Μονάδα:
Τμήμα Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Επιστήμης (ΙΦΕ - πρώην ΜΙΘΕ)Βιβλιοθήκη Σχολής Θετικών Επιστημών
Ημερομηνία κατάθεσης:
2018-12-03
Συγγραφέας:
Κουρμπέλης Ιωάννης
Στοιχεία επταμελούς επιτροπής:
Σταύρος Δρακόπουλος, Καθηγητής, Τμήμα Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Επιστήμης, ΕΚΠΑ
Περσεφόνη Τσαλίκη, Καθηγήτρια, Τμήμα Οικονομικών Επιστημών, ΑΠΘ
Γέωργιος Γκότσης, Καθηγητής, Τμήμα Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Επιστήμης, ΕΚΠΑ
Αθανάσιος Μανιάτης, Καθηγητής, Τμήμα Οικονομικών Επιστημών, ΕΚΠΑ
Ελευθέριος Τσουλφίδης, Καθηγητής, Τμήμα Οικονομικών Επιστημών, Πανεπιστήμιο Μακεδονίας
Αριστείδης Χατζής, Τμήμα Ιστορίας και Φιλοσοφίας της Επιστήμης, ΕΚΠΑ
Θεόδωρος Μαριόλης, Καθηγητής, Τμήμα Δημόσιας Διοίκησης, Πάντειο
Πρωτότυπος Τίτλος:
The Evolution of Growth Models and their Suitability for Development Planning in Modern Economies: The Example of Greece and its Growth Determinants
Γλώσσες διατριβής:
Αγγλικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Η εξέλιξη των μοντέλων Οικονομικής Μεγέθυνσης και η καταλληλότητα τους για αναπτυξιακό σχεδιασμό στις μοντέρνες οικονομίες: Το παράδειγμα της Ελλάδας και οι παράγοντες οικονομικής μεγέθυνσης της
Περίληψη:
Η διατριβή αυτή επανεξετάζει την εξέλιξη της Θεωρίας Οικονομικής Μεγέθυνσης ξεκινώντας από τους κλασσικούς οικονομολόγους τους 18ου αιώνα και κλείνοντας με τα ενδογενή μοντέλα που ενσωμάτωσαν ενδογενώς τον όρο της παραγωγικότητας στη συνάρτηση παραγωγής. Συζητά λεπτομερώς τις επιπτώσεις αρκετών μακροοικονομικών μεταβλητών στη διαδικασία οικονομικής μεγέθυνσης και παρουσιάζει εμπειρικά δεδομένα της σημασίας της τεχνολογίας και της παραγωγικότητας στη βιώσιμη, μακροχρόνια οικονομική μεγέθυνση.
Η διατριβή αυτή βασιζόμενη στις αρχές της ενδογενούς θεωρίας οικονομικής μεγέθυνσης προσπαθεί να εξηγήσει τις επιπλοκές που συναντούνται στην οικονομική μεγέθυνση των ανεπτυγμένων, κυρίως τριτογενών οικονομιών τις τελευταίες δύο δεκαετίες χρησιμοποιώντας το παράδειγμα της ελληνικής οικονομίας κατά την περίοδο 1995 – 2016. Μελετά την συμπεριφορά της παραγωγικότητας της εργασίας στον τριτογενή τομέα και αναλύει την σχέση της με τους κύριους προσδιοριστικούς παράγοντες της όπως έχουν επισημανθεί από την θεωρία και την συμβολή τους στη βιώσιμη οικονομική μεγέθυνση. Επιχειρηματολογεί για την αξιοπιστία του όρου της παραγωγικότητας της εργασίας ως δείκτη ανταγωνιστικότητας ανάμεσα σε οικονομίες των οποίων το κύριο μέρος του ΑΕΠ τους προέρχεται από τις υπηρεσίες. Στο τέλος, συμπεραίνει αν τα μελλοντικά ποσοστά οικονομικής μεγέθυνσης μπορούν να προβλεφθούν μέσω ενός αυτό-παλίνδρομου μοντέλου με μία ή δυο χρονικές υστερήσεις.
Τα αποτελέσματα της διατριβής αυτής έδειξαν για την ελληνική οικονομία ότι για την εξεταζόμενη περίοδο, η κύρια πηγή του ΑΕΠ της ήταν ο τριτογενής τομέας ενώ η συνολική εργασιακή παραγωγικότητα επηρεαζόταν σημαντικά από την εργασιακή παραγωγικότητα του τριτογενούς τομέα. Η μεγέθυνση του ΑΕΠ και της εργασιακής παραγωγικότητας ήταν άμεσα συνυφασμένα με την κρίση εξωτερικού χρέους που έπληξε την οικονομία. Τελικά, κατά την περίοδο 1995 – 2016, η τριτογενής εργασιακή παραγωγικότητα επηρεάστηκε μόνο από το ΑΕΠ που παράχθηκε στον τριτογενή τομέα και όχι από τις συνολικές ώρες εργασίας εντός του τομέα αυτού. Επομένως, η προσαρμοσμένη εκδοχή του 2ου νόμου του Κάλντορ στις υπηρεσίες επιβεβαιώθηκε. Ο ελληνικός τριτογενής τομέας βρέθηκε να είναι εντάσεως εργασίας όμως η εργασιακή του παραγωγικότητα δεν φαίνεται να επηρεάζεται από δείκτες τεχνολογικής προόδου όπως η επένδυση σε τεχνολογικές υποδομές και επαρκώς καταρτισμένο προσωπικό. Αντί αυτού, το κέρδος και ο κατώτατος μισθός παραμένουν οι μοναδικοί προσδιοριστικοί παράγοντες της παραγωγικότητας του ελληνικού τριτογενή τομέα.
Κύρια θεματική κατηγορία:
Θετικές Επιστήμες
Λέξεις-κλειδιά:
εργασιακή παραγωγικότητα, τριτογενής τομέας, Ελλάδα, οικονομική μεγέθυνση, θεωρία οικονομικής μεγέθυνσης
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
168
