Τομέας Χειρουργικής
Βιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας

2018-07-25

2018

Σκουτέρης Δημήτριος

Παναγιώτης Ι. Παπαγγελόπουλος, Καθηγητής, Ιατρική, ΕΚΠΑ
Σωκράτης Βαρυτιμίδης, Καθηγητής, Ιατρική, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας
Πηνελόπη Κορκολοπούλου, Καθηγήτρια, Ιατρική, ΕΚΠΑ
Μιχαήλ Σφακιανάκης, Καθηγητής, Τμήμα Οργάνωσης και Διοίκησης Επιχειρήσεων, Πανεπιστήμιο Πειραιώς
Όλγα Σαββίδου, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια, Ιατρική, ΕΚΠΑ
Βασίλειος Κοντογεωργάκος, Επίκουρος Καθηγητής, Ιατρική, ΕΚΠΑ
Ανδρέας Μαυρογένης, Επίκουρος Καθηγητής, Ιατρική, ΕΚΠΑ

Η επίδραση των επιλεκτικών και μη επιλεκτικών μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων στη μετατραυματική δημιουργία συμφύσεων των καμπτήρων τενόντων της χειρός. Πειραματική μελέτη σε λευκούς κονίκλους New Zealand

Ελληνικά

Η επίδραση των επιλεκτικών και μη επιλεκτικών μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων στη μετατραυματική δημιουργία συμφύσεων των καμπτήρων τενόντων της χειρός. Πειραματική μελέτη σε λευκούς κονίκλους New Zealand

