Υπολογιστική μοντελοποίηση της ιστικής επιδιόρθωσης μετά από έμφραγμα του μυοκαρδίου σε πειραματόζωα

Διδακτορική Διατριβή uoadl:2859539 382 Αναγνώσεις

Μονάδα:
Τομέας Βασικών Ιατρικών Επιστημών
Βιβλιοθήκη Επιστημών Υγείας
Ημερομηνία κατάθεσης:
2019-02-12
Έτος εκπόνησης:
2017
Συγγραφέας:
Ηλιοπούλου Ιωάννα
Στοιχεία επταμελούς επιτροπής:
Κωνσταντίνος Πάντος, Αναπληρωτής Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ, Επιβλέπων
Ευάγγελος Γεωργίου, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Ιορδάνης Μουρούζης, Επίκουρος Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Δημήτριος Κουτσούρης, Καθηγητής, Σχολή Ηλεκτρολόγων Μηχανικών, Τμήμα Βιοϊατρικής Μηχανικής, Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο
Πέτρος Καρακίτσος, Καθηγητής, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Γρηγόριος Σιβολαπενκο, Καθηγητής, Τμήμα Φαρμακευτικής, Πανεπιστήμιο Πατρών
Αικατερίνη Τυλιγάδα, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια, Ιατρική Σχολή, ΕΚΠΑ
Πρωτότυπος Τίτλος:
Υπολογιστική μοντελοποίηση της ιστικής επιδιόρθωσης μετά από έμφραγμα του μυοκαρδίου σε πειραματόζωα
Γλώσσες διατριβής:
Ελληνικά
Μεταφρασμένος τίτλος:
Υπολογιστική μοντελοποίηση της ιστικής επιδιόρθωσης μετά από έμφραγμα του μυοκαρδίου σε πειραματόζωα
Περίληψη:
Τα καρδιαγγειακά νοσήματα αποτελούν την πρώτη αιτία θανάτου στο Δυτικό κόσμο.
Αντίστοιχη είναι και η έρευνα, η οποία έχει επικεντρωθεί τα τελευταία έτη στην
πρόγνωση, διάγνωση και θεραπεία των καρδιαγγειακών νοσημάτων. Ειδικότερα, δε η
έρευνα έχει επικεντρωθεί στους άνδρες, αφού τα εμφράγματα του μυοκαρδίου
εμφανίζονται σε όλο και μικρότερες ηλικίες αλλά και με δυσμενέστερη πρόγνωση. Η
έρευνα για την παθοφυσιολογία του εμφράγματος του μυοκαρδίου οδήγησε σε μια
ενδιαφέρουσα παρατήρηση. Είχε φανεί ότι η ταυτόχρονη ύπαρξη στεφανιαίας νόσου με
χρόνιο νόσημα του θυρεοειδούς κατά το οποίο ο ασθενής ελάμβανε θεραπεία
υποκατάστασης, είχε ως αποτέλεσμα την καλύτερη έκβαση της καρδιακής νόσου και ως
εκ τούτου του ασθενούς. Η παρατήρηση αυτή προκάλεσε το ερώτημα αν η θεραπεία
υποκατάστασης στα νοσήματα του θυρεοειδούς, συσχετίζεται με την καλύτερη έκβαση
στο έμφραγμα του μυοκαρδίου και αν η χορήγηση ορμονών του θυρεοειδούς και
ειδικότερα θυροξίνης, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως επικουρική θεραπεία στις
καρδιοπάθειες.
