Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Γεώργιος Π. Χρούσος, Καθηγητής, Ιατρική, ΕΚΠΑ
Χριστίνα Κανακά, Καθηγήτρια, Ιατρική, ΕΚΠΑ
Φλώρα Μπακοπούλου, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια, Ιατρική, ΕΚΠΑ
Περίληψη:
Εισαγωγή: Το PCOS είναι μία από τις πιο συχνές διαταραχές του ενδοκρινικού συστήματος των γυναικών κατά την διάρκεια της αναπαραγωγικής τους ηλικίας και συγκαταλέγεται στις χρόνιες παθήσεις. Ως εκ τούτου, η ύπαρξη χρόνιων συμπτωμάτων επιφέρουν αρνητικά αποτελέσματα στη ψυχοσωματική υγεία των ασθενών και σταδιακά μειώνουν και υποβαθμίζουν την ποιότητα ζωής τους. Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι η διερεύνηση της αποτελεσματικότητας ενός προγράμματος διαχείρισης στρες από μία ερευνήτρια σε γυναίκες με PCOS κατά την διάρκεια της αναπαραγωγικής τους ηλικίας.
Μεθοδολογία: Μία τυχαιοποιημένη κλινική μελέτη πραγματοποιήθηκε στην Ερευνητική Μονάδα Εφαρμοσμένης Ενδοκρινολογίας και Μελέτης του Σακχαρώδη Διαβήτη της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, ύστερα από άδεια της Επιτροπής Ηθικής και Δεοντολογίας. To δείγμα (N=34 άτομα) τυχαιοποιοποιήθηκε σε δύο ομάδες βάσει τυχαίων αριθμών που προέκυψαν από διαδικτυακή γεννήτρια τυχαίων αριθμών (random.org). Το εύρος της ηλικίας είναι τα 16 έως και τα 30 χρόνια. Για την ομάδα παρέμβασης ο μέσος όρος ηλικίας είναι τα 25,78 έτη έχοντας τυπική απόκλιση 4,64 (±SD) ενώ για την ομάδα ελέγχου ο μέσος όρος ηλικίας είναι τα 26,13 έτη έχοντας τυπική απόκλιση 5,71 (±SD). Η ομάδα παρέμβασης (Ν=19) εφάρμοσε τεχνικές διαχείρισης στρες (διαφραγματικές αναπνοές, προοδευτική μυϊκή χαλάρωση και καθοδηγούμενο οραματισμό) για 8 εβδομάδες, ενώ η ομάδα ελέγχου (Ν=15) μετά το πέρας των 8 εβδομάδων εφάρμοσε το πρόγραμμα των τεχνικών που αφορούσε τη διαχείριση του στρες. Όλες οι συμμετέχουσες και συμπλήρωσαν τα εξής ψυχομετρικά εργαλεία: PCOSQ, HLCS, DASS-21, PSS-14, SWBS, STAXI, WEIS, SSGS, GSE, SRRS, GR-PSQI, PANAS, SOC, DAP-R, ερωτηματολόγιο δημογραφικών στοιχείων, προσωπικότητας, αυτοεκτίμησης, αξιολόγησης προγράμματος, καθώς και τρία ερωτηματολόγια γνωστικής αξιολόγησης.
Αποτελέσματα: Μετά το πέρας του παρεμβατικού προγράμματος σε όλες σχεδόν τις μεταβλητές που μετρήθηκαν φαίνεται ότι υπήρξαν στατιστικά σημαντικές διαφορές μεταξύ της ομάδας παρέμβασης και της ομάδας ελέγχου. Μόνο σε μία μεταβλητή -οργανωμένη σωματική άσκηση- δεν υπήρξε στατιστικά σημαντική διαφορά μεταξύ των δύο ανωτέρω ομάδων.
Συμπέρασμα: Παρεμβατικό, μη φαρμακευτικό, προγράμματα διαχείρισης στρες, το οποίο περιλαμβάνει εφαρμογή διαφραγματικών αναπνοών, προοδευτικής μυϊκής χαλάρωσης (μέσω Βιοανάδρασης-Biofeedback) και καθοδηγούμενου οραματισμού επιδρά θετικά στη ψυχοσωματική υγεία, καθώς και στην ποιότητα ζωής των γυναικών που πάσχουν από το PCOS κατά τη διάρκεια της αναπαραγωγικής τους ηλικίας.
Λέξεις-κλειδιά:
Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών, Στρες, Διαχείριση Στρες, Παρεμβατικά Προγράμματα, Προαγωγή της Υγείας, Ποιότητα Ζωής
