Κατεύθυνση Παθολογία της Κύησης
Βιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας

2015-03-30

2015

Μπράνη Παναγιώτα

Καθηγητής Δημήτριος Κασσάνος

IUGR (διάγνωση, παρακολούθηση, αίτια, αντιμετώπιση, τοκετός)

Ελληνικά

O όρος Ενδομήτρια Καθυστέρηση της Ανάπτυξης (IUGR), αναφέρεται σε ένα έμβρυο
που παρουσιάζει μικρότερο του φυσιολογικού ρυθμό ανάπτυξης. Μια σύνθετη και
δυναμική αλληλεπίδραση της μητέρας, του πλακούντα, του εμβρύου και του
περιβάλλοντος, εμπλέκεται στη διασφάλιση της φυσιολογικής ανάπτυξης του
εμβρύου. Μια ανισορροπία ή η έλλειψη συντονισμού σ’ αυτό το πολύπλοκο σύστημα,
μπορεί να οδηγήσει σε έμβρυο με ενδομήτρια υπολειπόμενη ανάπτυξη. Η υποψία
IUGR, τίθεται όταν το εκτιμούμενο βάρος βρίσκεται κάτω από τη 10η εκατοστιαία
θέση για την ηλικία κύησης. Η ενδομήτρια υπολειπόμενη ανάπτυξη του εμβρύου
υπολογίζεται στο 5%-10% περίπου του συνολικού αριθμού των κυήσεων και αποτελεί
μια σημαντική αιτία περιγεννητικής θνησιμότητας και νοσηρότητας. Παράγοντες οι
οποίοι επηρεάζουν την ενδομήτρια αύξηση και οι οποίοι αποτελούν δυνητικά αίτια
IUGR, μπορεί να προέρχονται:από την μητέρα , το έμβρυο ή το πλακούντα και τον
ομφάλιο λώρο. Πολυάριθμα πρωτόκολλα έχουν προταθεί για την διάγνωση και
προγεννητική παρακολούθηση των IUGR εμβρύων,με κύριο στόχο να περιοριστεί ο
κίνδυνος της εμβρυικής υποξίας και κατά συνέπεια της εμβρυικής νοσηρότητας και
θνησιμότητας. Το Doppler ομφαλικής αρτηρίας είναι το μοναδικό μέσο που
βελτιώνει το περιγγενητικό αποτέλεσμα, ενώ μαζί με το Doppler των φλεβικών
αγγείων του εμβρύου παρέχει χρονοδιάγραμμα για την αγγειακή και μεταβολική
αποδιοργάνωση του εμβρύου. Η στενή παρακολούθηση συμπληρώνεται κυρίως με το
καρδιοτοκογράφημα και την εκτίμηση του όγκου του αμνιακου υγρού. Λίγες
παρεμβάσεις έχουν επιχειρηθεί ή έχουν αποδειχθεί ωφέλιμες στη διαχείριση του
εμβρύου με IUGR. Η κατάλληλη χρονική στιγμή της αποπεράτωσης του τοκετού,
στηρίζεται στις αλλοιώσεις του καρδιοτοκογραφήματος και του βιοφυσικού προφίλ.
Αξίζει λοιπόν να επισημάνουμε, ότι αποτελεσματικά θεραπευτικά πρωτόκολλα δεν
υπάρχουν,επιτυχία όμως θεωρείται, η μείωση της περιγεννητικής νοσηρότητας και
θνησιμότητας. Αυτό επιτυγχάνεται με την στενή παρακολούθηση, καθώς και την
έγκαιρη και σωστή απόφαση για τοκετό του εμβρύου, που εμφανίζει καθυστέρηση
στην ανάπτυξη.

Παθολογία κύησης, Υπολοιπόμενη ανάπτυξη, Μικρό έμβρυο, Εμβρυική ανάπτυξη, Ενδομήτρια καθυστέρηση

Όχι

0

Ναι

162

121

Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο. H πρόσβαση επιτρέπεται μόνο εντός του δικτύου του ΕΚΠΑ.

https://pergamos.lib.uoa.gr/uoa/dl/object/1314919