Το ερώτημα αυτό έχει απασχολήσει ερευνητικά τα τελευταία χρόνια το εργαστήριο
Φαρμακολογίας της Ιατρικής Σχολής Αθηνών και έχουν εκπονηθεί σειρά επιστημονικών
μελετών που έδειξαν οτι η χορήγηση θυρεοειδικής ορμόνης είναι καρδιοπροστατευτική
τόσο οξεώς σε μοντέλα ex vivo όσο και χρονίως σε μοντέλα in vivo εμφράγματος του
μυοκαρδίου. Με τις μελέτες αυτές έχουν επίσης φωτιστεί οι μηχανισμοί που βρίσκονται
πίσω από τις δράσεις αυτές της θυρεοειδικής ορμόνης. Κατα συνέπεια, η θυρεοειδική
ορμόνη μπορεί να αποτελέσει ένα παράδειγμα πρωτοποριακής θεραπείας επιδιόρθωσης
του μυοκαρδίου μετά από στρές.επίμυων Τα καρδιαγγειακά νοσήματα είναι από τα πλέον
μελετημένα βιοϊατρικά φαινόμενα και η πρόοδος σε αυτά έχει οδηγήσει στην καλύτερη
αντιμετώπισή τους. Πάρα ταύτα, οι μηχανισμοί λειτουργίας του εμφράγματος
παραμένουν άγνωστοι και ως εκ τούτου, απαιτούν περαιτέρω μελέτη. Η δημιουργία ενός
in vivo μοντέλου για το ρόλο της θυροξίνης στο έμφραγμα του μυοκαρδίου αναμένουμε
να συνδράμει προς την κατεύθυνση της δημιουργίας νέας γνώσης και την καλύτερη
κατανόηση των παθοφυσιολογικών μηχανισμών του.
Στην παρούσα μελέτη, προσπαθήσαμε να διερευνήσουμε το ρόλο της θυροξίνης σε ένα
πειραματικό μοντέλο επίμυων. Η διερεύνηση έγινε με βάση το χρόνο, τον τρόπο
επέμβασης και τη χορήγηση θυροξίνης. Τα αποτελέσματά μας έδειξαν ότι η θυροξίνη
έχει ευεργετική δράση στη συστολική ταχύτητα, το δείκτη σφαιρικότητας, το κλάσμα εξωθήσεως, τη διαστολική και συστολική διάμετρο και την τάση του καρδιακού
τοιχώματος, ήτοι τις μηχανικές και αιμοδυναμικές ιδιότητες του καρδιακού μυ. Επίσης,
είμασταν σε θέση να βρούμε συσχετίσεις μεταξύ των καρδιαγγειακών παραγόντων, όπως
είναι η διαστολική και συστολική διάμετρος, το κλάσμα εξωθήσεως και ο δείκτης
σφαιρικότητας και της επιφάνειας και βάρους του μετεμφραγματικού τραύματος του
μυοκαρδίου. Τα αποτελέσματα αυτά επιβεβαιώθηκαν τόσο από κλασσικές προσεγγίσεις
όσο και μέσω μεθοδολογιών μηχανικής μάθησης.
Ενώ τα τελευταία χρόνια μεγάλο μέρος της έρευνας έχει αφιερωθεί στη μελέτη του
καρδιαγγειακού περαιτέρω μελέτες είναι απαραίτητες ώστε να κατανοήσουμε σε βάθος
τη μηχανιστική των καρδιαγγειακών παθήσεων. Η ιδέα αυτής της μελέτης αποτελεί μια
καινοτομία τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνές επίπεδο. επίμυων.
Στα πλαίσια αυτά, η παρούσα μελέτη συγκέντρωσε και ομαδοποίησε δεδομένα πολλών
ετών που υπήρχαν στο εργαστήριο της Φαρμακολογίας και επιχείρησε μια μετα-ανάλυση
με εξελιγμένα υπολογιστικά και βιοπληροφορικά μοντέλα, όπως η μηχανική μάθηση. Η
προσέγγιση αυτή μπορεί να βοηθήσει να κατανοήσουμε βαθύτερα τα αποτελέσματα και
τους μηχανισμούς δράσης της θυρεοειδικής ορμόνης. Επιπλέον αποτελεί ένα πρώτο βήμα
για την δημιουργία ενός μαθηματικού μοντέλου το οποίο θα έχει τη δυνατότητα να
προσομοιώνει την εξέλιξη της καρδιακής ανεπάρκειας μετά από έμφραγμα του
μυοκαρδιου και τη δράση νέων θεραπευτικών παρεμβάσεων. Η ιδέα αυτή αποτελεί μια
καινοτομία τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνές επίπεδο.
Λέξεις-κλειδιά:
Υπολογιστική μοντελοποίηση, Ιστική Επιδιόρθωση, Έμφραγμα Μυοκαρδίου, Θυροξίνη
Ευρετήριο:
Ναι
Αρ. σελίδων ευρετηρίου:
17
Εικονογραφημένη:
Ναι
Αρ. βιβλιογραφικών αναφορών:
97
Αριθμός σελίδων:
413
Iliopoulou Ioanna PhD.pdf (15 MB) Άνοιγμα σε νέο παράθυρο