ΥΠΟΘΕΣΗ ΜΕΛΕΤΗΣ
Το χέρι αποτελεί το κύριο εκτελεστικό όργανο των καθημερινών λειτουργιών, της επαγγελματικής απασχόλησης και των διαφόρων αθλητικών δραστηριοτήτων του μέσου ανθρώπου. Κατέχοντας αυτή την ιδιαίτερη θέση, το χέρι βρίσκεται εκτεθειμένο σε πιθανούς τραυματισμούς, και παρά το γεγονός ότι στις δυτικές κοινωνίες έχει μειωθεί η βαριά βιομηχανική εργασία προς όφελος μιας κοινωνίας που βασίζεται στην παροχή υπηρεσιών, παραδόξως, οι κακώσεις της χειρός δεν έχουν μειωθεί.
Η αποκατάσταση και η σωστή λειτουργία της χειρός μετά από διατομή των καμπτήρων τενόντων προϋποθέτει αφενός την συνέχεια των ίδιων των τενόντων μέσω επανασύνδεσής τους με συρραφή σε πρώτο χρόνο και αφετέρου την διατήρηση της ικανότητάς τους να ολισθαίνουν εντός των ελύτρων τους. Ωστόσο, παρά την προσεκτική χειρουργική τεχνική και την πρώιμη κινητοποίηση, η δημιουργία συμφύσεων μεταξύ του συρραφέντος τένοντα και των παρακείμενων ιστών παραμένει ένα μεγάλο κλινικό πρόβλημα.
Η φλεγμονώδης αντίδραση αποτελεί κοινό χαρακτηριστικό της επούλωσης των ιστών και για αυτόν τον λόγο θεωρείται ότι τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ) μέσω της αντιφλεγμονώδους δράσης τους αφενός εμποδίζουν την επούλωση και τη σωστή αποθεραπεία των τενόντων - όπως έχει παρατηρηθεί άλλωστε στην πώρωση των καταγμάτων - αφετέρου όμως μετριάζοντας την φλεγμονώδη αντίδραση μπορούν να αναστείλουν τη δημιουργία των περιτενόντιων συμφύσεων.
Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν να συγκρίνει έναν από τους πιο εκλεκτικούς αναστολείς της COX-2, όπως την ετορικοξίμπη, με ένα μη εκλεκτικό ΜΣΑΦ ήδη γνωστό για την επίδρασή του στους τένοντες.
ΥΛΙΚΟ-ΜΕΘΟΔΟΣ
Το πείραμα περιέλαβε 48 άρρενες λευκούς κονίκλους New Zealand οι οποίοι υπεβλήθησαν σε χειρουργική επέμβαση διατομής και συρραφής του εν τω βάθει καμπτήρα τένοντα του μέσου δακτύλου του δεξιού προσθίου άκρου τους και οι οποίοι χωρίστηκαν μετεγχειρητικά σε τέσσερεις φαρμακευτικές ομάδες. Στην πρώτη ομάδα (ομάδα ελέγχου C) χορηγήθηκε ισοτονικό διάλυμα για τέσσερις εβδομάδες. Στην δεύτερη ομάδα (ομάδα B) χορηγήθηκε ημερήσια δόση 45mg/kg χωρισμένη σε τρείς δόσεις των 15mg/kg για τέσσερις εβδομάδες. Στην τρίτη ομάδα (ομάδα Α) χορηγήθηκε ημερήσια δόση 3mg/kg ετορικοξίμπης για τέσσερις εβδομάδες, ενώ στην τέταρτη ομάδα (ομάδα ΑΑ) χορηγήθηκε η ίδια ημερήσια δόση ετορικοξίμπης αλλά μόνο για δύο εβδομάδες. Μετά την θυσία των πειραματόζωων, 6 εβδομάδες από την χειρουργική επέμβαση, ακολούθησε ο έλεγχος των ποιοτικών παραμέτρων που επηρεάζονται περισσότερο από τη δημιουργία των περιτενόντιων συμφύσεων.
Συγκεκριμένα, μέσω της εμβιομηχανικής μελέτης που ακολούθησε μετρήθηκαν α) η λειτουργική ακαμψία των τενόντων (functional stiffness) και β) το εύρος κίνησης των δακτύλων (R.O.M.) ενώ μέσω της ιστολογικής μελέτης μετρήθηκε γ) το μέγεθος των συμφύεσων σε σχέση με την περίμετρο των τενόντων.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα κατόπιν στατιστικής ανάλυσης προέκυψαν κάποια ενδιαφέροντα στοιχεία:
1. Οι ομάδες των κονίκλων που έλαβαν αγωγή με μη εκλεκτικά (ιβουπροφαίνη) και εκλεκτικά (ετορικοξίμπη) ΜΣΑΦ παρουσίασαν καλύτερη εμβιομηχανική συμπεριφορά και καλύτερα ιστολογικά αποτελέσματα σε σχέση με τους κονίκλους της ομάδας ελέγχου (placebo) που δεν έλαβαν καμία αγωγή.
2. Οι ομάδες των κονίκλων που έλαβαν εκλεκτικό COX-2 ΜΣΑΦ (ετορικοξίμπη) είτε για 4 εβδομάδες (ομάδα Α) ή για 2 εβδομάδες (ομάδα ΑΑ) παρουσίασαν βελτιωμένη εμβιομηχανική συμπεριφορά και ιστολογική εικόνα σε σχέση με τις ομάδες που είτε έλαβαν μη εκλεκτικό ΜΣΑΦ - ιβουπροφαίνη (ομάδα B) ή δεν έλαβαν καμία αγωγή (ομάδα ελέγχου C).
Πέρα από τις παραπάνω παρατηρήσεις που επαληθεύθηκαν στατιστικά, προέκυψε ένα επιπλέον στοιχείο:
3. Η ομάδα των κονίκλων που έλαβαν ετορικοξίμπη για δύο εβδομάδες (ομάδα ΑΑ) παρουσίασε βελτιωμένη εμβιομηχανική συμπεριφορά και ιστολογική εικόνα σε σχέση με την ομάδα των κονίκλων που έλαβε ετορικοξίμπη για τέσσερις εβδομάδες (ομάδα Α).
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
Συμπερασματικά, τα εκλεκτικά για την COX-2 ΜΣΑΦ ίσως αξίζουν μια πιο προσεκτική έρευνα όσον αφορά στην μετεγχειρητική αποκατάσταση των τενόντων προσπαθώντας να κατανοήσουμε καλύτερα όλους εκείνους του συμφυσιογόνους παράγοντες που επιδρούν στην διαδικασία της επούλωσής τους.
Ειδικότερα, η χορήγηση της ετορικοξίμπης ως εκλεκτικού COX-2 αναστολέα μπορεί να βελτιώσει, υπό προϋποθέσεις, την εμβιομηχανική συμπεριφορά των τενόντων σημειώνοντας όμως ότι τα συμπεράσματα που προκύπτουν από πειραματικές μελέτες σε πειραματόζωα θα πρέπει να ερμηνεύονται με μεγάλη προσοχή. Τα ερωτήματα που προκύπτουν για τον ρόλο των εκλεκτικών ΜΣΑΦ από τη παρούσα μελέτη μένουν να απαντηθούν αρχικά από μεγαλύτερες in vivo πειραματικές μελέτες σε πειραματόζωα που θα προσδώσουν καλύτερη διαχωριστική απεικόνιση όσον αφορά στη στατιστική εφαρμογή και θα ελέγξουν την ασφάλεια των φαρμάκων για παρενέργειες και για τον κίνδυνο επανάρρηξης.

Επιστήμες Υγείας

Καμπτήρες τένοντες χειρός, Συμφύσεις, Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα

Όχι

0

Ναι

486

225

Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο. H πρόσβαση επιτρέπεται μόνο εντός του δικτύου του ΕΚΠΑ.

https://pergamos.lib.uoa.gr/uoa/dl/object/2779238