ΠΜΣ Βιολογία της Άσκησης
Βιβλιοθήκη Σχολής Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού

2017-04-01

2005

Θέος Απόστολος

Mαριδάκη Μ., Επίκουρη Καθηγήτρια, ΤΕΦΑΑ, ΕΚΠΑ
Μπαλτόπουλος Π., Αναπληρωτής Καθηγητής, ΤΕΦΑΑ, ΕΚΠΑ
Καναβάκης Α., Αναπληρωτής Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ

Συμμετοχή αερόβιου ματεβολισμού σε επαναλαμβανόμενες μέγιστες προσπάθειες: σύγκριση ενηλίκων και παιδιών

Ελληνικά

Συμμετοχή αερόβιου ματεβολισμού σε επαναλαμβανόμενες μέγιστες προσπάθειες: σύγκριση ενηλίκων και παιδιών

Σε επαναλαμβανόμενες προσπάθειες μέγιστης έντασης και μικρής διάρκειας ο αναερόβιος μεταβολισμός δεν παράγει εξ ολοκλήρου την απαιτούμενη ενέργεια, καθώς εμφανίζεται να συμμετέχει ενεργά και ο αερόβιος μεταβολισμός. Ειδικότερα στα παιδιά η συμμετοχή του αερόβιου μεταβολισμού στις παραπάνω συνθήκες άσκησης φαίνεται αυξημένη. Σκοπός της συγκεκριμένης έρευνας είναι α) Να μελετήσει τη συμμετοχή του αερόβιου μεταβολισμού κατά τη διάρκεια επαναλαμβανόμενων μέγιστων προσπαθειών συγκρίνοντας παιδιά και ενήλικες, β ) Να μελετήσει την ικανότητα διατήρησης της ισχύος λόγω της αυξημένης συμμετοχής του αερόβιου μεταβολισμού στα διαδοχικά σπριντ, γ) Να μελετήσει διαφορές της πρόσληψης οξυγόνου στα σπριντ, ανάλογα σε 3 διαφορετικές με τις συνθήκες επιβάρυνσης (Fopt., 0.50 της Fopt και 0.75 της Fopt).
Το δείγμα αποτέλεσαν 9 άνδρες ηλικίας 21.7 ±0.7 και 12 παιδιά ηλικίας 11.8 ±0.2. Η βιολογική ηλικία των παιδιών σύμφωνα με τα επίπεδα Tanner ήταν P= 2.2 ±0.1 και G= 1.8 ±0.1. Οι δοκιμαζόμενοι προσήλθαν στο εργαστήριο συνολικά 7 φορές. Όλες οι δοκιμασίες πραγματοποιήθηκαν σε κυκλοεργόμετρο και στις 4 πρώτες επισκέψεις προσδιορίστηκαν τα ανθρωπομετρικά χαρακτηριστικά, η ταχοδυναμική σχέση, η μέγιστη πρόσληψη οξυγόνου (VO2max) και το αναερόβιο κατώφλι, ενώ πραγματοποιήθηκε και δοκιμασία εξοικείωσης με τα επαναλαμβανόμενα σπριντ. Από το τις προκαταρκτικές δοκιμασίες προέκυψαν οι τιμές της βέλτιστης επιβάρυνσης (Fopt) για κάθε δοκιμαζόμενο. Στις 3 τελευταίες επισκέψεις οι δοκιμαζόμενοι πραγματοποίησαν 10 σπριντ, διάρκειας 6 sec με 24 sec διάλειμμα μεταξύ των προσπαθειών, με επιβαρύνσεις αντίστοιχες της Fopt, του 0.75Fopt και του 0.50Fopt. Η σειρά διεξαγωγής των προσπαθειών ήταν τυχαία για κάθε δοκιμαζόμενο και σταθμισμένη για το σύνολο τους. Κατά τη διάρκεια των σπριντ και των διαλειμμάτων αποκατάστασης μετρήθηκαν οι αναπνευστικές παράμετροι (VO2, VCO2, VE). Η συγκέντρωση γαλακτικού