Τομέας Κλινικοεργαστηριακός
Βιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας

2018-11-02

2018

Βρίγκου Ελένη

Απόστολος Αρμαγανίδης, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Αργυρώ Γιαλεράκη, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Ευάγγελος Γιαμερέλλος - Μπουρμπούλης, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Στυλιανή Κoκκόρη, Επίκουρη Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Στυλιανός Ορφανός, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Ηρακλής Τσαγκάρης, Αναπληρωτής Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Αργύριος Τσαντές, Αναπληρωτής Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ

Διερεύνηση των διαταραχών πήξης σε ασθενείς με πνευμονική αρτηριακή υπέρταση

Ελληνικά

Διερεύνηση των διαταραχών πήξης σε ασθενείς με πνευμονική αρτηριακή υπέρταση

Εισαγωγή: Η πνευμονική αρτηριακή υπέρταση (ΠΑΥ) είναι μια σπάνια, προοδευτική νόσος των πνευμονικών αγγείων, η οποία χαρακτηρίζεται από αύξηση των πνευμονικών αγγειακών αντιστάσεων και, ακολούθως, από δεξιά καρδιακή ανεπάρκεια. Ο παθοφυσιολογικός μηχανισμός της νόσου είναι πολυπαραγοντικός, με κύρια χαρακτηριστικά την αγγειοσύσπαση, την αγγειακή αναδιαμόρφωση και το σχηματισμό in situ θρομβώσεων.
Σκοπός: Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι η διερεύνηση πιθανών αιμοστατικών διαταραχών που παρουσιάζονται στα πλαίσια της ΠΑΥ, αξιολογώντας τη λειτουργικότητα των αιμοπεταλίων, τη διαδικασία της πήξης και της ινωδόλυσης, σε ασθενείς με ΠΑΥ κατά τη διάγνωση της νόσου τους, πριν την εφαρμογή οποιασδήποτε θεραπευτικής στρατηγικής.
Μέθοδοι: 50 ασθενείς εισήχθησαν στη μελέτη: 20 υγιείς εθελοντές και 30 ασθενείς με ΠΑΥ (20 από αυτούς είχαν ΠΑΥ σχετιζόμενη με νόσο του συνδετικού ιστού / ΝΣΙ-ΠΑΥ και 10 ιδιοπαθή / ιΠΑΥ). Κανένας από τους συμμετέχοντες δεν ελάμβανε αντιπηκτική ή αντιαιμοπεταλιακή αγωγή. Τα δείγματα αίματος από τους ασθενείς συλλέχτηκαν κατά τη διάρκεια του δεξιού καρδιακού καθετηριασμού για τη διάγνωση της νόσου. Τα δείγματα αίματος των συμμετεχόντων επεξεργάστηκαν με τη βοήθεια του αναλυτή της λειτουργικότητας των αιμοπεταλίων (platelet function analyzer / PFA-100) με φύσιγγες κολλαγόνου-επινεφρίνης, της θολοσιμετρικής συσσώρευσης των αιμοπεταλίων (light transmission aggregometry / LTA) με ενεργοποιητές το ADP και την επινεφρίνη (ΕΠΙ), της θρομβοελαστομετρίας (rotational thromboelastometry / ROTEM) και του ενδογενούς δυναμικού της θρομβίνης (endogenous thrombin potential / ETP).
Αποτελέσματα: Η LTA – ADP και η LTA – ΕΠΙ δοκιμασία έδειξε στατιστικά σημαντικά χαμηλότερες τιμές συσσώρευσης στους ασθενείς με ΠΑΥ σε σχέση με τους μάρτυρες. Επιπροσθέτως, το 73% των ασθενών παρουσίασε αποσυσσώρευση στην LTA – ADP εξέταση, χαρακτηριστικό που δεν παρατηρείται φυσιολογικά. Στη εξέταση ROTEM, οι παράμετροι , CT και CFT βρέθηκαν αυξημένες και η α γωνία μειωμένη σε σχέση με τους μάρτυρες. Η ETP δοκιμασία έδειξε στατιστικά σημαντικά μειωμένες τιμές στις παραμέτρους AUC, Cmax και Tmax. Συγκρίνοντας τους δύο
υποπληθυσμούς των ασθενών, οι ασθενείς με ιΠΑΥ παρουσίασαν στατιστικά σημαντικά χαμηλότερες τιμές στην LTA – ADP σε σχέση με εκείνους με ΝΣΙ-ΠΑΥ.
Συμπέρασμα: Οι ασθενείς με ΠΑΥ, προ έναρξης της ειδικής θεραπευτικής αγωγής για τη νόσο τους παρουσίασαν μειωμένες τιμές συσσώρευσης των αιμοπεταλίων, ανάπτυξης του θρόμβου και παραγωγής της θρομβίνης, όπως επίσης και παράταση της έναρξης της αιμοστατικής διαδικασίας. Αυτές οι αιμοστατικές διαταραχές μπορεί να υποδηλώνουν την λειτουργική «εξάντληση» του μηχανισμού της πήξης, οφειλόμενη στην χρόνια ενδοθηλιακή δυσλειτουργία και τη συνεχή ενεργοποίηση της αιμοστατικής διαδικασίας.

Επιστήμες Υγείας

Αιμοπετάλια, Θρομβίνη, Διαταραχές πήξης, Πνευμονική αρτηριακή υπέρταση

Όχι

0

Ναι

169

116

Δεν επιτρέπεται η πρόσβαση στο αρχείο. H πρόσβαση επιτρέπεται μόνο εντός του δικτύου του ΕΚΠΑ.

https://pergamos.lib.uoa.gr/uoa/dl/object/2816069