παρακολούθηση των ασθενών μετά από rEVAR μπορούν να αποτρέψουν, με
την εφαρμογή συντηρητικών μέτρων, την προοδευτική αύξηση της
ενδοκοιλιακής πίεσης και την εξέλιξη σε ΣΚΔ. Αν παρά τα συντηρητικά
μέτρα, ο ασθενής βρεθεί αντιμέτωπος με το ΣΚΔ, τότε η λαπαροτομία
και η προσωρινή σύγκλειση της κοιλιάς αποτελεί θεραπεία εκλογής, αφού
η αποσυμφόρηση θα οδηγήσει σε άμεση ύφεση των συμπτωμάτων και
βελτίωση των αιμοδυναμικών παραμέτρων.
Λέξεις-κλειδιά:
Σύνδρομο Κοιλιακού Διαμερίσματος, Ανεύρυσμα , Ρήξη Ανευρύσματος, Ενδαγγειακή Αποκατάσταση, Κοιλιακή Αορτή
Ευρετήριο:
Ναι
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
64
Εικονογραφημένη:
Ναι
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
48
Αριθμός σελίδων:
65