Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Βλαχόπουλος Χαράλαμπος, Αναπληρωτής Καθηγήτης, Ιατρική, ΕΚΠΑ
Κυρίτση Ελένη, Καθηγήτρια, Νοσηλευτική, Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής
Τούσουλης Δημήτριος, Καθηγητής, Ιατρική, ΕΚΠΑ
Περίληψη:
Εισαγωγή: Τα οξέα στεφανιαία σύνδρομα αποτελούν σημαντική αιτία νοσηρότητας και θνητότητας. Επηρεάζονται από τους κλασσικούς παράγοντες κινδύνου, που είναι η υπέρταση, η υπερχοληστερολαιμία, ο σακχαρώδης διαβήτης και το κάπνισμα..
Σκοπός: Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν η συσχέτιση των κλινικών και εργαστηριακών παραμέτρων σε σχέση με την ενδονοσοκομειακή νοσηρότητα και θνητότητα των ασθενών με οξέα στεφανιαία σύνδρομα.
Υλικό και Μέθοδος: Το δείγμα της μελέτης αποτέλεσαν 302 ασθενείς που νοσηλεύθηκαν στο Γ.Ν.Α. «ΙΠΠΟΚΡΑΤΕΙΟ» με διάγνωση εξόδου οξύ στεφανιαίο σύνδρομο. Η συλλογή των στοιχείων έγινε με τη συμπλήρωση συγκεκριμένου φύλλου καταγραφής στοιχείων από τους φακέλους των ασθενών για τα έτη 2016 και 2017.
Αποτέλεσμα: Το 75,5% των ασθενών ήταν άνδρες, ενώ οι 155 ασθενείς ήταν μεγαλύτερης ηλικίας των 65 ετών. Ποσοστό 39,1% νοσηλεύτηκε για STEMI και 60,9% για NSTE-ACS. Το 58,6% των ασθενών ήταν καπνιστές, το 30,9% είχαν σακχαρώδη διαβήτη, το 63,9% αρτηριακή υπέρταση, το 55,6% υπερχοληστερολαιμία και το 19,5%.οικογενειακό ιστορικό πρώιμης στεφανιαίας νόσου. Οι πιο συχνές ενδονοσοκομειακές επιπλοκές στο 26,2% ήταν η καρδιακή ανεπάρκεια,στο 8,6% το οξύ πνευμονικό οίδημα και η υποτροπή της στηθάγχης στο 7,6%. Η ενδονοσοκομειακή θνητότητα ήταν στο 4,0%. Οι ασθενείς με κλινική εικόνα δύσπνοιας εμφάνισαν πιο συχνά οξύ πνευμονικό οίδημα (p<0,001), καρδιογενή καταπληξία (p= 0,006) και θάνατο (p=0,002). Οι ασθενείς που εμφάνισαν καρδιακή ανεπάρκεια είχαν μικρότερη τιμή συστολικής αρτηριακής πίεσης (p=0,010), χαμηλότερο κορεσμό οξυγόνου (p<0,001), μεγαλύτερη μέγιστη ανάσπαση και κατάσπαση του διαστήματος ST (p<0,001, p=0,018) αντίστοιχα, μεγαλύτερη τιμή γλυκόζης (p=0,001), CPK (p<0,001), CK-MB (p<0,001), cTnI (p<0,001) και CRP (p=0,002). Οι ασθενείς που παρουσίασαν οξύ πνευμονικό οίδημα είχαν μικρότερη τη συστολική και διαστολική αρτηριακή πίεση (p=0,002, p=0,027 αντίστοιχα), χαμηλότερο κορεσμός οξυγόνου (p<0,001), μεγαλύτερη τιμή γλυκόζης αίματος (p<0,001), CPK (p=0,032), cTnI (p=0,034) και CRP (p=0,013).Τέλος, οι ασθενείς που απεβίωσαν είχαν χαμηλότερη τιμή συστολικής και διαστολικής αρτηριακής πίεσης (p=0,001, p=0,002) αντίστοιχα, χαμηλότερο κορεσμό οξυγόνου (p=0,003), χαμηλότερη τιμή αιμοσφαιρίνης (p<0,001), υψηλότερη τιμή γλυκόζης (p=0,045) και μεγαλύτερη τιμή BNP (p=0,044).
Συμπέρασμα: Κλινικοί και εργαστηριακοί δείκτες είναι χρήσιμα εργαλεία για την πρόγνωση της ενδονοσοκομειακής νοσηρότητας και θνητότητας.
