Κατεύθυνση Οργανική Σύνθεση και Εφαρμογές της στη Χημική Βιομηχανία
Βιβλιοθήκη Σχολής Θετικών Επιστημών

2014-01-22

2014

Χριστόπουλος Ιωάννης

Κόκοτος Γεώργιος Καθηγητής ΕΚΠΑ (επιβλέπων), Καλογεροπούλου Θεοδώρα Διευθύντρια Ερευνών ΕΙΕ, Μαυρομούστακος Θωμάς Καθηγητής ΕΚΠΑ

Σχεδιασμός και σύνθεση νέων υβριδικών ενώσεων βενζοξαζινών/ακυλοϋδραζονών με αντιμικροβιακές ιδιότητες

Ελληνικά

Design and Synthesis of novel benzoxazine/acylhydrazone hybrid compounds with antimicrobial activity

Στην παρούσα εργασία πραγματοποιήθηκε o σχεδιασμός και η σύνθεση νέων υβριδικών
ενώσεων 1,4-βενζοξαζινών/άκυλοϋδραζονών με αντιμικροβιακή και αντιμυκητιασική
δράση. Η σύνθεση των τελικών προϊόντων πραγματοποιήθηκε με δύο μεθόδους, με
όξινα καταλυόμενες συνθήκες σε θερμοκρασία δωματίου και με χρήση μικροκυμάτων.
Στην συνέχεια έγινε ταυτοποίηση των δυνατών ισομερών των υδραζονών λόγω
διαμορφωμερών του αμιδικού δεσμού με τη συνδυασμένη χρήση ομοπυρηνικών και
ετεροπυρηνικών πειραμάτων Πυρηνικού Μαγνητικού Συντονισμού (NMR) μιας και δύο
διαστάσεων (COSY, HSQC, HMBC). Δεν παρατηρήθηκαν γεωμετρικά ισομερή στα τελικά
προϊόντα. Επίσης με χρήση δυναμικής φασματοσκοπίας 1Η NMR μελετήθηκε η εναλλαγή
των διαμορφωμερών σε θερμοκρασίες 25oC – 85oC (λήψη φάσματος ανά 10oC) και
πραγματοποιήθηκε διαμορφωτική ανάλυση στο δραστικό ανάλογο
3,4-διϋδρο-2Η-1,4-βενζοξαζινο-2-υδροξυ-φαινυλο-2-καρβο-υδραζόνη (3).
Η δράση των νέων ενώσεων αποτιμήθηκε έναντι gram θετικών και αρνητικών
βακτηριδίων καθώς και διαφόρων παθογόνων μυκήτων. Η πλειοψηφία των νέων ενώσεων
ήταν πιό δραστικές από τις αντίστοιχες ενώσεις αναφοράς. Η ένωση 3,4-διϋδρο-2Η-
1,4-βενζοξαζινο-2-υδροξυ-φαινυλο-2-καρβο-υδραζόνη (3) έδειξε την καλύτερη
αντιβακτηριακή και αντιμυκητιασική δράση. Επιπρόσθετα, μελετήθηκε ο μηχανισμός
αντιμυκητιασικής δράσης μέσω πιθανής αλληλεπίδρασης με το κυτόχρωμαP450 (CYP51)
για τον μύκητα Candida albicans με χρήση φωτομετρικής μεθόδου και
φασματοσκοπίας NMR Διαφορικής Μεταφοράς Κορεσμού (Saturation Transfer
Difference). Τέλος, μελετήθηκε in silico η ικανότητα πρόσδεσης (docking) των
δραστικών μορίων στο ενεργό κέντρο του ενζύμου με χρήση του προγράμματος Glide
(SP) του λογισμικού πακέτου Schrodinger. Τα κριτήρια επιλογής ήταν η ενέργεια
πρόσδεσης, η απόσταση του ετεροατόμου του αρωματικού δακτυλίου της
ακυλοϋδραζόνης από το μεταλλοκατιόν του Fe2+, αλληλεπιδράσεις με αμινοξέα (ΑΑ)
του ενεργού κέντρου καθώς σε σχέση με την ένωση αναφοράς κετοκοναζόλη.

Οργανική σύνθεση με μικροκύματα, 1, 4-βενζοξαζίνες, Φασματοσκοπία NMR δύο διαστάσεων (2D NMR), Διαμορφωτική ανάλυση, Μοριακή πρόσδεση

Ναι

1-12

Ναι

51

180

https://pergamos.lib.uoa.gr/uoa/dl/object/1320254/file.pdf

https://pergamos.lib.uoa.gr/uoa/dl/object/1320254