Χρήση ενδαγγειακής ενδοπρόθεσης (stent) στην αντιμετώπιση συνδρόμου άνω κοίλης φλέβας νεοπλασματικής αιτιολογίας

Διπλωματική Εργασία uoadl:1838102 499 Αναγνώσεις

Μονάδα:
Κατεύθυνση Επεμβατική Ακτινολογία
Βιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας
Ημερομηνία κατάθεσης:
2017-08-29
Έτος εκπόνησης:
2017
Συγγραφέας:
Υφαντής Νικόλαος
Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Μαλαγάρη Αικατερίνη,Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Ακτινολογίας,Ιατρική Σχολή,ΕΚΠΑ
Αλεξοπούλου Ευθυμία,Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Ακτινολογίας,Ιατρική Σχολή,ΕΚΠΑ
Κελέκης Αλέξιος,Αναπληρωτής Καθηγητής Επεμβατικής Ακτινολογίας,Ιατρική Σχολή,ΕΚΠΑ
Πρωτότυπος Τίτλος:
Χρήση ενδαγγειακής ενδοπρόθεσης (stent) στην αντιμετώπιση συνδρόμου άνω κοίλης φλέβας νεοπλασματικής αιτιολογίας
Γλώσσες εργασίας:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Χρήση ενδαγγειακής ενδοπρόθεσης (stent) στην αντιμετώπιση συνδρόμου άνω κοίλης φλέβας νεοπλασματικής αιτιολογίας
Περίληψη:
Το Σύνδρομο Άνω Κοίλης Φλέβας (ΑΚΦ) οφείλεται σε απόφραξη της φλεβικής ροής εντός του εν λόγω φλεβικού στελέχους. Η πλειοψηφία των περιπτώσεων προκαλείται στο πλαίσιο κακοήθειας. Ειδικότερα ο καρκίνος του πνεύμονα και το λέμφωμα non-Hodgin εμφανίζουν επίπτωση της τάξεως του 95%. Κατά το παρελθόν, το σύνδρομο ΑΚΦ εθεωρείτο ιατρικό επείγον με δυνητικά θανατηφόρα εξέλιξη, το οποίο απαιτούσε άμεση εφαρμογή Ακτινοθεραπείας για την ανακούφιση της συμπτωματολογίας. Σήμερα, στις οδηγίες διαχείρισης του συνδρόμου τονίζεται η σημασία της ακριβούς ιστολογικής διάγνωσης πριν την έναρξη της θεραπείας, και η χρήση ενδαγγειακής ενδοπρόθεσης σε ασθενείς με σοβαρή συμπτωματολογία ώστε να επιτευχθεί η πιο άμεση ανακούφιση των συμπτωμάτων. Η αποτελεσματικότητα της τοποθέτησης ενδαγγειακής ενδοπρόθεσης στην ΑΚΦ, κυμαίνεται από 81% εώς 100% στις διάφορες μελέτες, ανεξάρτητα από τον τύπο stent που χρησιμοποιήθηκε και την εφαρμογή ή μη προηγούμενης θεραπείας. Το ποσοστό επαναστένωσης κυμαίνεται από 0% εώς 33%. Εξαίρεση στην παραπάνω γενική προσέγγιση αποτελούν οι ασθενείς με παρουσία συριγμού λόγω απόφραξης κεντρικού αεραγωγού ή σοβαρού λαρυγγικού οιδήματος με πρόκληση αναπνευστικής ανεπάρκειας και αυτοί με μειωμένο επίπεδο συνείδησης λόγω σοβαρού εγκεφαλικού οιδήματος. Οι συγκεκριμένοι ασθενείς απαιτούν άμεση τοποθέτηση stent και εφαρμογή επείγουσας ακτινοθεραπείας ώστε να μειωθεί ο κίνδυνος της αιφνίδιας αναπνευστικής παύσης. Η αρχική διαχείριση καθορίζεται από την σοβαρότητα της κλινικής εικόνας, το υποκείμενο κακόηθες αίτιο και την αναμενόμενη ανταπόκριση στην θεραπευτική προσέγγιση. Ένα σύστημα σταδιοποίησης της κλινικής συμπτωματολογίας και ένας θεραπευτικός αλγόριθμος βασιζόμενος στις παραπάνω παραμέτρους, έχει προταθεί από μία ομάδα κλινικών ιατρών του Πανεπιστημίου του Yale. Οι θεραπευτικές παρεμβάσεις πρέπει να διέπονται από την αρχή της μη παρεμπόδισης ή καθυστέρησης της λήψης βιοψίας. Σε ασθενείς με κακοήθεια, μετά την τοποθέτηση stent, είναι σημαντική η εφαρμογή συμβατικής θεραπείας (κυρίως Ακτινοθεραπείας), ώστε να βελτιωθεί η πρόγνωση και να αποτραπεί η διήθηση του stent από την κακοήθεια με αποτέλεσμα την απόφραξη αυτού. Σε ασθενείς με σύνδρομο ΑΚΦ οι οποίοι υποτροπιάζουν μετά την εφαρμογή της πρωταρχικής συμβατικής θεραπείας, η τοποθέτηση stent ενδείκνυται. Οι περισσότερες θεραπευτικές επιλογές οι οποίες στοχεύουν στην άμεση ανακούφιση της κλινικής συμπτωματολογίας, στερούνται τεκμηρίωσης μέσω τυχαιοποιημένων μελετών.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Επιστήμες Υγείας
Λέξεις-κλειδιά:
Σύνδρομο άνω κοίλης φλέβας, Ενδαγγειακή ενδοπρόθεση, Κακοήθεια, Αποτελεσματικότητα, Σύγκριση
Ευρετήριο:
Όχι
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Εικονογραφημένη:
Ναι
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
184
Αριθμός σελίδων:
83
Αρχείο:
Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο. H πρόσβαση επιτρέπεται μόνο εντός του δικτύου του ΕΚΠΑ.

Iphantis Nikolaos,MSc.pdf
1 MB
Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο. H πρόσβαση επιτρέπεται μόνο εντός του δικτύου του ΕΚΠΑ.