Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Ιωάννης Στ. Δεληκωστόπουλος, Επίκουρος Καθηγητής, Νομική Σχολή, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Δημήτριος Τσικρικάς, Καθηγητής, Νομική Σχολή, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Νικόλαος Μ. Κατηφόρης, Επίκουρος Καθηγητής, Νομική Σχολή, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Περίληψη:
Αντικείμενο της παρούσας μελέτης αποτελεί η προβολή των νέων ισχυρισμών στην κατ’ έφεση δίκη, όπως ορίζεται στο άρθρο 527 ΚΠολΔ.
Η προβολή των νέων ισχυρισμών αποτελεί, κατ’ ουσίαν, μεταφορά του συγκεντρωτικού συστήματος στον δεύτερο βαθμό δικαιοδοσίας. Τούτου δοθέντος, αρχικά, οριοθετούνται οι βασικότεροι επιδιωκόμενοι σκοποί της αρχής της συγκεντρώσεως στην πολιτική δίκη, μεταξύ των οποίων η ταχύτητα της διαδικασίας αφενός και η αναζήτηση της ουσιαστικής αλήθειας αφετέρου.
Εν συνεχεία, μέσω της συγκριτικής επισκόπησης των ρυθμίσεων του συστήματος συγκεντρώσεως στην διαγνωστική δίκη και της ιστορικής αναδρομής των αντίστοιχων ρυθμίσεων στην ημεδαπή έννομη τάξη (ιδιαιτέρως της πρόσφατης νομοθετικής μεταβολής, που επήλθε με τον ν.4335/2015) παρουσιάζονται οι διαθέσιμες επιλογές του νομοθέτη ως προς το ζήτημα της προβολής των νέων ισχυρισμών.
Πέραν τούτου, αναλόγως με το σύστημα εφέσεως, που επιλέγει κάθε έννομη τάξη, προβλέπεται και διευρυμένη ή περιορισμένη δυνατότητα προβολής νέων ισχυρισμών στην έκκλητη δίκη. Στο πλαίσιο του ελληνικού δικαίου, η σύντομη παρουσίαση των βασικότερων διατάξεων της εφέσεως προσδιορίζει και την λειτουργία του ενδίκου μέσου, ιδίως όσον αφορά την προβολή νέων ισχυρισμών στην κατ’ έφεση δίκη.
Περαιτέρω, απαραίτητη προϋπόθεση για την ερμηνεία των εξαιρέσεων για την προβολή των νέων ισχυρισμών αποτελεί η οριοθέτηση του πεδίου εφαρμογής του άρθρου 527, το οποίο συνίσταται στους αυτοτελείς ισχυρισμούς.
Όσον αφορά τις εξαιρέσεις του άρθρου 527, η εκτενής παρουσίαση της σχετικής νομολογίας και των θεωρητικών απόψεων αναδεικνύουν το ειδικότερο περιεχόμενο αυτών.
Τέλος, εξετάζονται τα ειδικότερα ζητήματα της προβολής νέων ισχυρισμών ως λόγων εφέσεως κατά της εκκαλουμένης, το ζήτημα του χρόνου και τρόπου προβολής των νέων ισχυρισμών, η δικονομική μεταχείριση αυτών και το ζήτημα της προβολής νέων ισχυρισμών κατόπιν εφέσεως κατά αποφάσεως εκδοθείσας κατόπιν ερημοδικίας,
Συμπερασματικά, ενόψει του ν. 4335/2015, που επέφερε σημαντικές μεταβολές ιδιαίτερα στον πρώτο βαθμό δικαιοδοσίας, η προβολή νέων ισχυρισμών αποκτά βαρύνουσα σημασία αναφορικά με τον σκοπό ανεύρεσης της ουσιαστικής αλήθειας στην πολιτική δίκη. Υπό το νέο καθεστώς, η προβολή αρκετών ισχυρισμών μετατίθεται στον δεύτερο βαθμό δικαιοδοσίας, αλλά, παράλληλα, περιορίζεται μόνο σε αυτό το διαδικαστικό στάδιο, χωρίς να δύναται να προβληθεί σε μεταγενέστερο χρονικό σημείο. Κατά συνέπεια, χρήσιμη καθίσταται η ερμηνεία των αντίστοιχων εξαιρέσεων βάσει των νέων ρυθμίσεων της προβολής ισχυρισμών, και πάντως η διασφάλιση του δικαιώματος δικαστικής ακροάσεως του διαδίκου μέσω της χορήγησης της δυνατότητας αποτελεσματικής προβολής πραγματικών ισχυρισμών στην κατ’ έφεση δίκη.
Λέξεις-κλειδιά:
Έφεση, Νέοι ισχυρισμοί, Αρχή συγκεντρώσεως, Σύστημα εφέσεως, Ν. 4335/2015
