Αργά μέρη σε μορφές σονάτας στην κλασσική περίοδο. Συμβολή στην εξέλιξη των ειδών και των δομικών τύπων μέσα από τα έργα των Haydn, Mozart και Beethoven (με εκτενή επισκόπηση της θεωρητικής εξέλιξης των μορφών σονάτας από τον 18ο έως τον 20ό αιώνα)

Διδακτορική Διατριβή uoadl:1708918 452 Αναγνώσεις

Μονάδα:
Τμήμα Μουσικών Σπουδών
Βιβλιοθήκη Φιλοσοφικής Σχολής
Ημερομηνία κατάθεσης:
2017-07-10
Έτος εκπόνησης:
2005
Συγγραφέας:
Φούλιας Ιωάννης
Στοιχεία επταμελούς επιτροπής:
1. Ολυμπία Ψυχοπαίδη-Φράγκου, καθηγήτρια, Τμήμα Μουσικών Σπουδών, ΕΚΠΑ
2. Ίων Ζώτος, καθηγητής, Τμήμα Μουσικών Σπουδών, ΕΚΠΑ
3. Γεώργιος Ζερβός, επίκουρος καθηγητής, Τμήμα Μουσικών Σπουδών, ΕΚΠΑ
4. Χαράλαμπος Σπυρίδης, καθηγητής, Τμήμα Μουσικών Σπουδών, ΕΚΠΑ
5. Νικόλαος Μαλιάρας, επίκουρος καθηγητής, Τμήμα Μουσικών Σπουδών, ΕΚΠΑ
6. Μάρκος Τσέτσος, επίκουρος καθηγητής, Τμήμα Μουσικών Σπουδών, ΕΚΠΑ
7. Γεώργιος Φιτσιώρης, λέκτορας, Τμήμα Μουσικών Σπουδών, ΕΚΠΑ
Πρωτότυπος Τίτλος:
Αργά μέρη σε μορφές σονάτας στην κλασσική περίοδο. Συμβολή στην εξέλιξη των ειδών και των δομικών τύπων μέσα από τα έργα των Haydn, Mozart και Beethoven (με εκτενή επισκόπηση της θεωρητικής εξέλιξης των μορφών σονάτας από τον 18ο έως τον 20ό αιώνα)
Γλώσσες διατριβής:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Αργά μέρη σε μορφές σονάτας στην κλασσική περίοδο. Συμβολή στην εξέλιξη των ειδών και των δομικών τύπων μέσα από τα έργα των Haydn, Mozart και Beethoven (με εκτενή επισκόπηση της θεωρητικής εξέλιξης των μορφών σονάτας από τον 18ο έως τον 20ό αιώνα)
Περίληψη:
Με αφορμή τα αργά μέρη των ευρύτερων ενόργανων συνθέσεων της κλασσικής περιόδου, η παρούσα εργασία ανοίγει με μια συστηματική εξέταση των διαφόρων μουσικών ειδών της εποχής σε σχέση με τον αριθμό και την διάταξη των επιμέρους μερών, τις τονικότητες που αξιοποιούνται στο εσωτερικό ενός κυκλικού έργου αλλά και τις δυνατότητες άμεσης διασύνδεσης δύο αλλεπάλληλων μερών σε ένα επιλεγμένο ρεπερτόριο αποτελούμενο από 660 έργα των Haydn, Mozart και Beethoven. Η δεύτερη ενότητα της διατριβής παρακολουθεί κατά τρόπον κριτικό και συγκριτικό την ανάπτυξη όλων των μορφών σονάτας – ήτοι της διμερούς, της τριμερούς, της σονάτας χωρίς επεξεργασία, της σονάτας-ρόντο και της σονάτας κοντσέρτου – μέσα από δοκίμια και εγχειρίδια σύνθεσης του 18ου και 19ου αιώνος (όπως π.χ. των Scheibe, Quantz, Riepel, Vogler, Koch, Galeazzi, Daube, Reicha, Birnbach και Czerny), από ανάλογα εγχειρίδια σύνθεσης είτε ανάλυσης του 19ου και του 20ού αιώνος (όπως των Marx, Lobe, Prout, Riemann, Leichtentritt, Goetschius, Schönberg, Ratz, Berry, Kohs, Kühn και Caplin, μεταξύ άλλων), καθώς και από πολλές συναφείς μουσικολογικές μελέτες που καλύπτουν ολόκληρο τον 20ό αιώνα. Έτσι, διαμορφώνονται κριτήρια για την μετέπειτα ενδελεχή ανάλυση 373 αργών μερών σε μορφές σονάτας και μέσα από αυτά σκιαγραφείται η πολυδιάστατη εξέλιξη όλων των δομικών τύπων της σονάτας από τα μέσα του 18ου αιώνος μέχρι το πρώτο τέταρτο του 19ου αιώνος.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Μουσική
Λέξεις-κλειδιά:
μουσική / μορφολογική ανάλυση, μουσική θεωρία, διμερής μορφή, τριμερής μορφή, έκθεση, επεξεργασία, επανέκθεση, coda, ρόντο, κοντσέρτο, συμφωνία, σονάτα, μουσική δωματίου, τρίο, κουαρτέττο, divertimento
Ευρετήριο:
Όχι
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Εικονογραφημένη:
Όχι
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
256
Αριθμός σελίδων:
798
Fulias, doctoral dissertation.pdf (13 MB) Άνοιγμα σε νέο παράθυρο