Περίληψη:
Τα συστήματα διαμοιρασμού οχημάτων παρέχουν τη δυνατότητα μετακίνησης με χρήση
αυτοκινήτου ή ποδηλάτου χωρίς την ταυτόχρονη υποχρέωση απόκτησης οχήματος. Σε
συνδυασμό με τις δημόσιες συγκοινωνίες μπορούν να παράσχουν ολοκληρωμένες
υπηρεσίες μετακίνησης δίνοντας τη δυνατότητα μεταφοράς σε οποιοδήποτε σημείο
μιας πόλης. Όμως η ορθή λειτουργία των συστημάτων αυτών απαιτεί λεπτομερή
σχεδιασμό τόσο κατά το στάδιο εγκατάστασής τους όσο και κατά τη διάρκεια
λειτουργίας τους. Η εργασία αυτή πραγματεύεται το πρόβλημα της ανισοκατανομής
του στόλου των οχημάτων κατά τη διάρκεια της ημέρας. Πιο συγκεκριμένα, λόγω της
κίνησης των χρηστών παρατηρείται συσσώρευση οχημάτων σε σημεία χαμηλής ζήτησης
με παράλληλη έλλειψη σε σημεία υψηλής ζήτησης. Για την αντιμετώπιση του
προβλήματος αυτού, υλοποιήθηκε ένας μηχανισμός ανάθεσης οχημάτων που παρέχει
κίνητρα στους χρήστες έτσι ώστε να μεταβάλλουν κάποιες από τις προτιμήσεις του
ταξιδιού τους, όπως το σταθμό αφετηρίας, το σταθμό τερματισμού, την ώρα
αναχώρησης, έτσι ώστε να λειτουργήσουν πιο αποδοτικά για το σύστημα. Σε
αντάλλαγμα του επιπλέον χρόνου που θα σπαταλήσουν σε περίπτωση που δεχθούν να
συμμετέχουν στο μηχανισμό, το προτεινόμενο εναλλακτικό ταξίδι παρέχεται με
έκπτωση. Αναπτύχθηκαν δύο σχήματα παροχής κινήτρων. Και στα δύο σχήματα ο
χρήστης δηλώνει το αν είναι διατεθειμένος να συμμετέχει και στην περίπτωση που
δεχθεί δηλώνει την απόσταση που είναι διατεθειμένος να περπατήσει και το χρόνο
που διατίθεται να ξοδέψει ώστε να προσεγγίσει έναν σταθμό που βρίσκεται
μακρύτερα από αυτόν του σταθμού αφετηρίας και του σταθμού τερματισμού. Η
διαφορά των δύο σχημάτων έγκειται στο γεγονός ότι στο πρώτο την αποζημίωση που
θα δώσει το σύστημα την αποφασίζει το ίδιο, ενώ στο δεύτερο σχήμα ο χρήστης
δηλώνει το ποσό με το οποίο θέλει να αποζημιωθεί. Η αποδοχή ή όχι ενός ταξιδιού
και το ύψος της αποζημίωσης υπολογίζονται συναρτήσει της προτεραιότητας που
έχει μια μετακίνηση, δηλαδή του κατά πόσο η μετακίνηση αυτή οδηγεί στην
επιθυμητή κατανομή των οχημάτων στους σταθμούς. Για την αξιολόγηση των δύο
σχημάτων υλοποιήθηκε ένας προσομοιωτής διακριτών γεγονότων. Μέσω του
προσομοιωτή εφαρμόστηκαν τα δύο σχήματα παροχής κινήτρων σε ένα πραγματικό
σύστημα, το Capital BikeShare στ
ην Ουάσινγκτον των Ηνωμένων Πολιτειών. Η εφαρμογή των σχημάτων όπως αποδείχθηκε
από τα αποτελέσματα της προσομοίωσης, αυξάνει τον αριθμό των ταξιδιών που
μπορούν να υλοποιηθούν και έχει οφέλη τόσο για τους χρήστες όσο και για το
σύστημα. Το κόστος που καλούνται να πληρώσουν οι χρήστες μειώνεται, αλλά
ταυτόχρονα αυξάνεται το συνολικό κέρδος του συστήματος
Λέξεις-κλειδιά:
συστήματα διαμοιρασμού οχημάτων, σχήμα παροχής κινήτρων, διαχείριση στόλου οχημάτων, θεωρία παιγνίων
