ΠΜΣ Νεοπλασματική Νόσος στον Άνθρωπο: Σύγχρονη Κλινικοπαθολογοανατομική Προσέγγιση και Έρευνα
Βιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας

2018-09-03

2018

Σούλου Βασιλική

Α. Χ. Λάζαρης, Καθηγτής, Ιατρική, ΕΚΠΑ
Π. Τσιώλη, Βιολόγος
Ε. Πατσούρης, Καθηγητής, Ιατρική, ΕΚΠΑ

Θεραπευτική καρκίνου παχέος εντέρου

Ελληνικά

Θεραπευτική καρκίνου παχέος εντέρου

Έντερο αποκαλούμε το τμήμα του πεπτικού σωλήνα που ξεκινά αμέσως μετά το στομάχι και φτάνει έως τον πρωκτό. Το παχύ έντερο έχει μήκος 1,5-2 μ. Αποτελείται από 4 χιτώνες οι οποίοι από έξω προς τα μέσα είναι o ορογόνος (περισπλάχνιο πέταλο του περιτόναιου) ,o μυικός ( 2 στιβάδες: έξω επιμήκης και έσω κυκλοτερής ) ,o υποβλεννογόνιος ( χαλαρός συνδετικός ιστός, αγγεία και νεύρα) και ο βλεννογόνος. Ο καρκίνος του παχέος εντέρου (ΚΠΕ) αποτελεί παγκοσμίως τον τρίτο πιο συχνό καρκίνο στους άντρες και το δεύτερο στις γυναίκες, με πάνω από 1.2 εκατομμύρια νέες περιπτώσεις και 600000 θανάτους ετησίως. Η παθογένεια του ορθοκολικού καρκίνου έχει σχετιστεί με περιβαλλοντικούς διαιτητικούς και κληρονομικούς γενετικούς-παράγοντες. Η πρώτη αδρή σταδιοποίηση της νόσου γίνεται προεγχειρητικά βασιζόμενη στα αποτελέσματα των απεικονιστικών κυρίως μεθόδων, καθώς και διεγχειρητικά από τον χειρουργό. Η τελική σταδιοποίηση της νόσου γίνεται με την ιστολογική εξέταση ολόκληρου του εγχειρητικού παρασκευάσματος. Τα δύο κύρια συστήματα σταδιοποίησης που χρησιμοποιούνται είναι οι τροποποιήσεις της ταξινόμησης κατά Dukes και η ταξινόμηση κατά TNM. Παρά τις εξελίξεις στη θεραπευτική αντιμετώπιση της νόσου (χειρουργικές τεχνικές, νεότερες προ- και μετεγχειρητικές θεραπείες), η 5ετής επιβίωση κυμαίνεται ευρέως από 90% έως και 10%, ανάλογα με την πρόοδό της καθώς και του σταδίου. Η χειρουργική αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο στη θεραπεία του καρκίνου του παχέος εντέρου, ιδιαίτερα στις περιπτώσεις εντοπισμένης νόσου. Υπάρχουν όμως καταστάσεις που η χειρουργική μόνη δεν μπορεί να επέμβει λόγω της εκτεταμένης βλάβης ή , και αν τα περιστατικαά είναι χειρουργήσιμα, το ποσοστό των υποτροπών είναι υψηλό. Στις περιπτώσεις αυτές, η ακτινοθεραπεία παρεμβαίνει συνδυαζόμενη με την χειρουργική και σε ορισμένες περιπτώσεις συνεπικουρούμενη από τη χημειοθεραπεία , αυξάνοντας κατ’αρχάς την εξαιρεσιμότητα των όγκων, αλλά και μειώνοντας σε μεγάλο βαθμό τις τοπικές υποτροπές .Μπορεί να χορηγείται προεγχειρητικώς ή μετεγχειρητικώς και κατάτη διάρκεια της εγχειρήσεως (διεγχειρητικώς).Τέλος η χημειοθεραπεία χορηγείται μετά από μια χειρουργική επέμβαση και στοχεύει στον πολλαπλασιασμό που δεν μπορεί να αποδειχθεί κλινικά, αλλά που αργότερα μπορεί να εξελιχθεί σε μετάσταση ή τοπικά υπολείμματα, αναφέρεται ως χημειοθεραπεία ανοσοενισχυτικού. Σήμερα, δεν είναι δυνατόν να ανιχνευθεί η παρουσία αυτών των καρκινικών κυττάρων, αλλά η εμπειρία δείχνει ότι μερικοί ασθενείς αν και θεωρήθηκαν εμφανώς θεραπευόμενοι ασθενείς ανάτρεψαν αργότερα.

Επιστήμες Υγείας

Θεραπευτική, Καρκίνος παχέος εντέρου

Όχι

0

Ναι

35

83

Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο. H πρόσβαση επιτρέπεται μόνο εντός του δικτύου του ΕΚΠΑ.

https://pergamos.lib.uoa.gr/uoa/dl/object/2780729