Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Γελαδάς Ν., Καθηγητής, ΣΕΦΑΑ, ΕΚΠΑ
Κοσκολού Μ., Επίκουρη Καθηγήτρια, ΣΕΦΑΑ, ΕΚΠΑ
Μητροτάσιος Μ., Λέκτορας, ΣΕΦΑΑ, ΕΚΠΑ
Περίληψη:
Η διαλειμματική άσκηση ως επί το πλείστον συναντάται στα ομαδικά αθλήματα και ιδιαίτερα στο ποδόσφαιρο. Σύμφωνα με μελέτες κυρίως στους ενήλικες, η ένταση και η διάρκεια ενός ποδοσφαιρικού αγώνα επιφέρουν υψηλό φυσιολογικό φορτίο. Η ένταση ενός αγώνα κυμαίνεται περίπου στο 70-80% της V̇O2max στους ενήλικες και στα παιδιά (Stolen et al. 2005, Stroyer et al. 2004). Μία από τις βασικότερες αιτίες κόπωσης κατά τη διάρκεια του ποδοσφαιρικού αγώνα είναι η μείωση των αποθεμάτων του μυικού γλυκογόνου κυρίως προς το τέλος του αγώνα (Saltin 1973). Ως εκ τούτου, πληθώρα μελετών εξέτασε την επίδραση της πρόσληψης των υδατανθράκων στην αθλητική απόδοση των ποδοσφαιριστών (Bangsbo et al. 1992). Είναι τεκμηριωμένο οτι η πρόσληψη υδατανθράκων κατά τη διάρκεια του αγώνα βελτιώνει την απόδοση στους ενήλικες ποδοσφαιριστές (Nicholas et al. 1995). Εντούτοις, οι μελέτες στα παιδιά είναι ελάχιστες. Σύμφωνα με τους Phillips και συνεργάτες (2010), η πρόσληψη υδατανθράκων κατά τη διάρκεια της άσκησης βελτίωσε την αερόβια απόδοση των ποδοσφαιριστών ηλικίας 13-14 χρονών. Ωστόσο, δεν έχει εξεταστεί η επίδραση του προασκησιακού γεύματος υδατανθράκων σε συνδυασμό με την πρόσληψη υδατανθράκων κατά τη διάρκεια άσκησης σε έφηβους ποδοσφαιριστές (συνδυαστική πρόσληψη). Σκοπός ήταν να εξεταστεί η επίδραση της συνδυαστικής πρόσληψης υδατανθράκων στην αθλητική απόδοση έφηβων αθλητών ηλικίας 13-15 ετών.
ΜΕΘΟΔΟΣ
Στην παρούσα εργασία συμμετείχαν 9 δοκιμαζόμενοι ηλικίας 13-14 χρονών οι οποίοι εκτέλεσαν στο δαπεδοεργόμετρο πρωτόκολλο προσομοίωσης παιδικού αγώνα ποδοσφαίρου διάρκειας 60 λεπτών έπειτα από προασκησιακό γεύμα υδατανθράκων (2,2 g/kg ΣΒ), είτε με υδατάνθρακες (CHO) είτε με εικονικό ποτό (PLC). Πριν και αμέσως μετά την προσομοίωση πραγματοποιήθηκαν δυναμομετρήσεις για το άνω και κάτω άκρο, ενώ στο τέλος της άσκησης έγινε η δοκιμασία απόδοσης στο κυκλοεργόμετρο. Έγινε συνεχής καταγραφή της ΚΣ, Δείκτη αντιλαμβανόμενης κόπωσης, αναπνευστικών αερίων. Ως συνθήκη ελέγχου (CON) για την δοκιμασία απόδοσης, πραγματοποηθήκε σε ξεχωριστή ημέρα η δοκιμασία απόδοσης στο κυκλοεργόμετρο χωρίς να έχει προηγηθεί η προσομοίωση. Έγινε ανάλυση διπλής διασποράς (συνθήκη x χρόνο), ως επίπεδο στατιστικής σημαντικότητας ορίστηκε το p<0.05.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ
Η συνδυαστική πρόσληψη υδατανθράκων βελτίωσε το χρόνο στην δοκιμασία απόδοσης στο κυκλοεργόμετρο σε σχέση με την συνθήκη του εικονικού ποτού (p=0.02). Οι συνθήκες (CHO & PLC) διέφεραν σημαντικά σε σχέση με την συνθήκη ελέγχου (p=0.0001). Οι δυναμομετρήσεις για το κάτω άκρο παρουσίασαν σημαντική πτώση ανεξαρτήτως παρέμβασης (p=0.02) χωρίς ωστόσο να διαφέρουν μεταξύ των συνθηκών. Το Δ MVC (CHO: 14,4%, PLC: 23,3%) μεταξύ των δύο συνθηκών είχε ισχυρή τάση για σημαντική διαφορά μεταξύ των 2 συνθηκών (p=0,053). Οι δυναμομετρήσεις για το άνω άκρο δεν διέφεραν σημαντικά πριν και μετά το πρωτόκολλο προσομοίωσης μεταξύ των συνθηκών. Η ΚΣ, και ο RPEκεντρικός δεν διέφεραν μεταξύ των συνθηκών. O RPEτοπικός ήταν σημαντικά χαμηλότερος με την συνδυαστική πρόσληψη υδατανθράκων σε συγκεκριμένα χρονικά σημεία κατά τη διάρκεια προσομοίωσης.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Το προασκησιακό γεύμα υδατανθράκων (2,2g/kg ΣΒ) σε συνδυασμό με την πρόσληψη ποτού υδατανθράκων κατά τη διάρκεια της άσκησης προσομοίωσης βελτίωσε την δοκιμασία απόδοσης έναντι του εικονικού ποτού, προφανώς μέσω της διατήρησης των αποθεμάτων γλυκογόνου. Επίσης, υπήρξε ισχυρή τάση για την μείωση της πτώσης της δύναμης του κάτω άκρου με την συνδυαστική πρόσληψη σε σχέση με το εικονικό ποτό.
