Μονάδα:
Κατεύθυνση Αγγλόφωνη Λογοτεχνία και ΠολιτισμόςΒιβλιοθήκη Φιλοσοφικής Σχολής
Ημερομηνία κατάθεσης:
2017-07-11
Συγγραφέας:
Αραπιάν Μακρουή
Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Ευτέρπη Μήτση: Αναπληρώτρια Καθηγήτρια, Τμήμα Αγγλικής Γλώσσας και Φιλολογιάς, ΕΚΠΑ
Βασιλική Μαρκίδου: Επίκουρη Καθηγήτρια, Τμήμα Αγγλικής Γλώσσας και Φιλολογιάς, ΕΚΠΑ
Πρωτότυπος Τίτλος:
Desdemona and Penthea: The Legacy of Sophocles's Antigone and the Empowerment of the Female Victim in William Shakespeare's Othello and John Ford's The Broken Heart
Γλώσσες εργασίας:
Αγγλικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Δυσδαιμόνα και Πενθέα: Η Σκία της Αντιγόνης του Σοφοκλή και η Ενδυνάμωση της Θυματοποιημένης Γυναίκας στον Οθέλο του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ και την Σπασμένη Καρδιά του Τζον Φορντ
Περίληψη:
Από την αρχαία ελληνική έως και την αναγεννησιακή δραματουργία της Αγγλίας, τα πάθη και η πτώση του τραγικού ήρωα βρίσκονταν στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος του θεατή/αναγνώστη. Οι γυναικείοι χαρακτήρες συνήθως επισκιάζονταν από τον άντρα πρωταγωνιστή. Τόσο στην αρχαία Ελλάδα όσο και στην αναγεννησιακή Αγγλία η πατριαρχία ήταν ιδιαίτερα ισχυρή και επηρέαζε σε σημαντικό βαθμό την καθημερινή ζωή των γυναικών. Οι γυναίκες βρίσκονταν υπό τον απόλυτο έλεγχο του πατέρα και του αδελφού και αργότερα του συζύγου. Η θυματοποίηση των γυναικών ήταν ένα σύνηθες φαινόμενο και οι επιλογές τους ήταν εξαιρετικά περιορισμένες. Σε πολλές τραγωδίες οι άντρες είναι υπεύθυνοι για την πτώση αλλά και τον θάνατο των ηρωίδων. Ο σκοπός της διπλωματικής εργασίας είναι να παρουσιάσει την ισχυρή πλεύρα των ηρωίδων Δυσδαιμόνα στην τραγωδία Οθέλος (1603) του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ και Πενθέα στο έργο του Τζον Φορντ Η Σπασμένη Καρδιά (1633) σε συνδυασμό με την Αντιγόνη του Σοφοκλή. Παρόλο που η Αντιγόνη και οι δύο αναγεννησιακές τραγωδίες έχουν διαφορετικό ιστορικό και πολιτισμικό υπόβαθρο, υπάρχουν πολλές ομοιότητες όσον αφορά την ταυτότητα και τον ρόλο της γυναίκας. Στο πρώτο κεφάλαιο αναφέρομαι στην πολιτική του θρήνου και τον τρόπο με τον οποίο οι ηρωίδες χρησιμοποιούν τον θρήνο για να εκφράσουν την εναντίωσή τους στην πατριαρχική κοινωνία της εποχής τους. Το κεντρικό θέμα του δευτέρου κεφαλαίου είναι η αντιστροφή των ρόλων των δύο φύλων. Στις τρεις αυτές τραγωδίες οι γυναίκες επανακτούν την χαμένη τους δύναμη, ενώ οι άντρες υιοθετούν συμπεριφορές που ήταν συσχετισμένες με την γυναικεία φύση σύμφωνα με τα στερεότυπα της εποχής. Τέλος, στο τρίτο κεφάλαιο αναφέρομαι στην άπορριψη του φαγητού και στον έλεγχο του γυναικείου σώματος. Η Αντιγόνη, η Δυσδαιμόνα και η Πενθέα ερμηνεύονται ως ισχυρές γυναίκες, παρόλο που η ματαιοδοξία και η επιπολαιότητα των ανδρών τις οδηγούν στον άδοξο θάνατό τους.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Λογοτεχνία
Λέξεις-κλειδιά:
Οθέλος, Σαίξπηρ, Φορντ, Δυσδαιμόνα, Πενθέα, Σοφοκλής, Αντιγόνη, Σπασμένη, Καρδιά, Περικλής, Αναγέννηση
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
71