προσδιορίστηκε με λήψη αίματος πριν και 3 λεπτά μετά τη δοκιμασία. Η στατιστική ανάλυση για τις παραμέτρους της ισχύος, καθώς και για τις αναπνευστικές παραμέτρους και τη συγκέντρωση του γαλακτικού οξέος έγινε με ανάλυση διασποράς (ANOVA) τριών κατευθύνσεων με επαναλαμβανόμενες μετρήσεις: (ηλικιακή ομάδα x επιβάρυνση x σπριντ). Στις περιπτώσεις στατιστικά σημαντικών διαφορών σε κύριο παράγοντα και αλληλεπίδραση παραγόντων, έγινε περαιτέρω έλεγχος με Tukey post-hoc test. Η σύγκριση των μέσων όρων των ανθρωπομετρικών χαρακτηριστικών και της VO2max έγινε με t-test για ανεξάρτητα δείγματα, ενώ ο βαθμός συσχέτισης μεταξύ των μεταβλητών προσδιορίστηκε με το συντελεστή συσχέτισης r Pearson. Το επίπεδο σημαντικότητας ορίστηκε στο p<0.05.
Η VO2 σε απόλυτες τιμές δε διέφερε μεταξύ παιδιών και ενηλίκων (37.3 ±1.6 έναντι 39.1 ±1), ενώ το ίδιο παρατηρήθηκε και για τη VO2 ως ποσοστό της VO2max. Η VO2 ανά μονάδα ισχύος όμως στα 10 διαδοχικά σπριντ ήταν υψηλότερη στα παιδιά συγκριτικά με τους ενήλικες σε όλες τις πειραματικές συνθήκες (4.3 ±0.2 έναντι 3.4 ±0.2, p<0.01). Παράλληλα η VO2 ανά μονάδα ισχύος στη συνθήκη 0.50Fopt ήταν υψηλότερη τόσο στα παιδιά (4.5 ±0.2) όσο και στους ενήλικες (3.6 ±0.2) συγκριτικά με τις συνθήκες Fopt (4.2 ±0.2 έναντι 3.3 ±0.2 αντίστοιχα) και 0.75Fopt (4.1 ±0.2 έναντι 3.4 ±0.2 αντίστοιχα). Η πτώση της ΜΡΟ από το 1ο στο 10ο σπριντ ήταν μικρότερη στα παιδιά (9.2 ±2%) συγκριτικά με τους ενήλικες (34.8 ±3%).Η μετασκησιακή συγκέντρωση του γαλακτικού οξέος ήταν μικρότερη στα παιδιά (10.6 ±0.7) σε σχέση με τους ενήλικες (18.3 ±1.6).
Οι διαφορές που παρατηρούνται μεταξύ παιδιών και ενηλίκων στη VO2 ανά μονάδα ισχύος οφείλονται στην αυξημένη συμμετοχή του αερόβιου μεταβολισμού των παιδιών στην παραγωγή της απαιτούμενης ενέργειας. Σε απόλυτες τιμές όμως δεν υπάρχουν διαφορές καθώς οι ενήλικες εξισώνουν τη διαφορά παράγοντας μεγαλύτερα ποσά ενέργειας. Στην αυξημένη συμμετοχή του αερόβιου μεταβολισμού στην περίπτωση των παιδιών οφείλονται εν μέρει και τα μικρότερα επίπεδα πτώσης της ΜΡΟ συγκριτικά με τους ενήλικες. Το πρωτόκολλο των επαναλαμβανόμενων σπριντ ενεργοποιεί σε μεγάλο βαθμό τον αερόβιο μεταβολισμό, αφού η VO2 για το σύνολο της προσπάθειας ανέρχεται σε ~70% της VO2max σε παιδιά και ενήλικες.

Ναι

0

Ναι

109

115

Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο. H πρόσβαση επιτρέπεται μόνο εντός του δικτύου του ΕΚΠΑ.

https://pergamos.lib.uoa.gr/uoa/dl/object/1503545