Μονάδα:
Κατεύθυνση Κλινική ΦαρμακευτικήΒιβλιοθήκη Σχολής Θετικών Επιστημών
Ημερομηνία κατάθεσης:
2019-02-05
Συγγραφέας:
Λουκέρη Ελένη
Στοιχεία επιβλεπόντων καθηγητών:
Iωάννα Ανδρεάδου
Τμήμα Φαρμακευτικής ΕΚΠΑ
Πρωτότυπος Τίτλος:
ΜΕΛΕΤΗ ΤΗΣ ΕΠΙΔΡΑΣΗΣ ΒΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΠΑΡΑΓΟΝΤΩΝ ΣΤΟ ΟΞΕΙΔΩΤΙΚΟ ΣΤΡΕΣ ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΨΩΡΙΑΣΗ
Γλώσσες εργασίας:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
ΜΕΛΕΤΗ ΤΗΣ ΕΠΙΔΡΑΣΗΣ ΒΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΠΑΡΑΓΟΝΤΩΝ ΣΤΟ ΟΞΕΙΔΩΤΙΚΟ ΣΤΡΕΣ ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΨΩΡΙΑΣΗ
Περίληψη:
Εισαγωγή: Η ψωρίαση είναι μία χρόνια μη μεταδοτική φλεγμονώδης δερματοπάθεια που μπορεί να εκδηλωθεί σε οποιαδήποτε ηλικία, προσβάλλει εξίσου και τα δύο φύλα και χαρακτηρίζεται από έναν ταχύ και ανώμαλο πολλαπλασιασμό των επιδερμικών κερατινοκυττάρων που οδηγεί στην εμφάνιση ψωριασικών πλακών. Σύμφωνα με σύγχρονες έρευνες η ψωρίαση δεν προσβάλλει μόνο το δέρμα αλλά αποτελεί μία συστηματική νόσο που εκδηλώνεται και στο δέρμα. Έχει βρεθεί πως ασθενείς με ψωρίαση έχουν μεγαλύτερο κίνδυνο εμφάνισης και άλλων νοσημάτων που έχουν σαν κοινή βάση τη φλεγμονή όπως η καρδιαγγειακή νόσος. Οι φλεγμονώδεις αντιδράσεις που λαμβάνουν χώρα στην ψωρίαση μπορεί να αποτελέσουν πηγή παραγωγής ελεύθερων ριζών, αυξάνοντας τα επίπεδα του οξειδωτικού στρες. Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι η μελέτη της επίδρασης βιολογικών παραγόντων στους βιοδείκτες οξειδωτικού στρες, σε ασθενείς με ψωρίαση.
Μέθοδοι: Για τη μελέτη χρησιμοποιήθηκαν 40 ασθενείς, γυναίκες και άντρες διαφόρων ηλικιών (μέσο όρο ηλικίας 52±14) με διαγνωσμένη κατά πλάκα ψωρίαση. Στους 26 ασθενείς χορηγήθηκε αγωγή με βιολογικό παράγοντα, όπως αναστολέα της IL-12/IL-23, αναστολέα της IL-17 και αναστολέα του παράγοντα νέκρωσης των όγκων άλφα (TNFα). Στους υπόλοιπους ασθενείς χορηγήθηκε τοπική ή κλασική συστηματική θεραπεία. Σαν δείκτες οξειδωτικού στρες χρησιμοποιήθηκαν τα πρωτεϊνικά καρβονύλια και η μηλονική διαλδεΰδη (MDA).
Αποτελέσματα: Η λήψη anti-TNF-α δεν επηρέασε τα επίπεδα των πρωτεϊνικών καρβονυλίων και της MDA στους ασθενείς που συμμετείχαν στην μελέτη (p>0.5). Αντίθετα η λήψη αναστολέων IL-12/23 και αναστολέων IL-17 έδειξε μία τάση μείωσης της συγκέντρωσης των πρωτεϊνικών καρβονυλίων (13,1± 2,7 στο follow-up vs. 22,71 ±5 στο baseline) ενώ δεν προκάλεσε καμία μεταβολή στα επίπεδα της MDA (p>0.5).
Κύρια θεματική κατηγορία:
Θετικές Επιστήμες
Λέξεις-κλειδιά:
ψωρίαση, βιολογικοί παράγοντες, οξειδωτικό στρες
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
0
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
55
