Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Λόζιος Στυλιανός Επικ. Καθηγητής (επιβλέπων), Μαγκανάς Ανδρέας Καθηγητής, Παπανικολάου Δημήτριος Καθηγητής
Περίληψη:
Η περιοχή μελέτης της παρούσας διατριβής εστιάζεται στο νότιο τμήμα της νήσου
Εύβοιας και συγκεκριμένα, στο ορεινό συγκρότημα της Όχης, βόρεια της παράκτιας
πόλης της Καρύστου.
Στην περιοχή απαντούν τρεις τεκτονικές ενότητες. Η τεκτονικά υποκείμενη ενότητα
Στύρων αποτελείται από μάρμαρα και σχιστόλιθους, ενώ η τεκτονικά υπερκείμενη
ενότητα Όχης παρουσιάζει μεγαλύτερη ποικιλία λιθολογιών, με μάρμαρα, πολλούς
και διαφορετικούς τύπους σχιστολίθων, καθώς και μεταβασικά σώματα. Η τεκτονικά
ενδιάμεση ενότητα συνιστά ένα μεταμορφωμένο οφιολιθικό σύμπλεγμα με μεταβασικά,
μεταϋπερβασικά πετρώματα και μεταϊζήματα.
Για την αναλυτική περιγραφή των λιθολογιών αυτών, καθώς και τον προσδιορισμό
των ορυκτολογικών τους παραγενέσεων συλλέχθηκαν συνολικά 143 δείγματα, τα
περισσότερα εκ των οποίων χρησίμευσαν για την παρασκευή λεπτών τομών οπτικού
μικροσκοπίου διερχόμενης δέσμης (πολωτικό μικροσκόπιο), καθώς και στιλπνών
λεπτών τομών για ηλεκτρονικό μικροσκόπιο σάρωσης (Scanning Electron Microscopy).
Βασικό κομμάτι της παρούσας εργασίας αποτέλεσε η γεωλογική και τεκτονική
χαρτογράφηση της περιοχής. Η κύρια γεωλογική χαρτογράφηση έγινε σε κλίμακα
1:5000, ενώ χαρτογραφήθηκαν σε κλίμακα 1:2000 τρεις επιμέρους περιοχές-κλειδιά.
Στις ίδιες περιοχές πραγματοποιήθηκε και τεκτονική χαρτογράφηση σε κλίμακα
1:2000, έτσι ώστε να αποτυπωθούν σε μεσοσκοπική κλίμακα οι τεκτονικές δομές. Σε
συνδυασμό με την τεκτονική ανάλυση μικροσκοπικής κλίμακας, προέκυψαν συνολικά
πέντε (5) παραμορφωτικά στάδια, κοινά και για τις τρεις ενότητες.
Η πρώτη παραμορφωτική φάση (Dn) αντιστοιχεί σε κυανοσχιστολιθικές συνθήκες
μεταμόρφωσης, η δεύτερη (Dn+1) σε συνθήκες MP/LT, η Dn+2 σε
πρασινοσχιστολιθικές, ενώ η Dn+3 σε πολύ χαμηλού βαθμού μεταμόρφωση. Η Dn+4
αποτελεί την τελευταία παραμορφωτική φάση με δομές καθαρά θραυσιγενούς
παραμόρφωσης ανώτερου τεκτονικού ορόφου.
Οι όμοιες ορυκτολογικές παραγενέσεις που προέκυψαν και για τις τρεις τεκτονικές
ενότητες, η κοινή αλληλουχία των τεκτονικών δομών, καθώς και οι πολυπτυχωμένες
τεκτονικές επαφές μεταξύ τους, υποδηλώνουν την κοινή πορεία και εξέλιξη της
περιοχής, ήδη από τα βάθη μεταμόρφωσης κυανοσχιστολιθικών συνθηκών.
Λέξεις-κλειδιά:
Νότια Εύβοια, Κυανοσχιστόλιθοι, Μεταοφιόλιθοι, Τεκτονική ανάλυση, Πετρολογία
