Μονάδα:
Κατεύθυνση Ποινικό Δίκαιο και Ποινική ΔικονομίαΒιβλιοθήκη Νομικής Σχολής
Ημερομηνία κατάθεσης:
2018-03-08
Συγγραφέας:
Τσεφαλά Βασιλική
Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Τζαννετής Αριστομένης, Επίκουρος Καθηγητής, Νομική Σχολή , ΕΚΠΑ
Δημάκης Αλέξανδρος, Επίκουρος Καθηγητής, Νομική Σχολή, ΕΚΠΑ
Διονυσοπούλου Αθανασία, Λέκτορας, Νομική Σχολή, ΕΚΠΑ
Πρωτότυπος Τίτλος:
Οι αποδεικτικές απαγορεύσεις στη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου
Γλώσσες εργασίας:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Οι αποδεικτικές απαγορεύσεις στη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου
Περίληψη:
Η παρούσα εργασία πραγματεύεται το ζήτημα των αποδεικτικών απαγορεύσεων, επικεντρώνοντας περισσότερο στην οπτική του ΕΔΔΑ πάνω στα σχετικά προβλήματα, οπτική που είναι αρκετά διαφορετική, από αυτή που επιφυλάσσουν τα εθνικά μας δικαστήρια. Οι αποδεικτικές απαγορεύσεις ως ποινικοδογματικό πρόβλημα, αποτελούν έκφανση της σύγκρουσης μεταξύ των τυπικά ισοδύναμων αντιτιθέμενων συμφερόντων, ήτοι του συμφέροντος της Πολιτείας για απόδοση ουσιαστικής ποινικής δικαιοσύνης και αναζήτησης της ουσιαστικής αλήθειας και του συμφέροντος των πολιτών να διεξάγεται η ποινική διαδικασία με σεβασμό των θεμελιωδών δικαιωμάτων και ελευθεριών. Η σύγκρουση αυτή επιλύεται από το ΕΔΔΑ κάθε φορά, μέσω της in concreto στάθμισης των πραγματικών περιστατικών κάθε υπόθεσης, και συγκεκριμένα εξετάζεται εάν η συγκεκριμένη παράνομη ενέργεια που οδήγησε στην απόκτηση του αποδεικτικού μέσου, ή η ίδια η παρά τω νόμω αξιοποίησή του στην ποινική διαδικασία ενώπιον του εθνικού δικαστηρίου, παραβιάζει την δικαιότητα της συνολικής ποινικής διαδικασίας. Οι κανόνες αποκλεισμού των αποδεικτικών μέσων, αποτελούν σύμφωνα με το ΕΔΔΑ, πεδίο ρύθμισης του εθνικού δικαίου. Ρόλος του ΕΔΔΑ είναι να κρίνει την συνολική δικαιότητα της διαδικασίας. Το βασικό ερώτημα με το οποίο ασχολείται η παρούσα μελέτη είναι πότε και υπό ποιες προϋποθέσεις παραβιάζεται η αρχή της δίκαιης δίκης (6 ΕΣΔΑ) αν χρησιμοποιηθούν στην ποινική δίκη παράνομα κατά το εθνικό δίκαιο και την ΕΣΔΑ αποδεικτικά μέσα. Σε σειρά αποφάσεών του το ΕΔΔΑ έχει διαμορφώσει συγκεκριμένα κριτήρια, με βάση τα οποία προβαίνει στην ως άνω στάθμιση, και γίνεται εκτενής αναφορά στην σχετική νομολογία και στα κριτήρια αυτά.
Το συμπέρασμα στο οποίο καταλήγει η παρούσα εργασία, είναι ότι η προστασία που παρέχεται από την έννομη τάξη της ΕΣΔΑ, επί προσβολών θεμελιωδών δικαιωμάτων χάριν της αναζήτησης της ουσιαστικής αλήθειας, είναι προστασία σε μεγάλο βαθμό σχετικοποιημένη. Το ΕΔΔΑ, στην προσπάθειά του να ανταποκριθεί στον ρόλο του ως διεθνές δικαιοδοτικό όργανο, χρησιμοποιεί πλείστα κριτήρια, ώστε να αξιολογήσει την συνολική δικαιότητα της διαδικασίας, και αν εν τέλει ορθώς αξιοποιήθηκαν τα αποδεικτικά μέσα. Δεν διαμορφώνει κανόνες αποκλεισμού των αποδεικτικών μέσων, αλλά αντίθετα επιχειρεί μία εκ των υστέρων αξιολόγηση της ποινικής διαδικασίας ως σύνολο, κατά τρόπο όμως που κατά την γνώμη της γράφουσας δεν διαμορφώνει ένα στέρεο και σταθερό πλαίσιο προστασίας, ενώ δύναται να συμβάλει στην ενίσχυση της ανασφάλεια δικαίου των πολιτών.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Δίκαιο – Νομοθεσία
Λοιπές θεματικές κατηγορίες:
Ποινικό δίκαιο
Ποινικό Δικονομικό Δίκαιο (Ποινική δικονομία)
Λέξεις-κλειδιά:
Αποδεικτικές απαγορεύσεις, νομολογία ΕΔΔΑ
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
2
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
224
Αρχείο:
Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο. H πρόσβαση επιτρέπεται μόνο εντός του δικτύου του ΕΚΠΑ.
οι αποδεικτικες απαγορευσεις υπο το πρισμα της νομολογιας του εδδα.pdf
1 MB
Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο. H πρόσβαση επιτρέπεται μόνο εντός του δικτύου του ΕΚΠΑ.
