Οδοντοπροσωπικό τραύμα και διαταραχές διασπαστικής συμπεριφοράς σε παιδιά και εφήβους

Διπλωματική Εργασία uoadl:1326576 58 Αναγνώσεις

Μονάδα:
Κατεύθυνση Παιδοδοντιατρική (Κλινικές Ειδικεύσεις)
Βιβλιοθήκη Οδοντιατρικής
Ημερομηνία κατάθεσης:
2017-01-11
Έτος εκπόνησης:
2014
Συγγραφέας:
Βασιλούδης Ιωάννης
Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Ευαγγελία Παπαγιαννούλη, Καθηγήτρια Παιδοδοντιατρικής, Τμήμα Οδοντιατρικής, Σχολή Επιστημών Υγείας, ΕΚΠΑ
Γεράσιμος Κολαΐτης, Αναπληρωτής Καθηγητής Παιδοψυχιατρικής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Γεώργιος Βαδιάκας, Επίκουρος Καθηγητής Παιδοδοντιατρικής, Τμήμα Οδοντιατρικής, Σχολή Επιστημών Υγείας, ΕΚΠΑ
Πρωτότυπος Τίτλος:
Οδοντοπροσωπικό τραύμα και διαταραχές διασπαστικής συμπεριφοράς σε παιδιά και εφήβους
Μεταφρασμένος τίτλος:
Οδοντοπροσωπικό τραύμα και διαταραχές διασπαστικής συμπεριφοράς σε παιδιά και εφήβους
Περίληψη:
Παιδιά με ψυχιατρικές διαταραχές εμφανίζουν σημεία και συμπτώματα που συνήθως συνδέονται με ελλειμματική προσοχή/υπερκινητικότητα (ΔΕΠ-Υ), αντιθετική προκλητική διαταραχή και διαταραχές διαγωγής, που ενδεχομένως αποτελούν προδιαθεσικούς παράγοντες για οδοντοπροσωπικούς τραυματισμούς

Σκοπός: Να διερευνηθεί κατά πόσον οι διασπαστικές διαταραχές σχετίζονται με αυξημένο κίνδυνο για οδοντοπροσωπικούς τραυματισμούς

Υλικά και μέθοδος: Το δείγμα της μελέτης επιλέχθηκε μεταξύ παιδιών/εφήβων σχολικής ηλικίας που εμφανίστηκαν για θεραπεία στην Παιδοδοντιατρική κλινική του Πανεπιστημίου Αθηνών . Η ομάδα μελέτης περιελάμβανε 202 άτομα με ιστορικό οδοντοπροσωπικών τραυματισμών και η ομάδα ελέγχου 207 άτομα χωρίς ιστορικό τραυματισμού. Δύο ερωτηματολόγια συμπληρώθηκαν από τους γονείς. Το πρώτο για συμπτώματα γενικής ψυχοπαθολογίας (SDQ, Goodman 1997) και το δεύτερο για τα συμπτώματα ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας (ΔΕΠ-Υ/Rating Scale IV, DuPaul και συν 1998). Ένα λεπτομερές οδοντιατρικό ιστορικό τραύματος συμπληρώθηκε για κάθε ασθενή, ενώ ακολουθήσε κλινική εξέταση.

Αποτελέσματα: Παιδιά και έφηβοι της ομάδας μελέτης εμφάνισαν υψηλότερη εκκδηλωτικότητα ως προς τη συνολική διαταραχή ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας (ΔΕΠ-Υ) σε στατιστικά σημαντικό βαθμό (p=0,021). Ως προς τον επιμέρους τύπο υπερκινητικότητας/παρορμητικότητας η μελέτη εμφάνισε επίσης υψηλότερη εκδηλωτικότητα, η οποία ήταν οριακά μη στατιστικά σημαντική (p=0,068). Στην ομάδα ελέγχου βρέθηκε ότι ο επιπολασμός της ΔΕΠ-Υ ελαττώθηκε με την πάροδο της ηλικίας, ενώ τα αγόρια παρουσίασαν πιο συχνά συμπτώματα υπερκινητικότητας. Δεν παρατηρήθηκσν σημαντικές διαφορές μεταξύ των δύο ομάδων σχετικά με μεταβλητές που αφορούσαν συμπτώματα γενικότερων ψυχιατρικών διαταραχών, όπως υπερικινητικότητα, συναισθηματικά συμπτώματα, συμπεριφορά και προβλήματα με συνομήλικους καθώς και θετική κοινωνική συμπεριφορά.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Επιστήμες Υγείας
Λέξεις-κλειδιά:
Οδοντικό τραύμα, ΔΕΠ-Υ, Διασπαστική Συμπεριφορά, Ερωτηματολόγιο DuPaul, Ερωτηματολόγιο SDQ
Ευρετήριο:
Όχι
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Εικονογραφημένη:
Όχι
Αριθμός σελίδων:
140
Διπλωματική Βασιλούδης Ιωάννης.pdf (1 MB) Άνοιγμα σε νέο παράθυρο